ERVA

31.bölüm (final)

Selamün aleyküm dostlar nasılsıniz iyisiniz inşallah 😊

      ****İyi okumalar****

Ervalar uçaktan indiklerin de onları bekleyen arabaya doluştular nihayet konağa varmışlardı erva sevincliydi çünkü yıllardır görmüyordu sevdiği şehri komşuları olsun yoldan geçenler olsun hemen yanlarına gidip

*Baran ağam hoş geldiniz ne iyi ettiniz öyle ozlediydik sizleri gelinağam sizde hoş geldiniz*diye sesler yükseliyordu Hümeyra sadece etrafa bakiyonurdu

Nezir yanına yaklaşıp

*Hümeyra hanım nerelere bakıyorsunuz öyle *

*Ufff bee nere bakacam öyle evlere bakıyorum baksana ne kadar güzeller he şu dar sokağı muazzam*diyerek hayranlığını dile getirdi Nezir de sevmişti burayı

İçeri girdiklerinde sadık amca ve Şengül teyze oturuyordu çünkü haberleri yoktu çocuklarini torunlarını gören sadık amca

*Hanım kalk kalk bak kimler geldi *diye sevinçle yerinden zipladi adeta yaşlı adam

*Canlarım hoş geldiniz niye söylemesiniz geleceğinizi *derken berzana barana Meryem e erva Havva ya amire sarılmıştı Şengül teyze torunlarını tek tek sarılıp oturdular

*En güzel sürpriz *dedi Şengül teyze evlatlarına bakarken

*Eee annem sizde bana yaptiydinız bizde  şimdi kalabalık ekibimiz le geldik *

*Allah razı olsun yavrum *dedi şefkatle Şengül teyze çok seviyordu gelinini çünkü bı kere kötü söz duymamış ti incitmek ten çok korkuyordu erva da

*Babaannem biraz şöyle gezsek olurmu *Fatih ti söyleyen diğer torunlar da onaylar gibi baktılar ki Meryem abla

*Çocuklar nereyi gezeceksiniz biraz bı dinlenin hem hava sıcak *mantıklı gelmişti Hümeyra ya

*Ayy evet ben bu sıcakta bir yere çıkamam kardescim *Fatih te sustu geri öğlen yemeği de hazır olmuştu büyük bı sofra kurulmuştu Ayşegül ve Ahmet'i de çağırmışlar di onlarada soylememisler acele gelin diye Şengül teyze söyleyip kapamisti telefonu Ayşegül ve Ahmet birden içeri daldılar

*Aaaaa siz *berzan tek kaşını kaldırıp

*Heee biz *dedi kalkıp yerinden sarıldı kardeşine hepsi sıkı sıkı sarıldı

*Nasıl özlemişim başıma bı yabancı devlet çıkardınız ne olacak sa *diye laf sokmayı da ihmal etmedi Ayşegül de ikizi vardı Hafsa ve osmandi isimleri Baran berzan yigenleeini severken hayat ta babasına amcasına amir eniştesine bakıyordu çünkü onları çok sevdiğinden kiskaniyordu

*Hayat annem gel bakayım yanıma *diyen Dilan zorla kızını kucağına alıp

*Kuzum kıskanma ama bak daha küçücük ler hem nasıl tatlılar *

*Ama anne öylede aşkım babama baksana kendinden geçti hele amcam hani en sevdiği yiğeni bendim *diye isyan etti dudaklarını öne sallayarak
Emire baktı emir de Ayşegül de idi son çare dedesi ve babaannemsi kalmıştı kalkıp yanlarına gidip yanaklarından öptü ilk Şengül teyze kucağına aldı kokladi kuzusunun kuzusunu biraz sevince sadik amca aldı

Nezir ve Hümeyra yine birşey konuşuyordu fısır fisir erva dürttu bu kez havvayi

*Ahiretligim gene başladılar biz bu  hümüşü kistirmamiz lazım bı köşede kesin birşey var *

*Bence de *dedi Havva

Koskaca iki gün geçmişti bile Havva ve ervanin beklediği an gelmişti Hümeyra tek başına oturuyordu