Επιτέλους έφτασα σπιτι μου.
Το φορτηγό μεταφορικής που ήταν το πρωί εδώ είχε φυγει και έξω στην αυλή ήταν μια ομορφη γυναίκα που μάλλον ήταν κοντά στήν ηλικία της μαμάς.
"Συγνώμη. Μπορώ να σε ρωτησω κάτι;" μου λέει εκείνη η γυναίκα που λογικά θα είναι η νέα μας γειτόνισσα.
"Φυσικά" της απαντάω και πηγαίνω κοντά της.
"Μένεις εδώ κοντά;" με ρωτάει
"Ναι ακριβώς απέναντι μένω" της απαντάω
"Ωραία. Να σε ρωτησω κορίτσι μου επειδή εμείς ήρθαμε τώρα και δεν ξέρουμε το μέρος εδώ μήπως μπορείς να μου πεις που είναι το σουπερ μαρκετ;"
"Ναι φυσικά μπορώ να σας πω" της λέω και της εξηγώ που είναι.
"Ευχαριστώ πολύ" μου λέει
"Τίποτα. Χρειάζεστε μήπως να σας φέρω κάτι μέχρι να κάνετε τα ψώνια σας;"
"Οχι κορίτσι μου δεν χρειάζομαι κάτι μην μπαίνεις στον κόπο ευχαριστώ"
"Εντάξει. Αν χρειάζεστε κάτι πάντως πείτε μου"
"Το όνομα σου δεν μου είπες" μου λέει
Αα ναι καλε ξέχασα να συστηθώ στην γυναίκα
"Μελίνα" της λέω
"Κάτια" μου λέει
"Χάρηκα" της λέω και της χαμογελάω
"Και εγώ κορίτσι μου" μου λέει και χαμογελάει και αυτή.
Είναι πολύ καλή. Την συμπάθησα.
Μπήκα στο σπίτι ανέβηκα στο δωμάτιο μου πέταξα την τσάντα μου στο πάτωμα καί κατέβηκα για να φάω και να διαβάσω. Οχι ότι διαβάζω και πολυ αλλά το το περίεργο είναι ότι δεν διαβάζω πολυ και βγάζω από 19 και πάνω.
Διάβαζα και άκουσα την πόρτα να χτυπάει.
Ο Σταύρος θα είναι λογικά
"Καλός τον" του λέω όταν ανοίγω την πόρτα.
"Να σου βάλω φαγητό;" τον ρωτάω
"Οχι θα βάλω εγώ" μου απαντάει και πετάει την τσάντα του στον καναπέ. Μετά από λίγο έρχεται κάθεται στον καναπέ και ανοίγει την τηλεόραση.
"Δεν έχεις διάβασμα;" του λέω για να τον πειράξω
"Πότε διάβασα για να διαβάσω τώρα;" μου λέει
"Αυτό να μου πεις" λεω και γελάω
"Θα πας πουθενά σήμερα;" με ρωτάει
"Οχι.. Που θες να παω;" του απαντάω
"Εε δεν ξέρω.. Λέω μήπως έβγαινες με την Χριστίνα" μου λέει
Οχι... Γιατί;" του λέω
"Έχουμε πολυ καιρό να δουμε οι δυο μας ταινία" μου λέει και χαμογελάω
Πάντα το κάναμε αυτό με τον Σταύρο. Καθόμασταν στο σαλόνι μέχρι αργά και βλέπαμε ταινίες. Τώρα τελευταία βγαίνει πιο συχνά τα βράδια και το έχουμε σταματήσει.
Με τον Σταύρο έχουμε καλές σχέσεις δεν τσακωνόμαστε σχεδόν καθόλου.
Καθόμουν με τον Σταύρο στον καναπέ όταν ξαφνικά χτυπησε το κινητό μου.
"Ναι;"
Γεια σας ❤
Αυτό ήταν το δευτερο κεφάλαιο.
Ελπίζω να σας άρεσε.
Θα προσπαθήσω να βάλω συντομα και το επόμενο κεφάλαιο 💕😘
YOU ARE READING
The New Neighbor
Romance«ΤΙ ΘΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ; ΤΙ ΘΕΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙΣ ΗΣΥΧΗ;» του φωνάζω και ένα δάκρυ κύλισε στο πρόσωπο μου. Έρχεται πιο κοντά μου και είμαστε σχεδόν σε απόσταση αναπνοής. «ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ» μου λέει και ενώνει τα χείλη μας δυνατά ένα με κολλάει σ...
