Κεφ 13

5.7K 179 23
                                    

1 εβδομάδα μετά
Η ώρα είναι 7:55 και έχουμε είδη αργήσει.
Σηκώθηκα πήγα στο μπάνιο έκανα τα απαραίτητα και μετά πήγα στην ντουλάπα να δω τι θα βάλω.
Κατέληξα σε αυτά ⬇️

Κατέληξα σε αυτά ⬇️

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

(Χωρίς την τσάντα)

Μετά εφτιαξα γρήγορα τα μαλλιά μου,έβαλα κολόνια πήρα την τσάντα μου το κινητό και τα ακουστικά μου έβαλα παπούτσια και κατέβηκα γρήγορα κάτω.
Είπα καλημέρα στην μαμά μου της έδωσα ένα φιλί γρήγορα και φύγαμε.
Όταν φτάσαμε στο σχολείο η ώρα ήταν 8:05 και σιγά σιγά έμπαιναν όλοι μάσα έτρεξα και πήγα γρήγορα στην τάξη και ευτυχώς δεν είχε έρθει ακόμα η καθηγήτρια. Κάθισα δίπλα στην Χριστίνα.
«Καλημέρα αγαπη» της λέω και με κοιτάει παράξενα
«Τι έχω;» της λέω
«Τίποτα απλά είσαι μια θέα» μου λέει και χαμογελάω
«Μου κανείς πλάκα; Ίσα ίσα που πρόλαβα να ετοιμαστώ» της λέω
«Όχι αλήθεια ρε. Τα σπας σήμερα, σου πάει πολύ αυτό το σύνολο και τα μαλλιά έτσι όπως τα έχεις» μου λέει
«Ααωω θενξ αγαπη» της λέω και εκείνη την μπαίνει η καθηγήτρια και ξεκίνησε το μάθημα.
••••••••••••••
Περνάνε πραγματικά πολύ βασανιστικά οι ώρες και σε 10,9,8,7,6...

Εντάξει ρε ηλίθια πες εκεί σε λίγα δευτερόλεπτα μόνο μας τα έπρηξες. Ξέρουμε να μετράμε.

Σκάσε Αφροξυλανθη και έχασα το μέτρημα.
Ωω ναι χτύπησε το κουδούνι τέλος και η τριτη ώρα.
Βγαίνουμε από την τάξη και πάμε στο στέκι όπου βρίσκουμε τον Γιάννη να μας περιμένει.
«Γειααα» του λέμε
«Γεια σας κοριτσάρες» λέει
Πάω να κάτσω αλλά ο Γιάννης με τράβηξε και με έβαλε να κάτσω πανω του με αποτέλεσμα να βγάλω μια μικρη κραυγή.
Με γυρνάει προς το μέρος του και αρχίζει να με φιλάει εγώ και βέβαια τον φιλάω πίσω αλλά μην ξεχνάμε ότι είμαστε και στο σχολείο.
Απομακρύνομαι και βλέπω από μακριά έναν Άρη να μας κοιτάει και να έχει κάνει μπουνιές τα χέρια του.
Δεν δίνω και πολύ σημασία και γυρνώ προς την Χριστίνα.
«Δηλαδή τώρα εσείς τα έχετε;» λέει
«Όχι» λέμε και οι δυο
«Απλά κάνουμε κάτι» συνεχίζει ο Γιάννης
«Αα οκ» λέει η Χριστίνα
Μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι και μπήκαμε μέσα.
••••••••••••••
Επιτέλους σχολάσαμεεε.
Παίρνω την τσάντα μου χαιρετάω την Χριστίνα και αρχίζω να πηγαίνω στο πίσω μέρος του σχολείου όπου με περίμενε ο Γιάννης.
Πάω από πίσω και τον βλέπω να στέκεται πάλι στον τοίχο όπως και την προηγούμενη φορά.
«Χευ» του λέω και κάθομαι δίπλα του
«Γεια σου όμορφη» μου λέει και με τραβάει στην αγκαλιά του.
Κάνω μύτες για να τον φτάσω και αρχίζω να τον φιλάω ενώ τα χέρια του ειναι στην μέση μου. Μπορώ να πω ότι φιλάει πολύ ωραία.
Συνεχίζουμε να φιλιόμαστε μέχρι που νιώθω κάποιον να με τραβάει από το χέρι δυνατά.
Θεέ μου τι θέλει;
«Άρη τι..» πάω να πω αλλά με διακόπτει
«Εσυ τον μπουλο» λέει και διχνει τον Γιάννη ο οποίος έχει νευριάσει
«Εσυ δεν μιλάς και έρχεσαι μαζί μου» μου λέει και με τραβάει από το χέρι ενώ έχει πάρει και την τσάντα μου.
Με βάζει στο αυτοκίνητο του που το είχε εκεί πέρα και μετά μπαίνει και αυτός και πατάει απότομα γκάζι με άγνωστο προορισμό.
Οκ έχω αρχίσει να τον φοβάμαι λίγο.
Μετά απο περίπου δέκα λεπτά σταμάτησε έξω από το σπίτι του.
«Βγες» μου λέει ενώ παίρνει την τσάντα μου από τα πίσω καθίσματα και βγαίνει έξω.
Βγήκα και πήγα από πίσω του.
Έβγαλε τα κλειδιά απο την τσέπη του και άνοιξε ένω με έπιασε από τον καρπό άρχισε να με τραβάει προς τον πάνω όροφο όταν μπήκαμε μέσα.
Μπήκαμε μέσα σε ένα δωμάτιο που λογικά θα ήταν δικό του.
Ήταν έτσι ⬇️

The New Neighbor Donde viven las historias. Descúbrelo ahora