The New Neighbor

Κεφ 25

Την επόμενη μέρα
«Ξυπνά ξυπνά ξυπνααααα» μου φωνάζει ο Μάρκος και με σκουνταει
«Γιατί;» του λέω
«Η ώρα πάει 1 και πρεπει να φάμε και μετά να πάμε και καμία βόλτα» μου λέει
«Πωωω σε λίγο θα σηκωθώ» του λέω
«Τώρα θα σηκωθείςςς» μου λέει και αρχίζει να με γαργαλάει
«Αχαχαχα στα..σταματά σταματά χαχαχαχα θα σηκωθώ χαχαχα» του λέω γελώντας
«Έτσι μπράβο σε περιμένουμε κάτω» μου λέει και φεύγει
Σηκώνομαι πάω στο μπάνιο και κάνω την κλασική μου πρωινή ρουτίνα και μετά πάω στην βαλίτσα να δω τι θα βάλω.
Κατέληξα σε αυτά μιας και θα πάμε βόλτα μετά ⬇️

Εβαλα και λίγο κολόνια και κατέβηκα κάτω.
«Καλημέραααα» τους λέω
«Καλημέρα αγαπη» μου λέει η Δαναη
«Τι καλημέρα μαρη που είναι μια η ώρα» μου λέει ο Μάρκος
«Εε ναι νωρίς είναι συμφωνώ μαζί σου» του λέω
«Ατε ρε» μου λέει και εγώ με την Δαναη γελάμε
«Τι θα φάμε;» ρωτάω μετά από λίγο
«Θα κάνω κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο» λέει η Δαναη
«Αχ θέλω να μου μάθεις πως το κανεις γιατί η μάνα μου μέχρι να μου το μάθει θα έχω πάει 30» της λέω και γελάει
«Εντάξει θα σου μάθω εγώ» μου λέει
«Παίζει να είναι το μοναδικό φαγητό που δεν μου έχει δείξει η θεια σου» της λέω
«Εε δεν προλαβαίνει ρε» μου λέει
«Ναι το ξέρω» της λέω
••••••••••••••••
«Έτοιμη να φύγουμε;» με ρωτάει η Δαναη
«Ναι ένα λεπτό να βάλω κολόνια» της λέω
Βάζω λίγο κολόνια, παίρνω το κινητό μου και κατεβήκαμε κάτω.
«Έτοιμες να φύγουμε;» ρωτάει ο Μάρκος όταν μας βλέπει
«Ναιι» λέμε ταυτόχρονα
«Που θα πάτε αγάπες μου;» ρωτάει η θεία μου
«Στο στέκι» λέει ο Μάρκος
Λογικά η θεία θα ξέρει που είναι.
«Καλά να περάσετε και να προσέχετε» μας λέει, την χαιρεταμε και φεύγουμε
«Λοιπόν εδώ πέρα μαζευόμαστε όλοι» λέει η Δαναη όταν φτάνουμε
Είναι κάτι σαν θεατράκι ή ένα μικρό πάρκο και είναι αρκετά ωραία ενώ εχει μερικές παρέες από παιδιά κάπου στην ηλικία μου.
«Έλα να καθίσουμε σε λίγο θα έρθει και η παρέα μας» λέει ο Μάρκος
«Η παρέα σας;» ρωτάω
«Ναι μην ανησυχείς το ξέρουν ότι θα είσαι» μου λέει
«Ααα» του λέω
Δεν ξέρω νιώθω λίγο κάπως αν και είμαι άνθρωπος που κανει εύκολα φιλίες.
«Δαναηηηηη» ακούω να φωνάζει κάποιος και βλεπω μια κοπέλα να έρχεται προς το μέρος μας τρέχοντας και να αγκαλιάζει την Δαναη
Λογικά είναι η κολλητή της.
«Αγαπη μουυυ» της λεει και την αγκαλιάζει και αυτη
«Γεια σου εσυ πρέπει να είσαι η Μελινα» μου λέει
«Ναι» της λέω χαμογελώντας και χωρίς να το περιμένω με αγκαλιάζει
«Χάρηκα τόσο πολύ που σε γνώρισα. Εγώ είμαι η Βάσια» μου λέει όταν με αφήνει
«Και εγώ χάρηκα πολύ» της λέω
Είναι πολύ καληηη
Μετά από λίγο ήρθαν ακόμα 4 παιδιά
2 αγόρια και 2 κορίτσια
«Γεια σουυ με λένε Γεωργία εσυ μάλλον είσαι η Μελινα» μου λέει
«Ναι χάρηκα για την γνωριμία» της λέω
«Και εγώ» μου λέει και μου χαμογελάει
«Εγώ είμαι η Κατερίνα. Χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω» μου λέει η άλλη κοπέλα
«Και εγώ χάρηκα πολύ» της λέω
Αχ είναι πολλοί και έχω μπερδευτεί μείνει λίγο.
«Γειαα εγώ είμαι ο Δημήτρης» μου λέει το ένα αγόρι
Είναι αρκετά όμορφος και ψιλός με ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια.
«Μελινα χάρηκα» του λέω και μου χαμογελάει
«Και εγώ» μου λέει
«Εγώ είμαι ο Κωνσταντίνος» μου λέει το άλλο αγόρι
Αυτός είναι ακόμα πιο όμορφος και είναι και αυτός αρκετά ψιλός με καστανόξανθα μαλλιά και γαλαζοπράσινα μάτια
«Μελινα χάρηκα» λέω και σε αυτόν χαμογελώντας και μου χαμογελάει και αυτός
Είναι όλοι τους πολύ καλοί
•••••••••••••••
Μετά από ώρα που με ξενάγησαν λίγο και γνωριστήκαμε καλύτερα πήγαμε να πάρουμε από ένα παγωτό και περπατούσαμε για να πάμε προς το στέκι πάλι.
Με τα κορίτσια τα βρήκαμε παρα πολύ και με τα αγόρια αλλά αυτοί λένε τα δικά τους και εμείς τα δικά μας.
Περπατούσαμε και κοίταζα ποσά παιδιά στην ηλικία μου και μεγαλύτερα κάνουν βόλτες, γελάνε και συζητάνε με τις παρέες τους μέχρι που το μάτι μου έπεσε πάνω σε μια συγκεκριμένη παρέα και σταμάτησα να περπατάω.
Ο Άρης..
«Μελινα τι έγινε;» με ρωτάει ο Μάρκος και κοιτάει εκεί που κοιτάω και εγώ
«Αυτός είναι ο Άρης;» μου λέει η Δαναη
«Ναι» λέω
«Τι έγινε ρε παιδιά ποιος Άρης;» λέει ο Δημήτρης
«Ένας φίλος της» λέει ο Μάρκος
«Αα κατάλαβα σου αρέσει εε;» με ρωτάει σιγά η Βάσια για να μην το ακούσουν οι άλλοι
«Δεν ξέρω» της λέω
«Καλά πάμε τώρα να κάτσουμε τώρα γιατί θα μας καταλάβουν έτσι όπως κοιτάμε» λεει η Δαναη και πάμε να κάτσουμε λίγο πιο πέρα
«Ει ξαδερφουλα δεν θα χαλάσεις την διάθεση σου για αυτόν» μου λέει ο Μάρκος όταν έρχεται κάθεται δίπλα μου ενώ μου χαϊδεύει την πλάτη
«Ξέρετε ποια είναι αυτη;» του λέω
«Εμμμ ναι» λεει
«Πως την λένε;» ρωτάω
«Βερόνικα» μου απαντάει η Γεωργία
«Είναι στην ηλικία του αδερφού σου και παλιά κάναμε παρέα αλλά μετά απομακρυνθήκαμε. Δεν είναι τόσο κακιά όσο φαίνεται απλά θέλει πάντα να περνάει το δικό της» λέει η Δαναη
«Ααα τέλεια» λέω
«Μελινα;» ακούω μετά από λίγο και γυρνάω για να δω τον Άρη να έρχεται προς το μέρος μας
Όχι, οχι, οχι..
«Άρη» του λέω και καλά χαρούμενη
«Τι κανεις ρε μικρό;» μου λέει και με αγκαλιάζει
«Μια χαρά» του λέω και τον αγκαλιάζω και εγώ
«Πως περνάς;» με ρωτάει όταν με αφήνει
«Ωραία μέχρι τώρα εσυ;» του λέω
«Τέλεια» μου λέει
Εε ναι λογικό αφού είναι με αυτήν.
«Άρουλη που είσαι καλε;» λέει αυτη και έρχεται σε εμάς
«Εδώ είμαι Βερόνικα δεν έφυγα δυστυχώς» της λέει ενοχλημένος;
«Παίδες τι κάνετε;» λέει στα παιδιά
«Ρε Άρη εσυ είσαι» λέει η Κατερίνα
«Ναι ρε μου λείψατε πάντως» τους λέει
«Χαχαχα και εμάς» λένε όλοι
«Συγγνώμη τον ξέρετε;» ρωτάω
«Εε αφού πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο. Κάναμε λίγο παρέα» λέει ο Κωνσταντίνος
Εεε όχι και γιατί δεν μου το είπαν;
Λογικά δεν θα τον είδαν καλά επειδή ήταν πλάτη ή δεν ήθελαν να μου πουν ότι τον ξέρουν
«Να καθίσουμε μαζί σας;» ρωτάει μετά από λίγο
«Ναι ρε και το ρωτάς;» λέει ο Δημήτρης
Όχι
ΟΧΙ
ΟΧΙΙΙ
Όχι και στην Θεσσαλονίκη με τον Άρη....
•••••••••••••••••••••••••••
Βάσια ⬇️

Γεωργία ⬇️

Κατερίνα ⬇️

Κωνσταντίνος ⬇️

Δημήτρης ⬇️

Βερόνικα ⬇️