The New Neighbor

Κεφ 9

ΆΡΗΣ POV
"Πάω λίγο τουαλέτα" την άκουω να λέει και σταματάω να φιλάω την... Δεν θυμάμαι πως την λένε. Γυρίζω να κοιτάξω αυτή κατεβάζει το κεφάλι της γυρίζει και αρχίζει να κατευθύνεται προς τις τουαλέτες.
Την είδα...
Είδα το δάκρυ που κύλησε από τα μάτια της..
ΓΑΜΩΤΟ!
ΣΚΑΤΑ ΤΑ ΕΚΑΝΑ ΠΑΛΙ! ΤΗΝ ΠΛΗΓΩΣΑ..

Το έκανες όμως ρε μαλακα!

Το ξέρω! Το ξερω.. Και δεν είμαι καθόλου περήφανος γι'αυτό

Να κάνω μια ερώτηση;

Και δεν κάνεις

Εσένα τι σε νοιάζει αφου δεν την θες;;

Δεν με νοιάζει και δεν την θέλω!

Ναιι οκ

ΣΚΑΣΕ! ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΆΖΕΙ ΓΙ'ΑΥΤΗΝ
"Τι έγινε μωρό μου;; Γιατί σταμάτησες;" μου λέει αυτή η σερβιτόρα που δεν θυμάμαι το όνομα της
"Κοριτσάκι δεν έχω όρεξη. Δίνε του" της λέω και με κοιτάει θυμωμένη
"Καλα εσυ χάνεις!" μου λέει και γυρίζει να φυγει αλλά σαν να θυμήθηκε κάτι ξανά γυρισε
"Α πάρε αυτό γιατί σίγουρα θα αλλάξεις γνώμη" μου λέει και μου βάζει ένα χαρτάκι στην τσέπη του τζιν μου
"Ναι οκ" της λέω αδιάφορα
"Τώρα φέρε μου μια σκέτη βότκα" της λέω πρίν φυγει
"Ότι θεςς" μου λέει και μου κλείνει το μάτι. Βρε άντε στο δι@ολο βραδιάτικα!
Γιατί σκέφτομαι έτσι εγώ γαμώτο!
Ο Άρης που ξέρω με την πρώτη ευκαιρία θα την πήγαινε στην τουαλέτα αυτήν.
"Αρη" άκουω τον Σταύρο και γυρίζω να τον κοιτάξω
"Ελα" του λέω
"Ωραία η σερβιτόρα;" με ρωτάει
"Εε καλή είναι" του απαντάω
"Καλή;; Που πήγε ο Άρης που γνώρισα ρε;" μου λέει γελώντας
"Κάπου εδώ γύρω θα είναι και αυτός" του λέω και γελάω
"Χα χα χα γέλασα" μου λέει
"Το ξέρω το ξέρω. Έχω και χιουμορ ο άτιμος" του λέω και αρχίζει να γελάει
Που το βρήκε το αστείο τώρα;
"Κα- Καλο αυτό" μου λέει μέσα από τα γέλια του
"Σκάσε ρε" του λέω και εκείνη την ώρα συνειδητοποιώ ότι η Χριστίνα δεν είναι στο τραπέζι
"Ρε που είναι η Χριστίνα;" τον ρωτάω
"Πηγε στην τουαλέτα να δει πως είναι η αδελφή μου" μου λέει
"Αα οκ" του λέω και πίνω μια γουλια από την βότκα που μου έφερε πριν λίγο η σερβιτόρα
Ξαφνικά μια κοπέλα με πιάνει και με φιλάει
Παναγία μου ποια ειναι αυτη;;;
"Δήμητρα;;" λέω όταν με αφήνει

ΜΕΛΊΝΑΣ POV
Μπήκα σε μια από τις τουαλέτες έκλεισα την πόρτα και έκατσα στο πάτωμα κλαίγοντας.
Δεν μπορουσα να το αντέξω αυτό..
ΓΙΑΤΊ ΤΟΝ ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ ΓΑΜΩΤΟ; ΟΎΤΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΆΔΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΈΡΩ..
Συνέχισα να κλαίω μέχρι που άκουσα την έξω πορτα να ανοιγη και μετά βήματα από τακουνια. Σκέφτηκα ότι θα ήταν καμία κοπέλα που θα ήθελε να φτιάξει το μακιγιάζ της. Τα βήματα συνέχισαν να ακουγονται. Μα καλά τι κάνει;
"Μελίνα είσαι εδώ;" ακουω την φωνή της Χριστίνας έξω από την πόρτα
"Ναι" της λέω ενώ συνεχίζω να κλαίω
"Μελίνα κλαίς;;" με ρωτάει
"Οχι οχι καλά είμαι" προσπάθησα να πω όσο πιο πειστικά μπορουσα
"Βγες έξω σε παρακαλώ. Θέλω να δω αν όντως είσαι καλά" μου λέει
Σκουπίζω τα δάκρυα μου σηκώθηκα πανω και άνοιξα την πόρτα
"Μου αρέσει που δεν έκλαιγες" μου λέει η Χριστίνα και πάω να κοιταχτω στον καθρέφτη.
Ομγ πως έγινα έτσι;;
Και ναι όλο το πρόσωπο μου έχει γίνει μαυρο από την μάσκαρα...
"Μου αρέσει που δεν σου άρεσε...
Εχω μαντηλακια μαζί μου παρε να βγάλεις την μάσκαρα και να σου βάλω άλλη" μου λέει και μου δίνει τα μαντηλάκια. Αρχίζω να τρίβω το μάτι προσπαθώντας να την βγάλω χωρίς να δώσω σημασία στο πρώτο που είπε. Τι τραβάμε και εμείς οι γυναίκες...
Μετά από πολλαα λεπτά είχα βγάλει την μάσκαρα αλλά και την σκιά που μου είχε βάλει η Χριστίνα γιατί δεν γινόταν αλλιώς
"Πες μου ότι έχεις και τις σκιές μαζί" της λέω
"Οχι δεν τις έχω" μου λέει
"Γαμωτο" λεω
"Δεν πειράζει ρεε. Θα σου βάλω μάσκαρα και αϊλάινερ και θα δεις που θα είσαι κουκλάρα. Όπως παντα δηλαδή"
"Ευτυχώς που έχω και εσένα ρε Χριστινάκι" της λέω. Αυτή μου χαμογελάει και αρχίζει να μου βάζει μάσκαρα
"Έτοιμη παμε τώρα και χαμογέλα" μου λέει ρίχνω μια τελευταία μάτια στον καθρέφτη της λέω ευχαριστώ βάζω λίγο κολόνια που είχα μαζί μου και βγαίνουμε έξω
"Να σου πω δεν θέλω να ξανά κλάψεις για τον Άρη ή για τον οποιοδήποτε θέλω να περάσεις καλά σήμερα οκ;" μου λέει
"Οκ" της λέω και της χαμογελάω
Λίγο πριν φτάσουμε στο τραπέζι βλέπω μια κοπέλα να φιλάει τον Άρη ενώ αυτός φαίνεται να έχει μείνει κόκκαλο.
Γαμώτο δεν βλέπω καλά ποια ειναι.
Βασικά δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με αυτόν. Βγήκα για να περασω καλά και θα περάσω καλά!
Σκέφτομαι παίρνω το ποτήρι με την βότκα του το πίνω με την μια και πιάνω το παιδί που χορέψαμε πρίν από το χέρι επειδή ήταν στο διπλανό τραπέζι πηγαίνοντας τον να χορέψουμε ενώ οι άλλοι με κοιτούσαν με γουρλωμένα μάτια.
"Είσαι καλά;" μου λέει ενώ χορευουμε
"Ναιι είμαι πολυ καλα" του λέω και του χαμογελάω μου χαμογελάει και αυτός ενώ πλησιάζει τα πρόσωπα μας.
"Είσαι πολύ όμορφη σήμερα" μου λέει και με φιλάει. Στην αρχή δεν ανταποκρίνομαι γιατί μου ερχόντουσαν σκέψης από το παρελθόν μου που δεν ήθελα να θυμάμαι αλλά μετά από λίγο αποφάσισα να αφήσω το παρελθόν μου και να ανταποκριθώ στο φιλί του. Δεν έχω να χάσω κάτι. Ένα φιλί είναι μόνο.
Ενώ φιλιομασταν ένιωθα ένα βλέμμα να με καίει αλλά δεν έδωσα σημασία.
Όταν απομακρυνθηκαμε για να πάρουμε ανάσες κοίταξα στο τραπέζι μας και είδα τον Άρη να μας κοιτάει νευριασμένος και να πίνει με την μια το ποτό του.
Μελίνα - Άρης 1-1
"Πάμε πίσω κουράστηκα" του λέω και αυτός πιάνει το χέρι μου και κατευθυνόμαστε ο καθένας προς το τραπέζι του.
Όταν πήγαμε στο τραπέζι ο Άρης σηκώθηκε και βγήκε έξω ενώ ο Σταυρος και η Χριστίνα πήγανε να χορέψουν.
Μετά από λίγο είπα να βγω και εγώ έξω εφόσον ειμουν μόνη.
Βγαίνω έξω και βλέπω τον Άρη να έχει ακουμπήσει στον τοίχο και να καπνίζει κοιτάζοντας τον ουρανό.
"Χευ" του λέω σιγανά όταν παω κοντά του
"Τι θες;" μου λέει λίγο απότομα
"Τίποτα απλά δεν ένιωθα καλά και βγήκα λίγο έξω" του λέω
"Αχα.. " μου λέει και για λίγα λεπτά δεν μιλάει κανένας
"Ποια ήταν η κοπέλα που ήρθε και σε φίλησε;" τον ρωτάω μετά από λίγο
"Η Δήμητρα από το σχολείο μας" μου απαντάει
"Αα... Τα έχετε;" τον ρωτάω
Γυρνάει με κοιτάει και μου χαμογελάει
Ωχ νομίζω ότι δεν θα ήθελα να ακουσω την απάντηση...
"Οχι βέβαια. Απλά ήταν μεθυσμένη" μου απαντάει
Ουφ ευτυχώς.
Βασικά γιατί ευτυχώς; Να πάει να κάνει ότι θέλει.
"Αα οκ" του λέω
"Γιατί ρωτάς;;" μου λέει
"Απλά ρώτησα κακό είναι;" του λέω
"Οχι" μου λέει γυρίζει το κεφάλι του παλι και κοιτάει τον ουρανό ενώ συνεχίζει να καπνίζει
....
Ησυχία, ησυχία και ησυχία έχει πέσει εδώ και λίγα λεπτά και αυτό με ζαλίζει