«ΤΙ ΘΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ; ΤΙ ΘΕΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙΣ ΗΣΥΧΗ;» του φωνάζω και ένα δάκρυ κύλισε στο πρόσωπο μου.
Έρχεται πιο κοντά μου και είμαστε σχεδόν σε απόσταση αναπνοής.
«ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ» μου λέει και ενώνει τα χείλη μας δυνατά ένα με κολλάει σ...
«Τι μπορεί να γίνει δηλαδή; Τίποτα δεν υπάρχει περιορίσει να γίνει» της λέω «Ναι καλά» μου λέει χαμογελώντας «Σταματά τις βλακείες ρε» της λέω «Οκ οκ σταματάω και εσυ χαμόγελα, είμαστε Μύκονοοοοο» μου λέει και γελάμε «Ατε ρε κορίτσια περπατήστε πιο γρήγορα μπας και φτάσουμε» λέει ο αδερφός μιας και είχαμε μείνει πίσω με την Χριστίνα «Καλά ντε ερχόμαστε» του λέω ••••••••••• Φτάσαμε στην θάλασσα και είναι πραγματικά τέλεια 😍 «Εμ και τώρα που πάμε;» ρωτάει ο Άρης «Εγώ λέω να πάμε πρώτα για κανένα καφέ στην καφετέρια που έχει εκει και μετά να πάμε από εκεί πέρα που δεν έχει πολύ κόσμο» λέει ο Αλέξανδρος «Οκ» λέμε και πάμε στην καφετέρια «Καλημέρα» λέει ο σερβιτόρος χαμογελώντας όταν έρχεται «Καλημέρα» του λέμε «Τι θα θέλατε;» μας ρωτάει και λένε τα αγόρια πρώτα «Εσείς τι θα πάρετε όμορφες;» μας ρωτάει χαμογελώντας Εσένα για αγόρι μου «Εγώ ένα φρένο καπουτσίνο γλυκό» λέει η Χριστίνα «Εσυ όμορφη τι θα πάρεις;» με ρωτάει «Και εγώ το ίδιο» του λέω χαμογελώντας «Κανέλα θέλετε;» ρωτάει «Εγώ ναι» λέω «Εγώ όχι» λέει η Χριστίνα «Ωραία σε λίγα λεπτά θα είναι όλα εδώ» μας λέει και φεύγει Αχχ θεός είναι ο άτιμος «Εεε Μελιναα» ακούω τον αδερφό μου «Έλα» του λέω «Το καπέλο βγάλε στην σκιά είμαστε» λέει γελώντας «Εε ναι τώρα θα το έβγαζα» λέω και το βγάζω Συζητούσαμε και μετά από λίγο μια όμορφη κοπέλα μας έφερε τους καφέδες μας «Καλημέρα» της λέει ο Αλέξανδρος πρώτος «Καλημέρα» λέει αυτη ντροπαλά Αχου είναι πολύ γλυκιά «φρεντο Καπουτσίνο με κανέλα;» λέει «Εδώ» της λέω και τον αφήνει μπροστά μου αφήνει και τους υπόλοιπους και μετά φεύγει χαμογελώντας «Καλε Αλέξανδρε είναι πολύ γλυκουλα, ταιριάζετε» του λέω «Όμορφη είναι» λέει «Ώπα κάποιος ερωτεύθηκε» λέει ο αδερφός μου για να τον πειράξει «Ατε ρε» λέει και γελάμε «Ατε πάμε;» λέει η Χριστίνα όταν τελειώνουμε με τους καφέδες «Ναι» λένε τα αγόρια «Πάω εγώ να πληρώσω» λέει ο Άρης «Όχι όχι θα πάω εγώ» λέω «Γιατί;» ρωτάει «Γιατί έτσι» λέω, παίρνω το πορτοφόλι μου και πάω να πληρώσω «Γεια» λέω στο παιδί που ήρθε πριν να μας πάρει παραγγελία «Γεια» μου λέει και μου χαμογελάει «Ήρθα για να πληρώσω» του λέω «Κάτι κατάλαβα» μου λέει γελώντας «Εμ ναι» λέω Μου λέει ποσό είναι και του δίνω τα λεφτά. «Είσαι από εδώ;» με ρωτάει «Όχι από Αθήνα. Εσυ;» του λέω «Από εδώ» μου λέει «Τυχερέ» λέω και γελάμε «Ναι είναι ωραία εδώ» λέει «Κάτι κατάλαβα παρόλο που είμαι μόνο 2 μέρες εδώ» του λέω «Και πόσες ακόμα θα κάτσεις;» με ρωτάει «Ακόμα 5 μέρες» του απαντάω «Έλα ρε μόνο;» μου λέει «Δυστυχώς ναι» του λέω «Ατε ρε Μελινακη να φύγουμε επιτέλους» φωνάζει ο Άρης Αχουυυ ρεζίλι θα μας κάνει αυτός «Έρχομαι σκάσε» του λέω νευριασμενη «Το μπόιφρεντ;» με ρωτάει «Όχι και βέβαια όχι μόνο φίλοι είμαστε» του λέω «Αχα ταιριάζετε πάντως» μου λέει «Ούτε καν» λέω «Καλά Μελινα» λέει γελώντας «Εσένα πως λένε;» ρωτάω «Πέτρο» μου λέει «Χάρηκα για την γνωριμία Πέτρο αλλά πρέπει να φύγω τώρα» του λέω «Εγώ να δεις ποσό χάρηκα. Να ξανά έρθεις» μου λέει χαμογελώντας «Θα ξανά έρθω» του λέω και του χαμογελάω και εγώ «Μπα πως και ήρθες;» λέει ο Άρης όταν πάω στο τραπέζι «Εσένα τι σε νοιάζει παιδάκι μου;» τον ρωτάω «Δεν με νοιάζει» μου λέει «Εε τότε γιατί ασχολείσαι;» του λέω «Δεν ασχολούμαι να φύγουμε θέλαμε» μου λέει «Εεε σταματήστε» λέει ο αδερφός μου «Καλά λέει το κεφάλι μας πήρατε. Ατε σηκωθείτε να φύγουμε» λέει ο Αλέξανδρος Παίρνω την τσάντα μου, βάζω το καπελάκι μου και αρχίζω να προχωράω μπροστά. «Πρόσεχε μην χαθείς που αρχίζεις να προχωράς μόνη σου» λέει ο Άρης «Άσε με ήσυχη» του λέω «Πάντως το έχεις με τους σερβιτόρους» μου λέει «Τι εννοείς;» του λέω απότομα ενώ σταματάω «Εε πρώτα ο Γιάννης τώρα αυτός. Ο επόμενος ποιος θα είναι;» λέει και από τα νεύρα μου γυρνάω και τον χαστουκίζω ενώ οι άλλοι μα κοιτούσαν με γουρλωμένα μάτια «Άντε και στον διάολο Αρουλη» του λέω και αρχίζω να περπατάω Δηλαδή με είπε πουτανα; Εε όχι δεν θα με λεει εμένα αυτός έτσι. «Μελινα έλα πίσω» τον ακούω αλλά δεν του δίνω σημασία «Άστην θα πάω εγώ» ακούω το Αλέξανδρο να του λέει «Μελινα» τον ακούω «Περίμενε ρε πατσαβούρα μου» μου λέει και σταματάω «Τι θες;» του λέω «Να μου πεις γιατί το ξανά χαστούκισες» μου λέει «Γιατί είναι μαλακας» του λέω «Ναι οκ γνωστό αυτό αλλά τι σου είπε και νευρίασες τόσο;» με ρωτάει «Με είπε πουτανα» του λέω και ένα δάκρυ πέφτει από το μάτι μου «Τι σε είπε;» λέει νευριασμένος «Δεν το είπε ακριβώς έτσι αλλά αυτό εννοούσε» του λέω «Πως το είπε δηλαδή;» ρωτάει «Είπε ότι το έχω με τους σερβιτόρους και τον ρωτησα την εννοεί και μου είπε "εε πρώτα ο Γιάννης τώρα αυτός. Ποιος είναι ο επόμενος;"» του λέω «Αα ρε τον μαλακα θα τον σκοτώσω» λέει «Όχι μην τον πειράξεις, δεν ήθελε να το πει πάνω στα νεύρα του το είπε» του λέω «Το ξέρω ότι το είπε πάνω στα νεύρα του αλλά το παράκανε» μου λέει «Εντάξει δεν χρειάζεται να κανείς σκηνή τώρα» του λέω «Οκ υπόσχομαι ότι δεν θα κάνω. Πάμε τώρα;» μου λέει και χαμογελάει «Πάμε» του λέω και αρχίζουμε να περπατάμε προς τους άλλους «Είσαι εντάξει;» λέει η Χριστίνα όταν πάμε κοντά τους «Ναι» της λέω «Ατε πάμε sis» μου λέει ο αδερφός μου «Ο Άρης;» ρωτάω «Πήγε να κάνει ένα τσιγάρο θα έρθει πιο μετά να μας βρει» μου λέει «Αα οκ» λέω και αρχίζουμε να περπατάμε για να βρούμε κάπου ήσυχα να κάτσουμε Είμαστε Μύκονο ρε παιδιά τι ήσυχα ψάχνουμε να βρούμε; «Εκεί» λέει ο Αλέξανδρος και κοιτάμε προς εκεί που έδειξε Ουαα όντως δεν έχει πολύ κόσμο σε αυτο το σημείο. Φτάσαμε και στρώσαμε τις πετσέτες μας κάτω μιας και βρήκαμε σκιά και δεν είχε και ξαπλώστρες. Έβγαλα το παρεό και καθησα κάτω για να ηρεμήσω λίγο «Εγώ πάω να βουτήξω» λέει ο Αλέξανδρος «Οκ» λέμε «Έλα ρε που ήσουν;» ακούω τον Σταύρο να λέει και γυρνάω να δω τον Άρη που ήρθε «Σου ειπα» λέει απότομα «Νταξει ηρέμησε» του λέει ο Σταύρος «Σορρυ ρε αλλά έχω νεύρα» του λέει και με κοιτάει με ένα άγριο βλέμμα Άλλη θα έπρεπε να είχε νεύρα αλλά οκ. Έβγαλε την μπλούζα του και κάθησε κάτω
Μην κοιτάξεις Μελινα Μην κοιτάξεις Μην κοιτάξεις Μην κοιτάξεις Δεν θα πέσουμε από το επίπεδο μας για λίγους κοιλιακούς
Έχεις δίκιο Αφροξυλανθη. Δεν θα κοιτάξω! «Χριστίνα» λέω «Έλα»μου λέει «Πάμε να βουτήξουμε;» την ρωτάω «Εγώ θα έρθω σε λίγο πήγαινε εσυ» μου λέει «Οκ πάω» λέω σηκώνομαι και πηγαίνω προς την θάλασσα. Ουφ ευτυχώς είναι ζέστη. Μπήκα μέσα σιγά σιγά αλλά δυστυχώς είχα και έναν ηλιθιο κολλητό ο οποίος μόλις μπήκα ήρθε κοντά μου και μου έριξε νερό. «Έλα ρε Αλέξανδρεεεε» του λέω και γελάει «Και εγώ σε αγαπώ» λέει «Ηλίθιε» του λέω και του βγάζω την γλώσσα «Πατσαβούρα» μου λέει και μου βγάζει και αυτός γλώσσα «Αχ γλυκούλης είσαι όμως όταν θέλεις» του λέω και του πιάνω τα μάγουλα «Είμαι ο άτιμος» λέει «Οκ μην το παίρνεις και πάνω σου» του λέω και με άγριο κοιτάζει Μετά από λίγο βγήκαμε και καθήσαμε ενώ οι άλλοι είχαν μπει εδώ και λίγα λεπτά. Αρχίσαμε να συζητάμε με τον Αλέξανδρο για διαφορά θέματα, αγνοούσα εντελώς τον Άρη, κάναμε πολλές βλακείες και μετά από πολύ ώρα είπαμε να φύγουμε γιατί μας περίμεναν και οι γονείς μας για να φάμε. Περπατούσαμε και ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει. «τι θες;» του λέω «Οταν πάμε στο ξενοδοχείο έχουμε να πούμε πολλά εμείς» μου λέει απότομα μου αφήνει το χέρι και προχωράει μπροστά Τι ήταν πάλι αυτό; ••••••••••••••••••••••••••• ΧΕΛΛΟ ΑΓΚΑΙΝ 🙃 Σας το χρωστάω οποτε αυτές τις μέρες θα ανεβάζω συχνά.
Πάρτε έναν Άρη να ανάψετε και μπαι από εμένα 🤪🥵
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
