The New Neighbor

Κεφ 24

2 μέρες μετά
Η ώρα είναι 10 και έχω ξυπνήσει ήδη για να ετοιμαστώ για Θεσσαλονίκη.
Χαίρομαι τόσο πολύ που θα ξανά δω την θεία και τον θείο και τα ξαδέρφια μου βέβαια.
Έχω ντυθεί και έχω βάλει αυτά ⬇️

«Να μπω;» Ρωτάει ο αδερφός μου ενώ χτυπάει την πόρτα
«Ναι» λέω και μπαίνει
«Έτοιμη;» μου λέει
«Ναι τα μαλλιά μου μόνο θα φτιάξω και είμαι έτοιμη» του λέω
«Πόσες μέρες θα μείνεις;» μου λέει
«Εμ δεν ξέρω ίσως μια εβδομάδα» του λέω
«Θα πάει και ο Άρης Θεσσαλονίκη» μου λέει και μένω
«ΤΙ;» του λέω
«Θα πάει και ο Άρης Θεσσαλονίκη» μου ξανά λέει
«Ναι το άκουσα αλλά γιατί;» τον ρωτάω
«Για να δει τους κολλητούς του και την κοπέλα του. Το είχε κανονίσει εδώ και πολύ καιρό» μου λέει
«Την ποια;» του λέω
«Την κοπέλα του. Μα καλά τι επαθες;» μου λέει
«Έχει κοπέλα;» τον ρωτάω
«Ναι. Βασικά δεν είναι ακριβώς μαζί... Εννοώ τα είχαν αλλά χώρισαν γιατί έπρεπε να φύγει ο Άρης και τώρα μιλάνε ακόμα αλλά δεν ξέρω τι γίνεται» μου λέει
«Αα οκ» του λέω απογοητευμένη
«Εγώ πάω τώρα να σε αφήσω να φτιάξεις τα μαλλιά σου» μου λέει, του γνέφω καταφατικά και βγαίνει από το δωμάτιο
Γιατί;
Γιατί δεν μου είπε ότι έχει κοπέλα;
Γιατί με φιλούσε αφού εχει κοπέλα;
Απλά γιατί;
Η πόρτα ξανά χτυπάει και αυτη την φορά είναι ο Αλέξανδρος με την Χριστίνα
«Όλα εντάξει;» με ρωτάει ο Αλέξανδρος όταν μπαίνουν
«Ναι είμαι έτοιμη. Εσυ έτοιμος;» τον ρωτάω
«Ναιιιιι» μου λέει
Ο Αλέξανδρος θα πάει να δει τους γονείς του για μια εβδομάδα.
«Ρε που πάτε και με αφήνετε μόνη;» μας λέει η Χριστίνα στεναχωρημένη
«Εειι δεν θα είσαι μόνη» της λέω
«Ναι θα έχεις τον Σταύρο και τον Γιάννη» λέει ο Αλέξανδρος
«Και πάλι θα μου λείψετε» μας λέει και την αγκαλιάζουμε
«Και σε εμάςς» της λέμε ταυτόχρονα
«Μελινα μου κατέβα σιγά σιγά πρέπει να πάμε αεροδρόμιο» φωνάζει η μαμά από τον κάτω όροφο
Βάζω στην μικρή βαλίτσα το ισιωτικο και τα καλλυντικά μου και ο Αλέξανδρος με βοηθάει να τα κατεβάσουμε κάτω.
Όταν βγήκαμε τις βάλανε στο καπό μαζί με του Αλεξάνδρου τα πράγματα.
«Μελιναααα» άκουω την Μαρία η οποία έρχεται τρέχοντας προς σε εμένα
Καλε τι κάνει αυτη εδώ;
«Μαρία μου τι κανεις εδώ; Δεν ήσουν κατασκήνωση;» την ρωτάω
«Ήμουν αλλά δεν μου άρεσε πολύ και γύρισα» μου λέει
«Και επίσης ήθελα να χαιρετίσω εσένα και τον Άρη που φεύγει αύριο» συνεχίζει
«Αχα» λέω
«Θα μου λείψεις» μου λέει και με αγκαλιάζει
«Και εμενααα» της λέω και την αγκαλιάζω και εγώ
«Ατε έχουμε και εμείς σειρά τώρα» λέει ο Άρης χαμογελώντας
Μπα θα μας χαιρετίσει και αυτός;
Η Μαρία πάει στην μαμά της και ο Άρης έρχεται και με αγκαλιάζει
«Ατε καλο ταξίδι και λογικά θα τα πούμε κάπου εκεί πέρα» μου λέει
«Ναι ευχαριστώ» του λέω και τον αγκαλιάζω και εγώ για λίγο και μετά απομακρύνεται
«Θα μου λείψεις κολλητουλαααααα» μου λέει η Χριστίνα και με αγκάλιαζει σφιχτά
«Και εμένα αγαπη μουυυ» της λέω και την αγκαλιάζω
«Αλλά μπορείς λίγο να με αφήσεις γιατί δεν μπορώ να αναπνεύσω;» την ρωτάω
«Αχ ναι συγγνώμη» μου λέει και γελάμε
Μετά με χαιρέτισαν και οι γονείς του Άρη και φύγαμε για το αεροδρόμιο.
Όταν φτασαμε οι γονείς μου και ο αδερφός μου μας βοήθησαν με τα πράγματα και δυστυχώς ο Αλέξανδρος έφευγε πιο νωρίς οποτε έπρεπε να τον χαιρετίσουμε.
«Καλο ταξίδι πατσαβούρι μου. Θα μου λείψεις πολύ και χαιρετίσματα στους γονείς σου» του λέω και τον αγκαλιάζω
«Ευχαριστώ πατσαβούρα μου και εσυ καλο ταξίδι να έχεις και να προσεχείς. Θα μου λείψεις παρα πολύ» μου λέει και με αγκαλιάζει και αυτός
Μέτε τον χαιρέτισαν και οι γονείς μου και ο αδερφός μου τον έβγαλα μια φωτο να βάλω στορυ, με εβγαλε και αυτός και μπήκε μέσα.
Αυτό εβαλα στορυ εγώ ⬇️