The Badboy's Baby

H7|❄️

(Volg me voor updates en meer!)

Pov. Claire

Als de dokter ons weer naar binnen roept sta ik zenuwachtig op. Ze zet me in een speciale stoel. Ik lig achterover en voel dat ze een soort groene gel smeert over mijn buik. Met een apparaatje gaat ze over me buik. Als ik kijk naar het schermpje zie ik soort gekke wazige plek. Met daarin een klein druifje. 'De baby is volkomen gezond, het komt wel vaker voor dat er bloed komt uit de baarmoeder. Dan zit er een klein wondje. Ik raad je wat antibiotica aan.', zegt de verloskundige. Er komen tranen in me ogen en ik geef Reece een emotionele knuffel.

We bedanken de verloskundige en lopen hand in hand naar de auto. Wanneer Reece een telefoontje krijgt kijkt hij even gefrustreerd en schrikt dan ineens. Dan komt er een fake smile op zn gezicht. En hangt op. 'Wat is dr', vraag ik zo normaal mogelijk. Hij zucht. 'Me vader is terug in Nederland', zegt hij. 'Moeten we dan misschien verhuizen of iets?', vraag ik hem zacht. 'Nee hoor, me moeder is toch al weg dus this alleen me vader maar', zegt hij. Ik zie een lichte frons op zijn gezicht. 'Wanneer komt hij?'. 'Morgen landt hij', zegt Reece snel. Ik knik en laat het verder maar zitten. Ik sluit mijn ogen en wrijf over mijn nog niet gevormde buikje.

Wanneer we thuis komen neem ik mijn medicijnen en ga even op bed liggen. Ik lig een beetje te woelen in mijn bed. Als ik dan uiteindelijk vredig me ogen sluit, denk ik aan het wonder in mijn buik. Het is eigenlijk gewoon magisch. Het gevoel is onbeschrijfelijk. Ik voel het tintelen vanaf mijn tenen tot mijn hoofd. Ik heb hem of haar nog nooit gezien, maar ik weet zeker, dat ik met heel mijn hart van hem of haar ga houden.

Als ik de volgende ochtend opsta, loop ik naar school en haal mijn examens op. Op mijn school is het hele examen niet zo groot gemaakt. Iedereen slaagt altijd dus is het sinds jaren zo dat we het niet echt meer vieren. Als ik terugkom en het Reece laat zijn, zegt hij dat hij trots op ons is. Hij geeft me een vrolijke kus op mijn wang. Ik giechel zachtjes. 'Gentle man', mompel ik zachtjes als ik even een muffin uit de kast haal. Hij lacht en slaat zijn armen om mij heen. Alles lijkt ineens zo goed. Zo blij. Ineens draait Reece zich om.

'Ik heb eigenlijk een vraagje', zegt Reece wanneer ik zijn handen van mijn lichaam af glijden. Ik draai me om en zie Reece knielend staan.

'Mijn prinses, zou jij met mij....'