Strawberries ❧Jenkook

み

9 Ekim, 2010

Kızın kendine şans tanıdığı ilk gündü.

Umutlanmaya başladığı dokuzuncu saat.

Sabah erken kalkıp kahvaltı yapmıştı.

Her gün bağladığı saçlarını bugün açmıştı.

O da sebebini bilmiyordu.

Acaba neden böyle yapmaya başlamıştı?

Kıza asıl bunları yaptıran kaybedeceği bir şeyinin olmaması mıydı yoksa bunları yapma isteği miydi?

Çantasını alıp evden çoktan çıkmıştı.

Kulağında takılı olan kulaklıklarını düzeltip kendini müziğe odakladı.

Hep üzgün şarkılar dinleyen kız bugün değişiklik yapmıştı.

Spotifyda bulduğu bir şarkıyı dinlemeye başladı.

O yürümeye devam ederken sonunda okula gelmişti.

Emin değildi fakat bugün o çocuğu göreceğini düşünüyordu.

Aslında bu çocuk onun ilgisini önceden hiç çekmemişti fakat şu an onu görebilmek için deli oluyordu.

Normalde dalga geçeceği davranışlarda bulunuyordu fakat bunu durdurmak istemiyordu kız.

Uyum sağlamak daha cazipti ona göre.

Her zamanki gibi en sağda duran masaya gitti kız.

Oturdu ve etrafı inceledi.

Her zaman çantasında tuttuğu defterini çıkarıp çizmeye başladı.

Dalgınlığından yararlanan elleri ona bir şeyler çizdirmeye başlamıştı bile.

Boşluğuna gelen durumu ile gözlerini bahçeye indirdi.

Görmüştü.

O oradaydı.

Arkadaşları basketbol oynarken o yerde oturmuş mutlulukta onları izliyordu.

Yüzündeki gülüş hoşuna gitmişti.

O da gülmüştü.

Çalan zil ile kalkan çocuğu izlemeye devam etti.

Zaman nasıl bu kadar hızlı geçmişti.
Kız yerinden kalıp üzerini sirkeledi.

Defterine baktı.

Gördüğü şey ile gülümsedi.

Bu resim ile ne yapacağını biliyordu.

(Kızın kalbini bulduğu 10. Saat.)