Sehun emergency roomေ႐ွ႕မွာေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ေနမိတယ္ သူ႔ရဲ႕စိုးရိမ္ေရမွတ္ကလဲထင္ထားတာထက္ပိုေနပီ...
Se'pov- ဘာမွမျဖစ္ပါနဲ႔jong..ငါ့ကိုသနားရင္ ဘာမွမျဖစ္လိုက္ပါနဲ႔jongရယ္.....
အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့..Drတစ္ေယာက္ထြက္လာတယ္..sehunလဲေျပးသြားပီး..
Se- Dr...jongေရာ..jongေရာဟင္...သူအဆင္ေျပရဲ႕လား... သူဘာမွမျဖစ္ဘူးမလားဟင္...သူေနေကာင္းရဲ႕လား...
Dr- လူနာ႐ွင္ စိတ္ထိန္းပါအံုး...က်ေနာ္ေျပာျပပါေစအံုး...လူနာကဘာမွမျဖစ္ေတာ့ပါဘူး...အားလံုးအဆင္ေျပသြားပါပီ...တစ္ခုေတာ့႐ွိတယ္...လူနာကိုေလ..သိပ္ပီးေတာ့အေအးခံခိုင္းတာမ်ိဳးထပ္မျဖစ္ပါေစနဲ႔...ၾကာရင္လူနာအတြက္မေကာင္းႏိုင္လို႔ပါ...ေနာက္တခါဒီလိုမ်ိဳး ထပ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့...အက်ိဳးဆက္ကမေကာင္းႏိုင္ဘူး..အခုေတာ့လူနာကို၀င္ၾကည့္လို႔ရပါပီ..
Drရဲ႕႐ွည္လ်ားလွတဲ့စကားေတြအဆံုး...sehunခ်က္ခ်င္းပဲjongကိုထားတဲ့လူနာခန္းထဲေျပးရေတာ့တယ္....
ေဆးရံုခန္းထဲကကုတင္ေပၚမွာလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့..ျဖဴ ေဖ်ာ့စြာလဲေနလ်က္နဲ႔...
Sehunကုတင္နားကိုတေရြ႔ေရြ႔နဲ႔သြားပီ...jonginလက္ကေလးကိုကိုင္ကာ ...
Se- ငါေတာင္းပန္ပါတယ္jongရယ္...ငါမင္းကိုဒီတိုင္းမထားခဲ့သင့္ဘူး...အရင္လို သည္းခံလက္စနဲ႔ဆက္သည္းခံလိုက္သင့္တာပါ ငါမွားသြားတယ္jong...ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔..သတိျပန္ရပါေတာ့ကြာ...
၀ုန္း....
Jong'omma- သားေရ..သားငယ္ေရ...jongေလး...သားhunေလးရယ္ ... အန္တီ့ကိုေျပယပါအံုး...ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ...ညကလဲအိမ္ျပန္ေရာက္မလာဘူး...မိုးလင္းေတာ့ေဆးရံုတက္ရတယ္တဲ့..ဘာေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတာလဲ...hunေလး..အန္တီ့ကိုေျပာပါအံုး...အီး..ဟီိးဟီး....
Jongေမေမကေတာ့ေရာက္တာနဲ႔သူေမးခ်င္းတာေတြေမးပီးငိုခ်ေတာ့တာပဲ....
YOU ARE READING
ဖူးစာမဆံုတဲ့အခ်စ္ 💔
Fanfictionခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့စကားကို ကိုယ္မင္းကလြဲလို႔ဘယ္သူမွ ဖြင့္မေျပာေတာ့ဘူး မင္းက ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ ေမ့ေဖ်ာက္မရတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာသူပါ Kim Jong In ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့ကိုခ်စ္တယ္လို႔ေျပာတဲ့အခ်ိန္က သိပ္ေနာက္က်ခဲ့ေပမယ့္ နီးစပ္ခြင့္မရိွေတာ...