♦İyi okumalar.
♦Medyadaki resim Amore'un göz rengi.
♦Siz hiç Amore'un hissettiklerini hissettiniz mi?
Yanlış kararlar verir insan hayatta,belkide hayatın eğlencesi
budur.Ama keşke her yanlış hayatımızdan bir doğruyu götürmese
sadece doğru,yanlış,iyi yada kötü bir karar olarak kalsa.
Artık güzel bir uykuya dalmıştım.Yani uykuyu seven insanlardan biriyim.Uykuyu kim sevmez ki?Ama uyanmayı sevmiyorum.Sabahları aydınlıkla uyanmak değilde,geceleri karanlıklar içindeki gizemlerle uyumak daha çok hoşuma gidiyor.
Ama bugünden sonra karşıma sabahları,gün doğumunu,aydınlığı ve uyanmayı sevdirecek birinin çıkacağını nereden bilebilirdim ki!
Güneş ışıkları yine karanlıkta kalmış kalbimi aydınlatmaya çalışıyordu. Ama en büyük ışık bile bazen solmuş bir çiçeği yeniden hayata döndürmez.Ben,ben bu sabah
sadece Amore olarak değil,ben bir anahtar,bir bağ olan,herkes için umut taşıyan,ilk kez bu kadar önemli biri gibi hisseden bir Amore olarak uyanmıştım.
16 yıldır kendimi ilk kez bu kadar değerli biri olarak gibi hissediyordum.
Belkide ilk başta olan herşeyi bu kadar normal karşılamam,size garip geliyor olabilir,ama sanki bu yıllardır
beklediğim o büyük fırsat,kendimi değerli biri gibi hissetmem,kendimi önemsemem için büyük bir fırsattı! Meraklıydım hemde oldukça meraklıydım.Yani meraklı olmam oldukça doğaldı.Sonuçta ilk kez boyutlar arası yolculuk yapacaktım.
Birinin kendi kendine bu kelimeleri,bu cümleleri kurması
çok tuhaf bir his,hemde oldukça tuhaf!
Sabah sabah daha yeni yeni uyanmışken birden annem odaya girdi ve beni soru yağmuruna tuttu.Uyanmayı ne kadar sevmiyorsan,uyandırılmayı da bir o kadar sevmiyorum!
-Amore,günaydın canım dün konuştuklarımızdan sonra iyi
uyuyabildin mi?Daha doğrusu
umarım iyi uyumuşsundur,çünkü
bugün oldukça enerjiye ihtiyacın olacak.
-Sanada günaydın anne.Merak etme güzel bir uyku çektim.Enerjimde gayet yerinde.Ayrıca sanada merhaba!
-Tatlım kusura bakma senin için endişeleniyorum.Ya sana birşey olursa?Peki pozitif düşünelim.Bu arada boyutlar arası ilk yolculuğuna hazır mısın?
-Haklısın bencede pozitif olalım ayrıca ben gayet mutluyum.Ve tabikide hazırım sadece biraz şeyyyy....
-Korkuyor musun?
-Korku değil daha çok endişe diyelim yani ben....
-Merak etme sana hiç birşey olmayacak.Hadi üzerini giy ve
aşağıya gel.
Üstüme bir şeyler geçirdim ve aşağıya
indim.Heyecandan ne giydiğimi bile anlamamıştım.Kısacası siyahlar içine bürünmüştüm.İşte benim tarzım bu.Yani insan olarak yaşadığım sürece böyleydi.Belkide artık neyse....
Çabucak aşağıya indim....
-Şimdi sana biraz kurallardan bahsetmem gerek.
-Anlaşılan kurallar sadece dünyada yok he!
-Tatlım,kuralsız bir yerde yaşamak mümkün olamaz herhalde!
Susarak annemi dinliyordum.Neyseki bu kurallar çok sıkıcı değildi.
-Amore ilk olarak,orada sana kimse
zarar veremez sakin ol ve sakın korkma.Orada ölen insanlarla temas haline geçme,orada yıkım
savaşçılarıyla, savaşçı soyuyla ve normal insanlarla karşılaşacaksın.Bu üç kuralı dikkate al ve sanırım artık gitmeye hazırsın.Ama kimin hangi soydan olduğunu asla bilemez ve öğrenenezsin.
Annemin de söylediği gibi artık gitmeye hazırdım.Git gide endişem
azalıyordu ve bunun yerine cesaret ve merak duygularım ağır basıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam Ve Ölüm Bağı
FantasyO normal ve sıradan mutsuz bir kızdı ta ki 16.yaş gününe kadar. O bir bağdı,yaşam ve ölüm bağıydı. Ama o en büyük yasağı çiğneyerek ölmüş birine aşık oldu. O ölmesin diye bir çok kişi öldü.Çünkü o bir anahtar ve bir bağdı. Kaybettiği kişiler belki...
