♦Ve beklenen o bölüm geldi ayrıca 1.000 okumaya nihayet ulaştık hepinize tesekkürler tatlı okurcuklar.
♦İyi okumalar.
İnsan aşk sandığı şeyden emin olmalı,belkide insanın aşk dediği
sadece sonunda kalbi yaralayan,
acı sondur.Sonunda sadece hüzün ve nefret veren bir son,belkide sizi hayata küstürecek,intihara meyil edecek canınızı yakacak bir son.
Belkide zehirli bir tutkudur aşk
seni zehirler ama tutkusuna
kapılırsın ve tıpkı denizin soğuk
sularında sürüklenen bir gemi gibi
bu aşkta sürüklenip durursun.
Güneşin yüzüme vuruşuyla uyandım.
Nedense bugün kendimi bir değişik hissediyordum.Erkenden kalkmak istiyordu canım.Bugüne kadar hiç kalkmadığım kadar erken kalkmıştım belkide.Bu yeni bir Amore rekoru olabilirdi.Rekorlar kitabına giremesede Amore'un rekorlarında top ona girerdi herhalde. Aşağıdan annemin hazırladı krebin
kokuları burnuna geliyordu.Dolabıma
doğru ilerledim.Dolabı açtım ve söyle bir bakımdım.Oldukça dağınık bir dolaptı.Düzen olmazsa olmaz tabiki
ama bir genç kızın dolabının fazla
düzenli olması biraz imkansızdı sanırım.
Dolapta çoğunluk siyah,siyah,siyah ve yine siyahdı.Deri etekler,deri ceketler,
kot pantalonlar,ve yine siyah birkaç bluz,vay be!Gerçekten ben tam bir siyah aşığıymışım.Ve dolabın kenarında askıda asılı birkaç elbise vardı.Oradan bana doğru gülümseyen bir elbise gördüm.Bu elbiseyi en son ne zaman giymiştim ben?Onu bile hatırlamıyordum.Belkide bugün biraz farklı olmalıydım.Üzerimi
değistirdim.Tam aşağı inecekken, merdivenlerden bir ayak sesi duydum.Daha sonra odanın kapısı açıldı.Bu annemdi.
-Amore,tatlım kahvaltı hazır.Hadi okula geç kalacaksın.Uyumayı bırak!
Annem bile benim erken uyanmama ihtimal veremiyordu.Yapmayın,hadi ama o kadar da tembel değilim!Elimdeki parfümü yerine koydum ve anneme döndüm;
-Çoktan uyandım bile.
-Amore,inanamıyorum sen erken mi kalktın?Vay canına sana bir baktımda çok hoş görünüyorsun.
Bugün üzerime kısa gece mavisi bir elbise giymiştim,altına olmazsa olmaz siyah botlarımı da giymiştim.Saçlarım genelde düzdür ama bugün farklı olsun diye hafif dalgalı bir model yapmıştım.Çünkü bugün farklı olmak istiyordum.Belkide bugüne imzamı
atmak istiyordum.
-Peki çok hoş olduğun doğru ama bu hazırlık neden?Okul için sencede biraz fazla değil mi?
-Hiç,biraz kendimde değişiklik istedim.Bugün biraz farklı olmak istedim.Okul konusu ise bence fazla
değil,sonuçta ben 16 yaşında bir genç kızım değil mi?
Özgür bir ruhum var ve farklı olmak istiyorsam olurum.
-Sen bana bakma canım,güzelliğin
göz kamaştırıyor.Zaten güzele ne yakışmaz ki?Hadi kahvaltıya beraber
inelim,sonra okula geç kalma.
-Aslında burnuna güzel kokular geldi ama canım birşey yemek istemiyor.
Acıkırsam sonra birşeyler atıştırırım.
Annem gülümseyerek;
-Peki,öyle olsun bakalım acele et de,bu güzellik boşa gitmesin.
Beraber merdivenlerden aşağı indik.Çantamı sırtıma taktım ve annemin yanağına bir öpücük kondurarak kapıdan çıktım.
Anneme okula gidiceğimi söylemiştim.Ama sadece Carlo'nun yanında olmak istiyordum.Aklım yapma bu yanlış dedikçe,kalbim bu en doğru karar diyor ve yapmamı söylüyordu.
Peki ben hangisini dinlemeliydim?
Sanırım bu kez kalbime uymalıydım.
Çünkü kalbim yapmazsan "canın yanacak"dercesine atıyordu.Hem bu
zamana kadar aklımı dinledim sanırım artık biraz da kalbimi ve duygularımı dinlemem gerek.
Tılsımı kalbimin üzerine koydum.
Heryer yine sise boğulmuştu.
Kamaşan gözkapaklarımı açtım.Etraf yine çok kalabalıktı.Gerçe sanırım artık buna alışmıştım.Yürüdüm
Carlo'nun Nerede olduğunu
düşünürken birden Carlo karşımda
beliriverdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam Ve Ölüm Bağı
FantasyO normal ve sıradan mutsuz bir kızdı ta ki 16.yaş gününe kadar. O bir bağdı,yaşam ve ölüm bağıydı. Ama o en büyük yasağı çiğneyerek ölmüş birine aşık oldu. O ölmesin diye bir çok kişi öldü.Çünkü o bir anahtar ve bir bağdı. Kaybettiği kişiler belki...
