Chapter -37

1.8K 60 11
                                        

Ilang araw nang nasa ICU si Blake,hirap na hirap ako na makita siya sa ganyang kalagayan,mas nadagdagan pa ang sakit na naramdaman ako dahil ako ang dahilan kung bakit siya nagkaganyan.


Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ng mahigpit ang kanyang mga kamay. "Blake,please gumising kana,hindi ko kakayanin kapag nawala ka,Paano ako?Paano si Blaine?Kailangan mo pang makita ang bunso natin"Sunod sunod ang pagpatak ng aking luha.


Naramdaman ko ang paggalaw ng kanyang mga daliri,"Blake???"



Unti unti niyang minulat ang mga mata niya.."Blake?Salamat at gising kana!"agad kong tinawag ang mga nurses.Hindi ko maitago ang saya ko.



Hinayaan ko muna siyang i assess ng doctor. "Pwede na po natin siyang ilipat sa private room,for now medyo disoriented pa ang pasyente because of the medicines,iwasan muna na istress ito"I nodded.


Inilipat na si Blake sa private room.Tulog siya ng nadatnan ko,Inaayos ko ang kumot niya when he opened his eyes.He looked bewildered."Blake?"I called him,he seemed lost.


Sinubukan niyang bumangon,nahihirapan siya Dahil ilang araw din siyang nakahiga lang.


Tiningnan niya ang paligid,medyo kinakabahan ako sa kilos niya..


"Blake?Kumusta ka?Anong nararamdaman mo?"pagaalala ko..


"Sino ka?" Sa sobrang gulat ,napatayo ako sa kinauupuan ko..


I was about to break down ng bigla siyang tumawa..


"Look at your face!HAHAHAHA!" asar niya sa sobrang inis ko,napalo ko siya ng malakas.


"Hey is that how you treat a patient?tsk"He smirked.


Agad ko siyang niyakap. "You're crazy!Mauuna pa yata akong mamatay sa pagaalala sayo!Masayang masaya ako na nagising kana"I was sobbing.



"Hinding hindi kita makakalimutan kahit sa kabilang buhay"He patted my head.


"Nastress ako doon hah!Makukunan pa yata ako!Hay!"I held my forehead.


"Makukunan?"he looked puzzled.


"Yes,I'm pregnant with our second child Blake"I happily told him the good news.


He hugged me tightly "I'm sorry for making you worry!How stupid Iam for trying to leave you,blaine and our new little angel."I saw tears ran down from his eyes,minsan ko lang nakikitang umiyak ang isang Blake Tan at ako lagi ang rason.I felt a little bit guilty.


"Buti alam mo!Please dont do that again.Promise me"I pleaded.


The Wife KillerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon