Mutluluğun Hüznü

63 5 0
                                    

"ZEYNEP'İN DOĞUM GÜNÜ"

...

Yasemin, kapı zilini ısrarla çalıyor fakat Zeynep bir türlü uyanmıyordu. Nefret ediyordu uyandırılmaktan. Kapı zilinin sesini duymasına  rağmen uyumaya devam ediyordu. Yasemin kapıyı çalmaya devam ederken, Zeynep öfkeyle yatağından kalktı ve kapıyı açtı. Yasemin, Zeynep'in bu tepkisine şaşırmıştı. Üstelik Zeynep, geri yatağına dönüp uyumaya devam etmeye çalışıyordu. 

Yasemin: "Zeynep, uykunu böldüm ama görmen gereken bir şey var."

Zeynep: "Yasemin... Görmem gereken bir rüya olması gerekiyordu fakat o rüyamı zile basarak mahvettin farkında mısın...?"

Yasemin: "Ama görmen gerekiyor..."

Zeynep, gözündeki uyku bandını çıkarttı ve Yasemin'e baktı.

Zeynep: "Umarım uykumu böldüğüne değecek bir şeydir Yasemin..."

Yasemin, çantasından telefonunu çıkarttı ve Youtube'u açtı. Hakan'ın yazdığı şarkıyı açıp telefonu Zeynep'in eline uzattı. Telefonu alan Zeynep, olayın şaşkınlığı ile çalan şarkıyı dinlemeye başladı. Yasemin, usulca Zeynep'in yanına oturdu. Gözlerindeki o çaresizliği görüyordu. Zeynep bir anda Yasemin'in omzuna yasladı başını ve ağlamaya başladı. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu Zeynep...

Zeynep:  "Hayatta en çok istediğim şey, Hakan'ı seviyor olabilmekti. Ama olmuyor Yasemin. Kalbimin atmadığına aklım evet diyemiyor. Evet, beni kimse Hakan gibi sevemeyecek ama olmuyor işte. Kalbimi, içimden söküp atasım geliyor..."

Yasemin, Zeynep'in gözündeki yaşları sildi.

Yasemin: "Öyle düşünme canım... Olmadığını o da biliyor. Sadece sevgisini ölümsüzleştirmek istemiş. Ağlama lütfen..."

Zeynep: "Biliyorsa neden üzüyor beni böyle yaparak Yasemin. Ben ona üzülmesin diye umut vermedim, konuşmadım çoğu kez, buluşmak istemesine rağmen kibarca reddettim sırf umut vermemek için. Niye böyle oluyor niye anlamıyor. Gitmedi mi o bu şehirden, benim için benden vazgeçmişti hani?"

Yasemin: "Bak canım, birisinin hayatından isteksizce giden her insan kendi hayatında bir şeyleri değiştirmek için gider. Sürekli çabalar, emek harcar. Kalanı unutmak için giden hep kendini harcar aslında. Ama yapamaz. Kalbi ve aklı yıpransa da aşkta yapılan en büyük yanlış, bazen insanı en mutlu eden doğrusu oluyor kendince. Siz kaderin yanlış yazdığı aşksınız. Fakat Hakan hep çabalamaya devam edecek bunu değiştiremeyiz. Çünkü Hakan, seni seviyor Zeynep..."

--- --- ---- ----

Zeynep, kendine gelebilmişti artık. Yasemin ile birlikte dışarıda kahvaltı yapmak için evden çıktılar. Yasemin ile Zeynep'in lise yıllarından bu yana gelen arkadaşlıkları vardı. Lise yıllarından bu yana aralarından su sızmaz, birbirlerinin her türlü sıkıntısında birbirlerine destek olmuşlar ve olmaya devam ediyorlardı. Kahvaltılarını yapmak üzere bir mekana oturdular. Sohbet ederken Zeynep'in telefonuna bir mesaj geldi. Mesaj, Sinan'ın yakın arkadaşı Defne'den gelmişti.

Defne: "Canım, doğum günün kutlu olsun. Nice senelere. Akşam müsaitsen bir şeyler yapalım."

Zeynep: "Söz vermek istemem ama kendimi ayarlamaya çalışırım canım. Teşekkür ederim :)"

Siyah YalnızlığımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin