ʙᴀᴄᴋ ᴛᴏ [ɢxɢ]

ᴏɴᴇ

Bilinmeyen:
Karen. Yüzüne noldu?

Karen:
Siktirip gitmeni öneriyorum. Senin de onlardan olduğunu biliyorum.

Bilinmeyen:
Hayır, ben cidden yardım etmeye çalışıyorum.

Karen:
Yardım falan istemiyorum. Yüzüme ne olduğunu soruyorsan beni görüyorsun.

Bilinmeyen:
İçini boşalt bana sevgili Karen.

Karen:
İçimi dışımı siktiler. Ne anlatayım?

Bilinmeyen:
Lezbiyen olduğun için şiddete maruz kaldığını biliyorum. Güven bana, kimseye anlatmayacağım.

Görüldü*

Bilinmeyen:
Sonuna kadar arkanda olacağım.

Görüldü*

Bilinmeyen:
Peki, cevap verip vermemek senin elinde. Onun için seni zorlamayacağım. Ama bu yazdıklarımı gördüğünü bilerek az da olsa içim rahat.

Bilinmeyen:
İyi geceler ..

●●●

Karen's Notebook:

Onun benim duygularımı incitecek bir insan olmamasını umuyorum. Hatta, bu gün o mesaj gelmeden önce yüksek dozda ilaç alarak yaşamıma son vermeyi planlıyordum. İlaçlar hazırdı. Mesajdan sonra kendime son bir şans daha vermeye karar verdim. Bu kaçıncı son şans, evet öyle ama.. Bu seferkinin diğerleri gibi çıkmamasını umuyorum.

Annem tarafından yine hakaretlere maruz kaldım bu akşam. Bana dediklerini söyleyeyim mi?

'Yine ne bok yedin ne dövdüler.'

'Bıktım senden ve BOKTAN sorunlarından'

'Gitmediğimiz psikolog kalmadı, artık bunları ilgi çekmek için yaptığımı düşünüyorum.'

'Siktir git şimdi odana, sabaha kadar çıkmayacaksın.'

Diğer anne-babalar olsa okula gider, hatta dava bile açarlardı. Benim ailem, beni umursamasıklarını nasıl da belli ediyorlar. Yine sustum. Yine annemi umursamıyormuş gibi davrandım. Ama bu beni içten içe yok ediyor. Eriyorum, ölüyorum. Sonumu iyi görmüyorum.

Herşeyin durmasına ihtiyacım var..

02:00

Karen:
İyi geceler bilinmeyen ..