Chapter 22

3.7K 78 1
                                    


DARREN

bigla siyang nawala ,ang taong nangako na mamanatili at hindi ako iiwan ay bigla na lang nag laho na parang bula hindi ko Alam kung nasaan siya at wala kong idea bigla na lang siya nawala ang taong mahal na mahal ko ay iniwan din ako katulad ng  mga tao na dumaan sa Buhay ko iniwan niya rin ako buong akala ko mananatili siya dahil kung ang nangyari sa anak namin ang dahilan pareho lang kaming nasaktan pero hindi ko siya binitawan at iniwan pero siya hindi siya nag dalawang isip na iwan ako ng Basta basta at walang sinasabing kahit ano

****

KESSEZ'S POV

After 6 years

" DAREZ!. BUMALIK KA DITO!."

Sigaw ko habang bumababa ng hagdan nakita ko naman yung anak ko na nag mamadali rin bumaba ma syadong matalino ang batang iyon na isahan pako pano kanina iniwan ko siyang  tulog  yun pala dumaan sa likod at nag Laro kaya ngayon ay ikukulong ko sa bahay ang batang iyon napaka pasaway

"DADA !. HELP ME !.MOMMY IS ANGRY !."

Sigaw pa ng anak ko siguro nanjan na siya ang bilis niya naman atang maka uwi ? Nakita ko pang pag takbo ng mabilis ng anak ko sigurado mag kakampihan nanaman yan panigurado ako pag baba ko ay nakita ko na Siya tumingin siya sakin at tumawa kaya inirapan ko siya

"Ang init naman ng ulo mo misis "

Inirapan ko siya dahil sa sinabi niya sakin tumawa naman yung anak ko sakin kaya naman sinamaan ko ng tingin Yung anak ko kaya yun nanahimik din agad Siya sumiksik siya kay Vlad na kala mo takot na takot  tinignan ko naman ng masama si Vlad  saka ko siya sinigawan

"HOY!. IKAW VLADIMIR IBIGAY MO YANG ANAK KO SAKIN AT TUTURUAN KO NG LEKSYON NIYAN!."

Sabi ko kay Vlad at tinuro ang anak ko na hawak hawak niya sumiksik sa kanya ang anak ko at ngumuso tumawa naman sakin si Valad see? Mag kakampihan nanaman yang dalawang yan

"Anak natin maka angkin ka naman diba baby boy?"

Sabi niya pa sakin at ngumuso kaya naman napa irap na lang ako sa kanilang dalawa mag luluto na lang siguro ako panigurado gutom na yang dalawa na yan aalis na sana ko at pupunta sa kusina ng marinig ko ang anak ko na nag salita

"Dada ......mommy is like a zombie in train to busan  when she angry at me  right?!."

Bulong lang yun ng anak ko pero na rinig ko parin kaya muli ako lumingon sa kanilang dalawa nag takip ng bunganga ang anak ko samantalang si Vlad naman ay tawa ng tawa dahil sa sinabi ng anak ko

"Hoy batang  ka !. Anong zombie ha?!. Naririnig kita !.isang linggo ka ng hindi lalabas ng bahay maliwanag ? Pag Hindi ka sumunod I tatapon ko lahat ng laruan mo!"

Sigaw ko sa kanya nakita ko naman ang pag hila niya sa damit ni Vlad na parang nag papatulong para maka ligtas kaya tinaas ko ang kilay ko sa kanilang dalawa lumingon naman agad sakin si Vlad at halatang komontra

"GRABI KA NAMAN SA BAT--"

Sabi niya pa sakin  diba? Nag kakampihan nanaman sila lagi silang ganyan eh minsan nga aalis yang dalawa na yan tapos Hindi ako isasama diba ang unfair nilang dalawa ? Agad din naputol ang sasabihin ni Vlad dahil sumabat na ko

"MANAMIK !. That's final!."

Sabi ko at nag walk out at pumunta sa kusina para mag luto na ng makakain naming tatlo kahit naman ganito kami ay masaya ako at mahal ko ang dalawang lalaki na yun sa tagal na nandito ako kasama sila wala kaming naging away na seryoso dahil tuwing na gagalit ako na uuwi lang lagi sa harutan

FAKE MARRIAGEWhere stories live. Discover now