Η Βασίλισσα Όλων Μας![Υπερφυσικα]

19~ Την αγαπω.

Ζayn's pove

Η κατάσταση ανάμεσα εμενα και την Αμαρυλλίς ειναι αποπνικτική. Ζούμε στο ίδιο σπιτι σαν δυο άγνωστοι. Δεν μου ρίχνει ουτε μια ματια, συνέχεια με αποφευγει και οταν κανω προσπάθεια να της μιλήσω δεν δινει την παραμικρή σημασία.

Πραγματικά με έχει κουράσει.

Αλλα φταιω και εγω. Δεν της συμπεριφέρθηκα ωραια. Την πληγωσα.

Σε δυο μερες ειναι η πανσέληνος και τα νευρα μου χτυπάνε κόκκινο και γενικώς η συμπεριφορά μου εχει αλλάξει τις τελευταίες μερες αλλα φταίει η δύναμη της σελήνης.

Οσο περνάνε τα βράδια και κοντεύει να ολοκληρωθεί το φεγγάρι τοσο πιο οξύθυμος  γίνομαι και η συμπεριφορά της μικρής δεν με βοήθεια, δεν βοηθάει να διώξει τους δαίμονες μου.

Προσπάθησα να της εξηγήσω πως δεν το ηθελα αλλα μάταια. Δεν σηκώνει κουβέντα. Δεν ηξερα τι με ειχε πιάσει δεν σκεφτόμουν καθαρά εκεινην την στιγμή.

Μαλλον η σελήνη..

Η δύναμη της σελήνης είναι τοσο δυνατή που μας επηρεάζει άσχημα στην ψυχική μας κατάσταση. Εχω μάθει να την ελέγχω αλλα μερικες φορες ειναι σχεδον ακατόρθωτο ειδικά οταν πλησιάζει το ματωμένο φεγγάρι που κλαιμε τις ψυχες τον προγόνων μας, οι οποίοι χάθηκαν στον πόλεμο.. Χύθηκε πολυ αιμα και επειδή οι λύκανθρωποι ειναι τα παιδιά της σελήνης το φεγγάρι βάφτηκε κόκκινο, σαν το αίμα.

Μεθαύριο το φεγγάρι θα βαφτεί κοκκινο και θα θρηνήσει τους λυκους που χάθηκαν τοσο αδικα τότε. Μαζι με εκεινο, θα κλεμε και εμεις.

Φυσικά, η οργη μας οταν πλησιαζει εκεινη η βραδιά  ειναι άπειρη διοτι αυτη η βραδιά  ειναι ξεχωριστή, δεν μοιαζει σαν τις υπόλοιπες πανσεληνους.

Απο τις σκεψεις μου με διακοψαν οι παλμοί απο την καρδία της Αμαρυλλίς. Κοιμαται στο διπλα δωματιο.

Πηγα έξω απο το υπνοδωμάτιο της και ανοιξα αθόρυβα  την πόρτα. Εισχωρήσα μεσα στο χώρο  και την πλησιασα με αργα βήματα. Κοιμάται τοσο όμορφα και γαλήνια. Με τον δείκτη του χεριού χάιδεψα απαλά το μάγουλα της.

Έκανα το ρισκο να ξαπλωσω διπλα της και να τύλιξω σφιχτά το γυμνασμένο χερι μου γυρω απο την λεπτη της μέση.

Το υπέροχο άρωμα της τρύπησε τα ρουθούνια μου και πείρα μια γερή τζούρα απο εκεινο.

Προ χθες με πέτυχε οταν παραλίγο να κανω σεξ με την σκυλα, την Ελισάβετ. Πραγματικά δεν ξερω καν τον λογο που την άφησα να με φιλήσει.  Μα την σελήνη, τοτε δεν υπήρχε η Ελισάβετ μα η Αμαρυλλίς και ένιωθα την καρδια μου να πάλλεται δυνατα μες στο στηθος μου. Η φιγούρα της σκυλας ειχε αντικατασταθεί με την μορφη της Αμαρυλλίς.

Ποσο θα ηθελα αυτα τα ροζ σαρκωδης χείλη να φιλανε τα δικα μου. Ποσο θα ηθελα το σωματα μας να γίνονταν ενα μαζι με την ψυχή μας.Αυτο το θνητο κοριτσι το αγαπαω πιο πολύ απο την ζωη μου. Δεν υπάρχει καλύτερη απο εκεινην! Δεν υπάρχει αλλη γυναίκα για εμένα παρα μονο εκεινη. Αμα την χασω θα πεθάνω, ηταν η τελευταία μου σκέψη πριν παραδώθω στα χερια του Μορφέα!!