Canımın acması umrumda değildi zaten. Şuan bulunduğum durum yeterince canımı yakıyordu. ALLAH KAHRETSİN BABA SENİ! Ne istedin benden ne?
İçimden bildiğim tüm duaları okuyordum. O sırada doktor "Tamam bitti üstünüzü giyinebilirsiniz" dedi. Canım hafif acımıştı doğrusu. Bir kaç evrak hazırladı ve bende üstümü giyinince dışarı çıktık. Evrakları Ulaş'a uzattı.
Bir kaç saniye göz gezdirdikten sonra göz kapakları iyice açıldı ve bana baktı.
U: s-senn...
İ: evet.
Evet bakireydim. Sadece Ulaş değil diğerleri de şaşırmış gibiydi. Ne yani? O kadar mı fahişeye benziyorum.
Ulaşın eli ayağına dolaşmıştı bana inanmadığı için pişmandı belli ki ama umurumda mı? Hayır. Bu yaşadığım utancı engellemiyordu.
Hafif gözüm dolmuştu ama üzüntüden değil, cidden yorulmuşum.
"Artık serbest miyim?" dedim bıkkın bir ses tonuyla.
"E-ee şey karakola uğramamız gerekiyor Bi kaç ev-..." lafını kesip
"Hadi halledelim hemen" dedim
Arabada Ulaşın gözlerinin üstümde olduğunun farkındaydım. Neden bakıyordu ki? İlk defa mı suçsuz biri görüyor?
"ne bakıyorsun?"
"özür dilerim." dedi
Ne? Özür mü dilemişti o? 1 saat önce dünyanın en acımasız insanıyken nasıl şuan bu kadar masum ve tatlı olabiliyordu?
Bakışları "mükemmel" diye geçirdim içimden, iç sesim gene döktürüyordu.
Normalde aklıyla hareket eden bir insan değilim. Aksine duygu ve bağlar benim için en önemli şeyler. Ama mantığım ağır basıyordu sanki bu sefer.
Geçen bir söz okumuştum, çok vaktim olmazdı aslında kitap okumaya ama ara sıra işte... "Affetmek, iyi insanların intikamıdır" demiş F. Sales. Peki ben iyi bir insan mıyım? Bilmiyorum.
"Sen işini yapıyosun, sorun yok" dedim içimdeki kırgınlık hala geçmemişti ama.
"Meslekte 2. Yılım ve senin gibi birine ilk defa rastlıyorum biliyomusun?"dedi
"Tamam" diyebildim sessizce konuşmak istemiyordum.
"Şuan çok kızgınsın bana, seni anlıyorum ama... Özür dilerim cidden özür dilerim sana anlatamayacağım şeyler var." dedi
"Seni anlıyorum mu?" ÖDNXLXJZLZKŞXJXK diye haykırdım ama tabiki içimden.
"Beni anlayamazsın çünkü daha önce hiç baban tarafından Bi adama satılıp sonra suçsuz yere... Bekaret muayenesi olmadın mesela." diye döküldü ağzımdan cümleler
Şaşkındı.
Yol bir 7383637 yıl gibi geçmişti ve sonunda karakola varmıştık. Gerekli evrakları imzalayıp, eşyalarımı da alıp çıktım. Peki ya şimdi?... Gidebileceğim, kalabileceğim Bi yerim, belkide bir işim bile yoktu. Çıkmazdaydım. Hayatta tek başına olmak o kadar zordu ki... Veya insanın yaşama sebebinin olmaması... duygularım beni bir boşluğa sürüklüyordı. Sonsuz bir boşluğa...
* * * * * * * * * * *
Yapıcak bişey bulamayıp kendimi parka atmıştım. Rüzgar hafif yüzüme çarpıyordu. Salıncakta ritmik bir ses oluşturmuştum ninni gibi geliyordu bana.
Yanımda ki salıncağa bir kız geldi. Sallanmaya başladı. Çok hızlanamayınca annesini çağırdı. Annesini... işte o an canım o kadar acımıştı ki. Annemi hatırlamıyorum
Ne kadar acı değil mi? Bakabileceğim bir fotoğrafı, mezarı herhangi bir anısı yok... Gözyaşlarım çoktan firar etmişti. İçimdeki intikam kor gibi büyüyordu. Canım babamı (!) ziyarete gitmeli miydim? Artık kaybedicek bir şeyim kalmamıştı sanırım hayatım aşırı bok yoluna girmişti zaten...
Cebimdeki son paramla minibüse atlayıp eve gittim. Daha gelmemişti şerefsiz maymun (ben niye buna bu kadar güldüm) mutfağa gidip bıçak alıp beklemeye başladım. BEKLEDİM BEKLEDİM VE BEKLEDİM.
Hava iyice kararmış etraf zifiri karanlığa bürünmüştü. Kapıdan bir tıkırtı duydum ve ayağa kalktım.
ŞİMDİ SİKTİM BELANI MAYMUN SURATLI.
Bıçağı arkama saklayıp salona gelmesini bekledim.
"Ooo İrem hanım nerelerdeydin? Hangi delikte sürtüyodun?"
Beynime kan sıçramıştı. Sinirden gözüm seğriyor, çenem titiriyodu.
"artık bir önemi yok, senden kurtuluyorum ya açıklama yapmak için kendimi yoramıycam."
Bıçağı çıkardım ve üstüne doğru yürümeye başladım
"H-hayır yapamazsın sen babanı öldüremezsin"
"yoo öldürürüm, benim çocukluğumu, hislerimi, umudumu, bedenimi, sevgimi, vicdanımı, merhametimi, Annemi!! öldüren birini öldürmek çokta zor olma, bence"
"hayır yapma"
"evet yapıcam"
" hayır"
"evet"
Üstüne doğru yürürken kapının kırılma sesini duymuştum.
Ananı skm gene mi polis?
**********************************
Aşırı geçiş bölümü oldu farkındayım ama hikayenin ilerlemesi için böyle gerekiyodu kb Bir kaç bölüme olaylar iyice oturtucam❤️ neyse instadan takip etmeyi unutmayın. @ulas_neftah
