ЯНХАН

4.5..,

Teddy...

Тэр бороотой өдөр зөгийг явахад би үнэндээ хязгааргүй их баярлаж байсан. Яагаад намайг дуудсаныг нь мэдэхгүй ч гүйж очсоноо л харин гайхдаг. Өнөөдөр ч бас гэртээ хонуулж байгаагаа жаахан гайхаж л байна.

Түүнийг орондоо орсны дараа унтсан болж жүжиглэв. Түүний эргэж хөрвөөх дуулдан унтаж чадахгүй байгаа нь илт. Бараг цаг гаран ийм байдалтай өнгөрсний эцэст аажимдаа эргэж хөрвөөх чимээ багасч тэр унтах шиг боллоо. Харанхуйд чимээ гаргалгүйгээр буйдангаас босч зөгийгийн унтаж буй зүг тийш зөөлөн зөөлөн гишгэлсээр хүрч очлоо.

"Новш гэж тэр үнэхээр хөөрхөн юм"

Үсээ сулхан боож зарим үсээ үлдээчихэж. Цагаан царай, ягаахан булбарай уруул, урт сормуус харанхуйд хүртэл сайхан харагдана. Биеэ үнэлэгч болохоор хүн улам дур булаам болдог юм шиг. Нүүрлүү нь унжсан хэдэн ширхэг үсийг нь чихнийх нь араар хийнгээ түүний хажуугаар орж хэвтэв.

*

Teddy-г чимээгүйхэн хөнжилд минь орж ирээд араас минь тэврэхэд би цочин сэрлээ. Түүний бүхий л бие халуу дүүгэнэ. Бэлхүүсээр тэвэрсэн гар нь аажуухан доошилж тааз гуяыг минь илбэнэ. Ийм мөчид яах учраа ололгүй үг ч дуугарч чадсангүй. Тэр бэлхүүсээр минь гараа дээш явуулж баруун хөхийг минь базалж эхлэв. Даруулганы гаднаас базалж байснаа гараа арагш нь явуулж хөхний даруулгыг минь тайлав. Хэр хэмжээнээсээ хэтэрсэн үйлдлийг нь зүгээр өнгөрүүлж чадалгүй

-TEDDY ОДОО БОЛЬ!

-Яагаад?

-Би хүсэхгүй байна.

-Битгий ингэ л дээ зөгий. Чи чинь биеэ үнэлэгч шүү дээ. Өчнөөн эрчүүдтэй зугаацсан л байж таараа.

-Гэхдээ чи л биш.

-Яасан төлбөр өгөхгүй болохоор ингээд байгаа юмуу? Би бусдын өгдгөөс хэд дахин ихийг өгнө. Олон юм ярилгүй ажлаа хийцгээв гэж хэлээд намайг дээш харуулж хөхөвчийг минь авч шидэн өөрийнхөө өмссөн сул футволкийг тайлав.

Түүний гэдэсний булчин шөнийн бүдэг гэгээнд гайхалтай харагдаж байгаа ч энэ тухай бодох тохиромжтой цаг нь биш байлаа.

-Би тийм утгаар хэлээгүй Teddy

-Тэгээд өөр ямар гэж? эсвэл чамд таашаал өгч чадахгүй байх гэж айгаад байгаа юмуу.. гээд тэр миний уруул дээр үнсэв. Үнсэх гэдэг магадгүй тохирохгүй үг байх. Нэг тийм хүчтэй бас шуналтайгаар озсон гэвэл тохирох байх. Тэр хүзүү мөр гээд улам доошилж хөхөн дээр минь шимив. Өөрийн мэдэлгүй дуу алдахад тэр шууд л дотоожийг минь тайлаад өөрийнхөө ч бүх хувцсыг тайллаа. Тэр үнэхээр халуухан залуу болж өсчээ. Гэхдээ энэ л биш. Teddy л биш. Дэлхийн хамгийн завхай заваан залуутай байж болох ч түүнтэй лав биш гэж бодон түүнийг түлхээд шуудхан босов. Юу ч үгүй нүцгэн би хананд наалдан зогсоно.

-Яасан бэ зөгий? Чи ч гэсэн дуртай л байна шдээ

-Үгүй ээ. Би хүсэхгүй байна. Өөр хэн ч байсан яахав. Гэхдээ чамтай лав биш.

-ЯАГААД???

Хэтэрхий чанга орилсон учраас айсандаа бага зэрэг нугдайсан намайг хараад тэр яг л сэтгэцийн асуудалтай хүн шиг чанга чанга хөхрөн надруу ойртоод

-Би чамайг эдлэх гэж л энэ бүхнийг зохиосон. Хүссэнээ гүйцэлдүүлж байж л би чамайг явуулна гээд намайг хананд шахаад уур хилэн, хорсол дүүрэн харцаараа нүдрүү минь ширтэхэд би өөрийгөө яг л урхинд орсон жижигхэн амьтан шиг л мэдэрч байлаа. Тэр ямар ч энэрэх сэтгэлгүйгээр биед минь хүрч өвдтөл базах бөгөөд болиулахаар оролдох гарыг минь хүчтэй базан бариад тэр аймшигтай зүйлээ хийж орхив. Өвдөх гэдэг үг ч хэтэрхий зөөлөн санагдахаар өвдөлт. Би биеэ барихаа ч мартаад галзуу юм шиг ориллоо. Ингэж болохгүй гэж бодох боловч түүний бахим гар намайг хааш нь ч хөдөлгөлгүй барьчихаж. Түүний хөдөлгөөн улам ширүүсэх бүрт миний орилоон улам аймшигтай болсоор. Харин тэр юу ч болоогүй юм шиг хүйтнээр инээмсэглэнэ...

Энэ залууд би яагаад итгэсэн юм бол оо?

Бурхан гэж байдаг бол намайг эндээс аваач...