Raadsel opgelost door liefde ♡

Hoofdstuk 1

Simone rekt zich uit, eindelijk was het zaterdag! Lang had ze naar de dag uitgekeken deze week. Ze was een nuchtere puber die van uitdaging hield. Drie broers en zussen heeft ze boven zich. Iedereen is al uit huis, behalve Jozua die is al 27. En al is hij nog zo oud, samen zijn we 2 handen op 1 buik. Veel zien we elkaar niet, maar als we elkaar zien hebben we dikke pret. Foei, nou zat ze al veel te lang na te denken! Ze drukte op het knopje van haar telefoon. 09:00 al, mooie tijd om uit bed te gaan. Ze geeuwde nog een keer en ging uit bed, aankleden.

Een kwartiertje later zat ze aan de ontbijttafel. Wat is mama toch weer ijverig bezig op deze zaterdagmorgen! glimlachte ze in zichzelf. Ze was klaar met eten, dus rende naar boven en pakte haar telefoon. Yes, een appje van Charlotte. Of ze er om 10:00 kon zijn. "Natuurlijk, ben er dan ! ♡" appte ze terug. Kwart voor 10 zag ze. Nog een blik in de spiegel werpen. Ze loopt naar de douche, maar botst dan tegen Jozua op. "Goedemorgen bro!" "Dag zusje, lekker geslapen?" "Heerlijk! En jij, ga je nog iets doen vandaag?" " Ook lekker, eh weet ik nog niet echt, jij?" "Naar Charlotte, dus word childagje!" "Leuk! Veel plezier." "Dankje, mag ik dan nu in de douche?" "Tuurlijk, mevrouwtje ongeduld, is Thomas soms ook thuis?" Simone glimlacht ondeugend; "Ik zou niet weten.."

"Heey Charlotte, ik heb je gemist!!" "Hey, eindelijk, hoeist?" Een dikke omhelzing volgt. "Dag tante Hanna, alles goed?" "Hallo meisje, goed hoor!" Tante Hanna lacht in zichzelf, want wie hoort ze daar van de trap afkomen? "Thomas! Ook goeiemorgen." Charlotte grinnikt, waarop ze van Simone direct een stomp krijgt.. "Auww!" gilt Charlotte. "Sorry!" antwoord Simone, quastisch boos. "Willen de meiden koffie?" "Lekker tante." glimlacht Simone. Tante Hanna, Thomas, Charlotte en Simone gaan aan de keukentafel zitten. Dan komt Jesse aangedribbelt. "Simone!" lacht hij. Simone knuffelt hem.

Als de koffie op is lopen de meiden naar boven. "Wat zullen we is gaan doen? " vraagt Simone. "Vandaag weer is op t dorp gaan kijken?" "Ja, keigoed idee!" glimlacht Simone. Charlotte loopt naar haar bureau en haalt haar portemonee eruit. Simone loopt de slaapkamer al uit, maar botst dan tegen Thomas op. "Oh,oh sorry!" roept Simone verschrikt.  "Nee mijn fout!" antwoord Thomas. Charlotte komt aanlopen en ziet de rode gezichten. "Zo halloo, wat is hier gebeurd?" "Eh niks, laten we gaan." antwoord Simone aarzelend en nog steeds verschrikt.

"Sieeem, wat was dat?!" Simone en Charlotte zijn op weg naar t dorp. "Halloo, Simone, iemand thuis?" Simone maakt een gevaarlijke slinger. "Pff je laat me schrikken!" roept ze verschrikt. Charlotte lacht, "haha, sorry hoor, ik wist niet dat je zo diep in gedachten was.." Ondertussen zijn ze bij het dorp aangekomen en zetten hun fietsen in het rek. "Ik snap het wel hoor, al zou ik tegen Nathan zijn aangelopen, zou ik ook een hele dag van de wereld zijn!" Charlotte lacht ondeugend. "Eerst naar de wibra?" vraagt Simone ontwijkend. "Natuurlijk, miss Love." "Goedemorgen dames." De kassajuffrouw steekt haar hand op.  "Oh eh hallo," groeten de meiden terug. Ze lopen verder de winkel in. "Ik schrok me eerder rot! Maar het was ook wel cool.." verzucht Simone. "Tja, je word nu al bijna 16, en over die leeftijd had je het toch altijd?" "Ik wacht geduldig af," antwoord Simone.  "Poeh, dat ellendige gewacht van jou!" "Ik ben nou eenmaal anders als jou en het is ook een hele andere situatie." antwoord Simone."Ach ja, gelijk heb je. Zullen we verder gaan?" "Is goed." Gearmd lopen ze de winkel uit, richting Shoeby.

Het is avond geworden. De kachel staat aan. Simone zit bij het gezin Berge op de bank, tussen Charlotte en Thomas in. "De klok loopt al tegen tienen Charlotte,  tijd om te gaan douchen." Charlotte zucht en Simone staat op. "Het was weer gezellig!" "Ja meisje, altijd als je er bent!" knipoogt tante Hanna. Met een; "Tot morgen!" lopen Simone en Charlotte naar de gang. "Ik zie je morgen . in de kerk hè?" "Jup," antwoord Simone.  Ze geven elkaar een knuffel. "En denk nog even na over een verjaardagscadeau!"  zegt Charlotte nog. Simone haalt haar fiets van het slot. "Voor volgende week laat ik het nog wel weten, maak je niet druk," glimlacht Simone. "Oke, doegg!" "Doeg!" En weg is Simone.