Merhaba.. Ben Hayat, tam ismiyle Hayat Duru Öz. 17 yaşındayım ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Siyah giymişim bugün, ölü gibiyim. Yanımda bir sürü insan var, onlar da siyah giyinmiş. Önümüzde iki tabut, gözümde göz yaşları.. Bugün.. ben inanamıyorum.. bugün annemle babamı toprağa veriyorum. Ne hissedeceğimi bilmiyorum. Sadece bunun bir rüya olması için içimden dualar ediyorum. Ağlayamıyorum bile. Ben? Ben şimdi onlarsız ne yapacağım? Gözlerim kararıyor.. Ben ne yapacağımı bilmiyorum. Hiç iyi değilim.
Annemle Babamın cenazesi bittiğinde, bende yere yığıldım. Etrafıma insanlar toplanıyordu yavaş yavaş. Ama görüntü net değildi. Sesler boğuk boğuk geliyordu. Birinin "Ambulans çağırın! Çabuk!" diye haykırdığını duyunca otarafa baktım. Bu babaannem olmalıydı. Canım babaannem iyiki o vardı. Yoksa kimsesiz kalacaktım. Tabiki babannemi bu sebeple sevmiyorum. O benim sadece babaannem değildi. Sırdaşımdı, dostumdu, danışmanımdı. En iyi arkadaşımdı.. Sırlarımı, aşklarımı birtek ona anlatırdım ben.
O sırada bir hareketlenme hissettim vücudumda. Birileri beni havaya kaldırıyordu. Sonra bir şeyin üstüne yatırıldım. Dikkat kesildim, ama olmadı. Görüntü netleşmedi. Kapı kapanma sesi duydum bir de, ayrıca biri gözüme ışık tutuyordu. Rahatsız oldum, gerildim! Sirenler çalıyordu. Beynim bulandı. Gözlerim karardı.. boşlukta gibiydim. Ancak o sırada aklıma gelen tek soru "Şimdi ne olacak?" tı.
Kısa oldu farkındayım. Ama ilk bölümü çok uzatmak istemedim.
❤❤❤❤❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZİNCİR
Teen Fiction17 yaşındaki Hayat annesini ve babasını bir trafik kazası sonucu kaybeder. Babaannesiyle yaşamak zorunda kalan Hayat, yeni bir okul, yeni bir ev kısacası yeni bir hayat seçer kendine. Yeni evlerine taşıdıkları gün Melis ile tanışır. Melis'in de anne...
