Mam nadzieję że przez moją chwilową depreszyn nie spieprze całego rozdziału. Jeśli jednak się to stanie to bardzo was przepraszam ;-;
Do Jurijego nie odzywałam się. Unikałam go jak ognia. Nie ufam mu. Mimo jego wielu prób byłam nieugięta. Wszystko się zjebało. Agape mi nie wychodzi. Program dowolny również. Victor i babcia mówią żebym popracowała nad tym... Finał już za trzy dni. Zajebiście... _______________________________________ 💹✉️ 📶🔊🔋 Aleks aktywny/a Bobo : Hej Bitch 🍃 jestem w Rosji właśnie. Wyjdziemy gdzieś ? Bitch : No jasne, z tobą zawsze jełopie. Bobo : Czekam koło lodowiska _______________________________________ Dosłownie uciekłam z treningu. Nie mówiłam nikomu gdzie idę. Miałam tych ludzi w dupie. Wtedy usłyszałam czyjąś rozmowę ? - Jak to dziadzia nie żyje ? Ale... Kurwa... Powiedz że to nie prawda !!!! - krzyczał Jurij - Przykro mi bardzo... - odpowdział głos z telefonu " Boże... On miał tylko dzidka " Przez chwilę myślałam czy do niego podejść... Wtedy usłyszałam ciche szlochanie. " Nie wierzę... On płacze " Podeszłam do niego i go przytuliłam. Płakał w moje ramię. - Ciii już dobrze... Nie płacz - zaczęłam mówić Potem gwałtownie się odsunął - Spieprzaj stąd - warknął i wrócił na lodowisko
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Przyzwyczaiłam się do jego szorstkiego tonu. Poszłam wzdłuż chodnika zatopiona we własnych myślach. Gdy podniosłam głowę zobaczyłam Aleksa. - No hej Bitch - powiedział i mocno mnie przytulił - Dawno cię nie widziałam - zaśmiałam się Aleks był perkusistą w zespole w którym śpiewałam. On jedyny nie strzelił na mnie focha. Poza tym zawsze lubiłam go najbardziej. - Jak tam twoja kariera ? - zapytał - Idzie gładko... W miarę - Masz chłopaka co nie ? - Weź Nawet nie pytaj - spuściłam głowę - Okej... Pogadaliśmy chwilę jak za dawnych czasów. Była już 22. Postanowiłam wrócić do hotelu. Tym razem miałam pokój z Jurim. Byłam ciekawa czy już śpi. Idąc ulicą natknęłam się na cień mężczyzny... - Witaj Adeline - powiedział znajomy głos " To Otabek!!! " - Emmm... Hej ? - Powiem wprost. Odpierdol się od Jurijego okej ?! - Weź luzuj gacie... On ma na mnie focha. Nie zamierzam się do niego zbliżać Popatrzył na mnie niepewnym wzrokiem i odszedł. Ja udałam się do hotelu. Jurij siedział na łóżku i słuchał muzyki. Nie chciałam mu przeszkadzać.
Poszłam do pokoju Victora i Yuriego. - Hejka... - mój uśmiech momentalnie przerodził się w zawstydzonie Zobaczyłam ich w nieznacznej pozycji. - Witaj - uśmiechnął się Victor i do mnie podszedł - Obejrzymy coś ? - zapytałam - Albo nie... Yoga challenge !!! Popatrzyli na siebie uśmiechnięci. Na początku wszystko robiliśmy sami jednak potem przeszliśmy do czegoś trudniejszego !!!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
