Sevgi , herkesin dilinde farklı bir anlam taşır. Kalplerde aynıdır oysaki. Herkes aynı geceyi yaşarken, karanlık herkes için bambaşkadır. Gözlerimiz ne renk olursa olsun göz yaşlarımızın rengi değişmez...
Usulca oturmuş, eksik parçaları yerine getirmeye çalışıyordu Eylül. Sadece birkaç şey lazımdı ona. O kadın, gerçekten annesi miydi ? Yoksa babasının Ali'nin annesini öldürdüğü doğru muydu? Kafasında bunca düşünce dolanıp duruyordu. Ya cidden babası katilse ya o adamın anlattıkları doğruysa?
Flashback
Eylül : Sen kimsin ve beni buraya neden çağırdın?
X: Sen sadece şunu bil. Baban beni ve Ali'yi annesiz bıraktı. Acımadan annemizi öldürdü. Senin anneninde duygularını umursamadı. Bu işin peşini bırakmıycam. Ve elbet birgün babana cezasını vericem. Unutma bunu!
Eylül: Ali senin neyin?
X: Bilmemen senin için çok daha iyi olur. Aileni Ali'den uzak tut. Benim ailemden uzak durun. Yoksa sonuçlarına çok kötü katlanıcaksınız.
Flashback Son
Olanları Ali'ye anlatıp anlatmamayı düşünüyordu. Biraz hava almak için dışarı çıkmaya karar verdi. Montunu ve botlarını giyip dışarı çıktı. Ne zaman üzgün olsa gittiği yere annesinin evine gitti. Annesinin odasına çıktı. Çekmeceleri karıştırmaya başladı. Bir delil olmalıydı. Babası Ali'nin annesini öldüremez bu olamazdı. Bir CD buldu. Önüne arkasına baktı. Yanınadaki bilgisayara taktı hemen. İzlemeye başladı. İşte şimdi herşey ortaydı. Gözlerinden yaşlar süzüldü. Duyguları yerle bir oldu. Şimdi nasıl sevdiği adama söyliycekti ki bunu...
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
Kapı sesini duyunca irkildi Ali. Eylül'ün geldiğini düşündü ve kapıya gitti. Gözlerinin kıpkırmızı olduğunu görünce şaşırdı. Yanına gitti.
Ali: Eylül. Noldu?
Eylül: Ali benim sana birşey söylemem lazım.
Ali: Söyle.
Eylül: Ama beni birdaha görmek istemessen.
Ali: Öyle birşey olucağını hiç sanmıyorum. Sen bi söyle.
Eylül tam söyliycekken babası geldi.
Vedat: Kızım hoşgeldin.
Eylül: Ben odama çıkıyorum.
Eylül tam gidicekken babası kolunu tuttu.
Vedat: Noldu?
Eylül: Seni ilgilendirmez.
Vedat: O kadın sana birşey mi söyledi?
Eylül: O kadın dediğin benim annem!
Vedat: Hadi ya! Geçen gün bağırıp çağırıyordun!
Eylül: Emin ol, farkında olduğum şeyleri bilmek istemessin baba!
Vedat: O annen olucak kadının iftiralarına inanıcak kadar düşmüş olamassın Eylül!
Eylül: Baba! Beni zorlama, bırak kolumu!
Vedat: Eylül söyle!
Eylül kolunu hızla çekti.
Eylül: Ali'nin annesinin katili olduğunu biliyorum!
Ali: Ne!?
•°•°•°•°•°•
Merhabalar ! Çok uzun süredir yoktum. Ama artık olabildiğince hikayemizi devam ettirmeye çalışıcam. Umarım Bana Emir Verme serisini özlemişsinizdir. Yavaş yavaş hikâyenin sonuna yaklaşıyoruz. Görüşmek üzereee! 👋💙

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Emir Verme!
RandomNeden sürekli beni korumak zorunda? Babasından nefret eden bir insan neden onu korumak için herşeyi yapabilir ki?