Bana Emir Verme!

• 8 . Bölüm - "Sevgilim!"

Ali'nin kulaklarında tek bir ses yankılanıyordu! "Seni çok seviyorum!"
Göz yaşları kendini esir bırakmıştı tekrardan bu sefer hiç durmaksızın. 
Ali'nin hatırladığı son şey buydu.

Ali'den

Gözlerimi açtığımda bir hemşirenin kafama pansuman yaptığını görd- Bidakika! Eylül! Nerde o!
Hızla ayağa kalktım. Koşmaya başladım!

Hemşire: Beyefendi gelin!

Ne hemşirenin bağırışları ne de başımın dönmesi Eylül'den önemli değildi! Dönüp dolaştım her koridoru gezdim. En son bir tane kaldı! Oraya girdiğimde. Alp, Esma, Oğuz, Bahar, Vedat bey, ve birkaç polis vardı! 

Duvarda gördüğüm yazı beni şoka uğratmıştı. "Morg".
Ne yani Eylül orada mı şimdi. Hayır ya! Yan tarafa döndüm. Oh be Ameliyathaneymiş burası! Yanlarına koştum. Ama nafile! Başımın dönmesi beni ayakta tutamayacak kadar fazlaydı. Karanlık beni esir almaya başlıyordu sanırım. Ama olamazdı! Eylül! Hemen ayağa kalktım duvara tutundum. Oğuz geldi yanıma.

Ali: Eylül nerde?

Oğuz: Ameliyatta. 6 saattir çıkmadı. Sen iyi misin ?

Ali: İyiyim de. Eylü-

Vedat pi*i geldi ve yakamdan tutup beni duvara yasladı.

Vedat: Koruyamadın lan kızımı! Koruyamadın! EĞER O ÖLÜRSE SENİ DİRİ DİRİ GÖMERİM!

Ali: Göm! Eğer Eylül ölürse beni onun yanına göm! Allah belamı versin koruyamadım onu! Koruyamadım! Koruyamadım! Şimdi benim yüzümden içeride can çekişiyo!

Vedat Ali'yi sinirle bıraktı. Polisler ise çıtını çıkarmamıştı.

O sırada ameliyahaneden bir doktor çıktı.

Doktor: Eylül Erdem'in yakınları.

Vedat: Ben babasıyım.

Doktor: Mermi kalbinin çok derinlerine inmiş. Mermiyi çıkartmak bize çok güçlük çıkarttı. Çıkarmayı başardık. Ama hayati tehlikesi hala var. Kanamayı durdurmak çok zor oldu. Şuan komada ve maalesef ne zaman uyanacağını bilmiyoruz. Belki hiç uyanamayabilir. Her şeye hazırlıklı olun.

Neee!? Ne demek herşeye hazırlıklı olun. Asıl herşeye sen hazırlıklı ol!

Doktor tam arkasını dönüp giderken. Peşinden koştum. Kendime çevirdim ve yumruğu yapıştırdım.

Ali: Sen kimsinn ya! Doktorsun lan sen! Ne demek herşeye hazırlıklı olun! Ölmiycek o duydun mu beni! O ölürse öldürürüm seni! Ölmiycek lan. Ölmiycek! Ölemezz!!

Adamın yakasını bıraktığım an başımın dönmesi bu sefer sanırım beni karanlığa bırakmayı başarmıştı.

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Yazardan

Esma: Dediklerimi anladınız mı?

Alp: Ben anladım.

Oğuz: Bende.

Bahar: Bende!

Ali: Ben yokum!

Esma: Alla allah o niye?!

Ali: Eylül burada yatarken ben onu tek bırakamam!

Bahar: Aman! Sevgililileri ayırıcaz şimdi!

Esma: Ali mal mısın? Ya Eylül yaşıyo zaten gerizekalı!

Ali: 1 Biz sevgili değiliz! 2 Eylül yaşıyo tamam! Ama yinede çok tehlikeli daha yeni vuruldu.

Eylül: A-ali!

Ali: Efendim Eylül?

Eylül: B-bana bak v-valla hastayım falan demem tokatı
y-yapıştırım!

Ali: Eylül! Yat dinlen. Macera sonra!

Bahar: Sevgilinle böyle konuşmaya utanmıyo musun?

Ali: Biz sevgili değiliz!

Bahar: Yooo gayette sevgilisiniz!

Oğuz: Sana aşığım! Seni seviyorum diyen kimdi acaba!

Alp: Eylül ve Ali!

Esma: AlEy desekte olur.

Ali: Yaaaaniiiii! De! Eylül hanıma sormalı!

Eylül: Konuyu saptırmayın! O Ali ile benim aramda.

Eylülden.

Bir anda içeri birisi daldı ve Ali'nin boynuna sarıldı.

X: Gamzelimmm!

Ali hemen kadından ayrıldı.

Ali: Sen kimsin ya!

X: Hadi ama aşkım beni unutmuş olamassın! Kader ben liseden.

Kadın ağzını yaya yaya konuşuyordu. (Jsjsjjssj) Sen kim köpek lan benim sevgilime gamzelim dersin!

Ayağa kalktım ve kadını kolundan tutup sürüklemeye başladım.

Eylül: Çık git odamdan!

Kader: Sanane ya!

Kadının kolunu iyice sıkıp.

Eylül: Bana bak kızım! Senin şu çakma sarı saçlarını yolar eline veririm! S*kt*r git odamdan!

Kader: Bırak be kolumuu. Alişş bişey söyle şu paçoza!

Ali olayın şokundan çıkmamışken yanımıza gelip ayırmaya başladı. Ama ben kadının kolunu bırakmıyodum.

Ali: Eylül bırak boşver! Bak hastasın sen yat dinlen!

Eylül: Sen kimsin bana paçoz dersin!

Ali'yi bir tekme ile yere serip kadının saçlarını elime doladım ve kendime çektim.

Kader: Ahhh! Bırak bee!

Eylül: Ben sana ne dedim saçlarını yolar eline veririm demedim mi?! Kızım bana bak! Sen içeri gelip benim sevgilime gamzelim diyemessin! Duydun mu beni! Sonrada ona sarılamassın!

Her sözümde kadının saçını iyice sıkıyordum.

Kader: Ahh bırak bee! Ali benim!

Eylül: Benim sevgilim!

Kadını dışarı fırlatıp direk kapıyı kitledim. Herkes bana bön bön bakıyordu.

Eylül: Ne bakıyorsunuz!?

Oğuz: Ohaa!

Odada Ali ve Ben dışındaki herkes kahkaya boğulmuştu.

Ali acı çekerek ayağa kalktı ve yanıma yaklaştı.

Ali: Sen beni mi kıskandın?

Eylül: Sevgilim değil misin?

Oğuz: Hop bir dakika. Bu Ali ve Eylül'ün arasında ki mesele biz çıkalım.

Herkes kapıya toplanmışken. Ali hala bana salak salak gülüyordu. Yaramın acıdığını hissettim. Elimi yarama götürdüm. Fazlasıyla kanıyordu. Ali hemen yanıma koştu. Beni kucakladı ve acile götürdü. Sedyeye yatırıldığım an kalbimin yavaş attığını hissetmek hiç de zor değildi.

Doktor: Hastayı kaybediyoruz!

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Selamlar tatlişlerimm! Nabersiniz! Bölüm biraz kısa oldu kusura bakmayın yorgunluktan yazamadım. Bidaki bölüm biraz geç gelebilir. Kusura bakmayın. Sözleri çok seviyorum. Umarım beğenmişsinizdiirrr!