Bana Emir Verme!

• 10. Bölüm - "Sahte Evlilik!"

Polis Murat'ın arkasından gelirken Murat'ın düşündüğü tek şey onu nasıl öldüreceği idi. Belki bu CD'yi daha önce bulabilseydi oğlunun hayatını karartmazdı. Yolda yürürken bir bank buldu. Bir çok eksik parça vardı. Ve bunları tamamlamak sanırım ona düşüyordu. Bu düşüncelere kapılırken, bulduğu banka usulca oturdu. Boşu boşuna oğlu ondan nefret ediyordu. Hiç kimse inanmamıştı ona. Eksik parçaları birleştirmek onun için bir hayli zor olacaktı. Nasıl olurda onu kendine affettirebilirdi ki? O şiddet görüntülerini ona izleterek mi? Yoksa herşeyi anlatarak mı? Ya da belki de onun için çözüm yolu Eylül olabilirdi. Daha 4 yaşındayken bile akıllı olan bu küçük kız, şimdi neden aptal olsun ki!

Evet! Onlar birbirlerini seviyorlarsa. Evlenmeleri ve daha sonra herşiyin açıklanması onlar için daha iyi olabilirdi. En azından her zorluğun üstünden beraber gelirlerdi...

Murat olduğu yerden kalktı ve hemen Ali'yi aradı.

Telefon Konuşması

Ali: Efendim baba?

"Oğlum nerdesin?"

Ali: Bunu neden bana soruyosun? Noldu yoksa yine çatışma falan mı var?

" Yok hayır. Ama seninle çok önemli bişey konuşmam lazım. Eylül'le ilgili. Hatta oda gelse çok daha iyi olur."

Ali: Eylül ve ben hastanedeyiz. Eylül uyandı. İstersen hastaneye gel orada konuşalım.

" Tamam hangi hastane? "

Ali: ................. Hastanesi.

"Tamam oğlum."

Murat arabasına bindi ve hızla gitmeye başladı. Hastanin önüne geldi. İçeri girdi. Danışmana gidip Eylül'ün oda numarasını sordu. Öğrenir öğrenmez hemen odaya girdi. Odaya girdiğinde Eylül ve Ali'yi kavga ederken gördü. Murat'ı fark etmemişlerdi.

Ali: Eylül fazla abarttın ama.

Eylül: Alla Allah niyeymiş. Kız gelsin benim sevgilime sarılsın GAMZELİM desin. Bende öyle oturiyim dime?

Ali: Sevgilim?

Eylül: Tamam yani tam anlamıyla sevgili olmaya biliriz. Ama yinede öyle bişey diyemez! O benim onu öldürmediğime dua etsin!

Ali: Çok kıskandın sen ya?

Eylül: Yooo. Hem birazcık seninle alakalı. Yani bide içeri pat diye girdi insan hiç kapıyı tıklamazmı? Önemli bişey konuşuyoruz dime?

Ali: O zaman kızın saçını çekerken neden sürekli benden bahsettinde insan hiç mi kapıyı tıklamaz demedin.

Eylül: Ali valla bak dikişlerimi patlarırım.

Ali: Sustum.

Murat kapıyı tıkladı. Ve içeri girdi.

Ali: Hoşgeldin baba.

Murat: Hoşbulduk.

Eylül: Otursanıza.

Murat Ali'nin yanına oturdu.

Murat: Çocuklar ben buraya sizinle çok önemli bişey konuşmaya geldim.

Eylül: Bu önemli şey nedir?

Murat: Evleniyorsunuz!

AlEy: Ne!!

Ali: Bidakika evleniyor muyuz!?

Eylül: Ya biz daha sevgiliyiz. Tanışalı 6 ay oldu. Oha ya. Ne demek evleniyorsunuz. Ay valla ben patlatıcam dikişlerimi bu ne ya!

Ali: Eylül saçmalama! Baba biz neden evleniyoruz tam olarak!

Murat: Bunu en yakın zamanda çok iyi anlıycaksınız. Ama şimdi zamanı değil. Ayrıca hem siz gizli gizli sevgilide olmuşsunuz! O yüzden bence bu evlilik hiç sorun olmayacak!

Eylül:  1 o sevgililik işi gizli gizli değil. 2 babam evleniceğimizi biliyor mu?!

Murat: Babana haber vermeye gidiyorum zaten. Hadi görüşürüz.

Yazardan.

Murat onları dinlemeden odadan çıktı.

Eylül: Ya ben evlenmiycem ya EV LEN MİY CEMMMMM!

Ali: Oha! Ne yani biz şimdi evleniyor muyuz?

Eylül: Ben evlenmiycem! Ya hayır ben evlenmek İS TE Mİ YO RUM!

Ali: Eylül alınıyorum ama bak!

Eylül: Ali! Ben daha 19 yaşındayım, okuyorum, ve ben daha doğru dürüst bir evlenme teklifi bile almadım!

Ali: He takıldığın tek konu evlenme teklifi almamak mı Eylül?!

Eylül: Sen beni çıldırtıcak mısın! Gerizekalı!

Ali: Tamam sakin olmamız lazım!

Eylül: Şu an aşırı derecede sakinim!

Ali: Biz de sahte bir evlilik yaparız.

Eylül: Mantıklı ama anlamazlar mı?

Ali: Oda bizim profesyonelliğimize bağlı.

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Murat: O zaman bende CD'yi polise veririm.

Vedat: Bunu yapamassın!

Murat: Emin ol zevkle yaparım!

Vedat: Tamam evlensinler. Ama oğlun kızımı üzerse bozuşuruz!

Murat: Tek yanlış bir hareketinde CD polisin elinde olur!

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Eylül: Tamam o zaman hemen başlayalım.

Ali: Esmalara haber veririz. Onlardan saklamak olmaz şimdi.

Eylül: Bencede.

Eylül ve Ali konuşurlarken içeri birisi girdi ve Eylül'e hızla sarıldı.

Eylül: Pardon hanfendi siz kimsiniz.

Eylül kadını itti.

Leyla: Eylül hatırlamadın mı beni?

Eylül: H-hayır!

Leyla: Benim! Annen!

Eylül: Ne?!
__________________

Selam canlarım.. Nasılsın? Umarım iyisinizdir.
Ben kitaplarıma daha doğrusu Wattpad'a birazcık ara veriyorum.
Yani bu ara 1-2 ay kadar bir ara. Birazcık kendimi toparlamaya ihtiyacım var. Şu aralar hiç güzel bölüm atamadığıma karar verdim. Hemde hiç! Okunma sayıları , oylar , hepsi eskisine göre düşük. Ama geri döndüğümde, çok güzel bölümlerle karşınızda olucam! Sizleri çok seviyorum. HOŞÇAKLINN.