Chapter 22: Guilt

3.8K 101 7
                                    

"AIVANAH!"

Hindi ko lubos mabatid ang nangyari sa nagdaang ilang segundo o minuto. What the actual fuck was that?

"Y-You need to go." Malutong na mura sa utak ko ang aking ginawa dahil sa sobrang kahihiyan.

"Are you okay? Bakit ka namumula? May sakit ka ba?" Parang timang kong tiningnan ang nag-aalalang mukha ni Tan habang pinakikiramdaman nya ang init ng ulo ko sa pamamagitan ng paglalagay ng palad nya sa noo ko. "You're body's on fire but I don't think you're sick. What were you thinking anyways? You were just looking at me with that lustful-- wait." His eyebrows arched. Confused but at the same time amazed, he cupped my face forcing me to stay still and look at him. I bit my lips in legit embarassment.

What the fuck, Aivanah! Saan at paano ko natutunang mag-isip ng mga ganoong klaseng bagay? Sumobra ba ang pagnanasa ko sa lalaking to para umabot pa sa puntong paglaruan ko sa isipan ko ang ganoong klaseng eksena? Do I miss and love him that much to even imagine having sex with him? Fuck.

"You." His trying to contain his emotions. Kung kanina magkahalong awa, inis, lungkot at galit ang ipinapakita nya, ngayon nahihimigan ko ang galak sa boses nya. "You were not .. fuck. Seriously?" His eyes widened. Hindi na nya napigilan ang sarili at mabilis akong niyakap.

I hid my tomato face on his chest. This is the most embarassing moment in my whole damn life!

"Holy shit, Aivanah." He whispered and planted a kiss on top of my head. He slowly moved my face inches away from him. "I think I now have your answer to my question." He smirked and quickly planted a sweet peck on my lips. He pulled me back for a hug again. Sa sumunod na minuto, di ako nagsalita at nanlaban. I stayed in between his arms, savoring the moment, burrying the embarassment.

Nang medyo kumalma na ang puso ko, ako na ang kumawala sa yakap nya at tinalikuran sya.

"Lumabas ka na at kalimutan ang lahat na nasaksihan sa gabing ito." Dire-diretso kong utos. Narinig ko ang pagtawa nya.

"I didn't know you have a naughty side in you, hon." Nag-init muli ang mukha ko sa sinabi nya. Hon! That freaking term!

"Wag mo kong i-hon!" Sigaw ko kahit na nakatalikod pa rin ako sa kanya. "Lumabas ka na nga. Kasalanan mo to eh!" I blamed him. Inayos ko rin ulit ang roba kong medyo nagulo dahil sa higpit ng yakap nya.

"I don't really get you and your mood swings." Imbes na lumabas, narinig ko ang paglalakad nya patungo sa silid ko. I ran him first and blocked the door. He grinned and held my chin up using his point-finger. "One day, you're good. The next day, you're bad. Today, you're sweet. Tomorrow, you'll be mad. In the morning, you smile. In the evening, you frown. Tell me, Aivanah. When are you gonna get serious with me?" My body straightened up with his question. Head high, I crossed my arms.

"Bakit di ka na lang bumalik sa unit mo at naghihintay ang kakambal ko sayo?"

His aura changed in an instant. Nanatili lang kami sa labas ng silid ko.

"I talked to Ivanah. I told her I love you." Hindi na ako nagulat pa sa sinabi nya. Walang ibang taong makakapagsabi ng totoo kay Ivanah kundi si Tan lang. This must be the reason why she acted really mad at me after our dinner.

"Alam ko, kaya nga nagalit sya sa akin." I remained my calm look. "Gusto mo ba talagang lumayo ang loob ni Ivanah sa akin?"

"Wala akong intensyong sirain ang samahan nyo ni Ivanah. I just wanted us to be together. I see no problem with that especially now that we both know our feelings for each other."

Napabuntong-hininga ako sa sinabi nya. He really has no fucking idea.

"Do you want to know why I can't be with you?"

That One NightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon