The Thief Red Riding Hood ✔

#Chapter77

#Chapter77

3rd Person's POV

Ng tuloyan ng makapasok si Alice sa loob ng museum agad niyang hinanap ang pakay niya ngunit napakunot nalang siya ng noo ng hindi makita ang Serdna's Golden Crown.

"What the hell"

"Oh yes, you're in the hell right now Red"

Napalingon naman ito sa likodan niya at nakita niya ang may hawak ng korana.

"Kung gusto mong nakawin ang koronang yan, go make your own identity, magnanakaw ka na nga ng mga mahahagang bagay, mamatay tao pa, wala ka pang sariling pagkakakilanlan sa mundong ginagalawan natin kapwa mag nanakaw. Wag mo masyadong damdamin ang pagiging magnanakaw pati identity nakakawin mo na rin" malamig na mga salitang binitawan ni Alice

"Sorry my dear pero di ako nasasaktan sa mga sinabi mo, I have my own identity that even you, with the same world with mine don't know who I am"

"I know you Miss Theif Murderer"

Ngumisi naman si Lea.

"No you don't, Miss Theif Murderer is not my name, I have mine like yours, I'm not like you Red na pinapalandakan na ikaw si Red Riding Hood"

"So much talking fvcker"

"Yeah you want this?" itinaas ni Lea ang hawak niyang korona na may ngisi.

"Go get it." Bigla niya naman itong binigay sa katabi.

Gulat ng makita ni Alice si Zyryl, pero si Zyryl ay pilit na sinisilip ang natatakpang mukha ni Alice.

"You seems shock? Go! you want that crown right?"

Alice' POV

"Lea sinasabit mo ako dito sa pinag gagawa mo eh, baka tayo pa mapagkamalang mag nanakaw" rinig kong bulong ni Zyryl.

Gulat man ay di ko na inisip.

Bago pa makapag salita si Lea ay agad akong tumakbo sa likod niya ng mabilis at sinipa siya ng napakalakas.

Narinig ko naman ang mura ni Lea at Zyryl, agad akong lumayo kay Zyryl at lumapit kay Lea na kasalukuyang bumabangon.

Pero bago siya makabangon ay inapakan ko ang kanyang likod.

"next time mag kita tayo wag na wag kang mangdamay ng sibilyan." susuntokin ko na sana siya ng may humawak sa braso ko.

Tinipon ko ang buong lakas ko at binalibag paharap ang humawak sa akin, ngayon ay mag katabi na ang mga ulo ni Lea at Zyryl.

Nakita kong nasasaktan si Zyryl sa ginawa ko kaya napaatras ako sa gulat, pero kahit namimilipit na siya sa sakit pinipilit niya pading silipin ang mukha ko.

Bago pa niya tuloyang makita ang mukha ko tumakbo na ako palabas ng museum ng di man lang dinala ang totoong pakay ko.

Pumasok ako sa kotse at hinubad ang suot na hood at umalis sa lugar.

"Fvck, I'm sorry Zy" bulong ko.

Bakit alam ni Zyryl na si Lea na isang magnanakaw na mamamatay tao ay iisa?.

Kung nalaman nga ni Zyryl yun at hanggang ngayon ay di niya ito iniwan, ano nalang kaya ako?

Kung sasabihin ko ba ang totoo sakanya ganon din ba ang kahihitnanan namin dalawa? parang wala lang kay Zyryl na isang theif murderer ang matalik niyang kaibigan.

Bumitaw naman ako ng mahinang tawa.

Naalala ko ang sinabi saakin ni Zyryl, simula palang bata mag kakilala na silang dalawa, kaya siguro parang walang nag bago dahil simula palang bata mag kakilala na sila, siguro tanggap ito ni Zyryl dahil mahal na mahal niya si Lea, kaya mas pinili niyang di lumayo.