•La Vie En Rose• Lizkook(Tamamlandı)

⛤28⛤

Gözlerindeki buğuluk,
ben yokken de var mıydı hayatında?
Yoksa sen de benim gibi,kanadı kırılmış bir kuş misali geziyor muydun sokaklarda?

Aile...
Aile kavramı 9 yaşımda benim için bitmişti.
Annem beni hiçbir zaman kendi çocuğu gibi öpüp koklamamıştı.
İçki bağımlısıydı,her gece eve geç saatte gelir sonra da bişey demeden yatar uyurdu.

Alışmıştım artık.
O adama gelecek olursak,
Annemle beni bir başımıza bırakıp gitmişti 4 sene önce.
Baba demeye dilim varmıyordu ona,2 yaşımdan beri görmediğim şiddet kalmamıştı onun yüzünden.

Ona karşı çıkmaya Kalktığımda "Her ay annene yeteri kadar para veriyorum,birde nazınızı çekiyorum."
Her şeyi para ile bağdaştırıyordu.
Oysaki ben ondan para değil sevgi bekliyordum.

Zoraki de olsa yerime oturmayı başarabilmiştim.
Titriyordum...

Jungkook'a baktığımda ağlaması durmuştu.
Gerçi neden ağladığını da bilmiyordum.
Hatta halinden memnun gibi gözüküyordu.

Yeri onun kucağına yatmış,onun yüzüne dokunuyordu.
Jungkook ise Yeri'nin elini tutuyor,saçlarını okşuyordu.

Yeri'nin yerinde olmak...
Hayali bile güzeldi.
Jungkook beni gözlerimin içine baka baka öldürüyordu.
Ve bundan zevk alıyor gibiydi.

Düşüncelerimin içinden oltaya tutunmuş bir balık gibi çekildiğimde,
dersin bittiğinin yeni farkına varmıştım.

"Lalisa ben Yoongi ile kafeye gideceğim.
Kusura bakma."
arkama baktığımda Jennie olduğunu anlamıştım.
Yoongi ile aslında pek fazla konuşmazdı fakat,birbirlerine bakışlarını birkaç kere görmüştüm.
Bana kalırsa geç bile kalmışlardı.
"Peki,Jennie eğlenmene bak sen.
Merak etme.
Ben başımın çaresine bakarım."

Jennie çoktan yanımdan ayrılmıştı bile.
Tam sınıftan çıkacakken,
Benden küçük olan bir kız yanıma doğru geldi.

"Lalisa,Jennie seni çağırıyor."

"Jennie mi?
Jennie az önce buradan gitti beni niye çağırsın ki?"
Küçük kıza baktığımda yüzü endişeli gözüküyordu.
"Neyse tamam götür bakalım."
Adını bile bilmediğim kız beni okulun 2 yıl önce girmemizi yasakladığı bodrum katına götürüyordu.
Jennie'nin böyle bir yerde ne işi olabilirdi ki?

"Bu odada seni bekliyor."
Kız bana kapısı aralık,
ışığı açık eski bir kapıyı gösteriyordu.

"Tamam, sen gidebilirsin artık."
kız birşey demeden yanımdan ayrılmıştı.
Kapıya doğru yönelmeye başladığımda,
adımlarım geri geri gitmesine rağmen nedenini bilmeden,
O kapının oraya doğru yürüyordum bile.
Kapıyı açtığımda orada Jennie yoktu...

____________________________

+17 oy sınırı