Değişmek zor değil

17.Bölüm

M(Mustafa): burası Karadenizdur bazım.
N: Karadeniz mi?
M:evet
N: o kadar uzaklaştık mı ya?
M: nereden geliysın?
N: İstanbul
M: ooo baya uzaksınuz oraya. Hayırdur niye düştünüz yollara?
N: ailevi meseleler diyelim.
M: peki. şimdi sizi nerde bırakacum?
N: yani ben buraları bilmem ki. Kalacak yerimiz de yok aslında.
M: şimdi ister misun bilmem ama evimde misafir edeyum?
N: yok olmaz. Rahatsızlık vermeyelim biz.
M: ne rahatsızı bazım. Kocaman konak size de yer vardur elbet. Hem Asiye'ye yardım edersun.
N: şey Asiye kim?
M: hele bi gidelum da anlarsun.
Başımla onayladım. Hiç bilmediğimiz bir yerde hiç bilmediğimiz bir kişinin evinde misafir olucaktık. Gerçekten ne yaptığım konusunda hiç bir fikrim yok. Umarım kötü bir şey olmaz. Tahir sızmıştı. Zaten canı yanıyordu belli. Kucağımda uyuyakaldı. Aradan 1 saat geçti ya da geçmedi. Bir kumlukda durduk.
N: niye durduk?
M: 5 dakika işim var hemen geliyrım.
N: tamam.
Adam indi. Kapı kapatma sesine Tahir uyandı.
T: neredeyiz?
N: Karadeniz
T: Ne?!
N: yani bölge olarak Karadeniz ama neresi tam olarak bilmiyorum.
T: bizim ne işimiz var burda?
N: ya işte otostop çektikten sonra bi abi durdu. Oda Karadeniz'de olduğumuzu söyledi.
T: hmmm. Peki ne yapıcaz?
N: mecbur onlarla kalıcaz. Bir zaman sonra ev tutarız. Hem iyi insana benziyorlar ha ne dersin?
T: peki zaten başka yapıcak birşey yok.
Biraz sonra adam geldi. Tahir ön koltuğa oturdu.
M: bakayrum uyanmişsun?
T: uyandım uyandım. Teşekkür ederiz gerçekten.
M: ne demek? Gelduk sayılır. Az ilerisi bizim konak.
Biraz ileri gittik. Kocaman bir eve geldik. Camda bir tane kadın vardı. Bizi görünce koşarak geldi ve adama sarıldı.
A: mıstafammm nerde kaldun?
M: size misafir getirdim. Yolda kalmışlar. Kalacak yerleri de yok.
A: iyi etmişsun kocacum. Az çekil bakayım kimmiş ha bu misafirler.
Yanımıza geldi. Önce biraz süzdü. Sonra elini uzattı.
A: ben Asiye kaleli. Mustafa'nın karısıyım. Siz kimsinuz?
N: ben Nefes
T: bende Tahir. Nefesin erkek arkadaşıyım.
A: heee anladum. E buyrun geçun hava soğuk da donacuz dışarda.
Gerçekten çok tatlı bir kadındı. Hemen içim ısındı. İçeri geçtik. Ben sadece ikisi var sanarken. Eve girdiğimizde 5 kişiyle daha karşılaştık. Hepsi biz gelince bi ayaklandılar. Hoş geldiniz felan dediler. Oysa ki daha tanımıyorlardı bile.
Neftah: size de merhaba.
Y.F( yangaz Fatih): kimsinuz?
Y.M( yangaz Murat): heee anlatun bakalum.
Saniye: kimlerden sinuz? ananız kimdu? Babanız kimdu? Nerden geliysınız?
A: oy nenem kesildiler başlaruna sorgu meleği. Az bırakun da soluklansunlar.
Y.F: heee doğri.
Oturduk. Merakla bize bakıyorlardı. Bizim yerimize o adam konuştu.
M: özel meseleler yüzünden buralara gelmişler. Kalacak yerleri yok. Bulana kadar bizumle kalacaklar. Ha bu kız olan Nefes diğeri de Tahir.
Onlar: memnun olduk.
Onlar da kendilerini tanıttılar. Gayet mutlu bir aile ortamı vardı. Sanki kendi evimde gibi hissediyorum. Çünkü bize iyi ve sıcak davranıyorlar. Hele Asiye ablayı çok sevdim.
A: e gı açmisunuz?
N: yani şey.
M: uzun yoldan geldiler belli.
T: şey acaba lavabo neredeydi Asiye.....
A: yenge, yenge diyebilirsun. Ne de olsa beraberuz artuk. Hahahahahaa
İzin isteyip tuvalete gitti. Bende onlarla tek başıma solunda kalmıştım. Garip bakıyorlardı. Yangazlar bana bakıp gülüyorlardı. Saniye hanım birşeyler düşünüyordu. Asiye abla da yemek hazırlıyordu.
A: Nefes bana yardım eder misun?
N: tabi Asiye abla.
İstemsizce demiştim ama hoşuna gitti herhalde. Gülümsedi. Yemek hazırladık. Masayı kurmak için gittiğimizde Tahir,yangazlar,Mustafa abi oturmuş maç seyrediyorlardı. Ama öyle böyle değil. Evi inletiyorlardı. Yok böyle bir coşku. Asiye ablayla biz hallerine kahkaha atıyorduk.
A: hep böyle. Ayıcuk.
N: hahhahaa ayıcık mı?
A: heee ayıcukk. Hayde kalelilerrr sofra hazır.
M: dur Asiya. Az kaldu bitmesune.
Bizde yanlarına oturduk.
M: hadiiii . Hadiiiii . Yürüüü . Koş koş koşşşş
T: oooooooooooooo
Hepsi: GOĞLLLLLL!!!
omuz omuz verip zıplamaya başladılar. Tahir bile.
Onlar: Lay lay lay lay lay lay lay lay layyyyyy ooooo Trabzonnnnnn lay layy lay lay lay lay lay lay laaaaaaay ooooo Trabzonnnnn hahhahhahahhaha
M: hay rengine kurban olduğum beahhhhh!
Herkes çok mutluydu. Hepsi kıpır kıpır coşuyorlardı. Masaya oturduk. Yemekleri yedik. Asiye abla bize oda hazırladı. Ayrı odalarda kalıyorduk. Sonuçta evli değildik bu yüzden. Ama odalarımız karşı karşıyaydı. Kafamda bir sürü soru vardı. Zeynep ne yapıyor? Geride bıraktığım hayatım Nası gidiyor? En önemlisi Tahir şuan ne yapıyor? Jdjssjdjs Asiye abla geldi. Bana pijama verdi. Uyumak için Yatağa uzandım ama uyuyamadım.. Saat gece 3 gibiydi. Bir türlü uyuyamıyordum. Hava almak için dışarı çıkacaktım. Kapıyı açtığımda Mustafa abi biriyle konuşuyordu ve konuşmalarına şahit oldum.....

EVETTTT YENİ BÖLÜM GELDİ NASIL OLMUŞ? FİKİRLERİNİZİ SÖYLEYİN. GÜZEL YADA KÖTÜ? MESELA NELER OLSUN İSTERSİNİZ? VB. 💓💓💓 BİRDE ESKİDEN YAPTIĞIM GİBİ SINIR KOYAYIM MI?