20.Bölüm

293 27 3
                                    

Birden bire yağmur yağmaya
başladı. Haydaa zamanı mıydı
şimdi? İkimiz de olduğumuz
yerde duruyorduk. Sadece
birbirimize bakıp gülüyorduk.
N: yağmur yağıyor.
T: biliyorum.
N: niye eve gitmiyoruz?
T: gitmeli miyiz? Yağmurda
ayrı hoş gözüküyorsun.
Gitmeyelim.
Utanmıştım. Başımı öne eğdim.
Eliyle çenemi tuttu ve yüzüne
bakmamı sağladı. Hafifden sırıttı.
T: güzel yüzünü saklamasan
mı benden acaba?
N: ş şey biraz daha durursak
hasta olucaz hadi gidelim.
T: e öyle olsun bakalım. te
Allahım ya.
Başta yürüyorduk ama yağmur
biz yürüdükçe inadına daha
hızlı yağıyordu. Elini tuttum
ve koşmaya başladık. Kocaman
sokağın ortasında, el ele
tutuşmuş, bütün sesimiz
yağmurun altında yankılanıyordu.
Ne kadar da değişik bir duyguydu
bu. Hiç tatmadığım.

Sonunda eve varmıştık. Tahir
zile bastı. Kapıyı Asiye abla açtı.
A: hiğğğğ sıfatlara bak hele
sırılsıklam olmişlerrr.
Biz hala deli gibi birbirimize
bakıp gülüyorduk.
A: e hayde anladuk
sevdalusunuz. Geçin içeri
donacaksunuz dışarda.
İçeri geçtik ama heryerimiz
sırılsıklamdı. saçlarımdan
göl oluşabilirdi. O kadar
söyliyeyim. Asiye abla direk
bize kuru kıyafetler verdi.
Odalarımıza giderek onları
giydik. Valla yağmur ve dışarısı
güzeldi ama sıcacık ev ve
yumuşacık pijamalar da ayrı
güzel şimdi. Hakkını yemeyelim.
Benim pijamamın üzerinde
panda (namıdeğer:mamdin)
vardı. Dışarı çıktım. Tahirde
pijama giymiş. Onunki lacivertli
üzerinde panda vardı. Görünce
kahkahalara boğuldum. Hepsi
sesime yukarı çıktılar ve Tahiri
o halde görünce onlarda kahkaha
atmaya başladılar.
T: ya Asiye ( yorumlarda biri
rahatsız olmuş bu yüzden
hepsine abi,abla dicekler) abla
rezil ettin beni.
A: ahahahah yok canum pek
yakuşti.
Y.M: mükemmel olmuşsun
Tahir abi.
Y.F: heee tam uyumlu çift
iki "PANDA".
T: bak hele birde dalga
geçiyorlar.
M: şşştt susun bakim. ( derin
bir sessizlik oldu) hem
gayrette yakışmış panda
tayir seni.
Bunu demesiyle yerlere yattık
denilecek çekilde gülmeye
başladık kendimi tutamıyordum.
T: Nefesssss. Ya gülmeyin
Allah Allah. Lan gülmesenize.
Mustafa abi bari sen yapma.
Bak Nası gülüyorlar. Küserim
heee.
A: oy nenem büyük tehdit.
Saniye hanım merdivenlerden
çıkıp yanımıza geldi.
S: oynaşacağunuza yemek
koyun acuktuk da.
A: ( arkasından) buda anca
yemek derdinde.
S: duydummm!
A: ıııııı Nefesss gel bağa
yardum et bakayum.
Tahir
Onlar aşağı yemek yapmaya
gittiler. Bizde salona geçtik.
Artık çalışmam gerektiğini
düşünüyorum. Çünkü burda
oturup onların parasını yiyemem.
Sessiz ve uygun ortam bulunca
direk lafa girdim.
T: Mustafa abi senden birşey
isticem.
M: buyur aslanım.
T: şimdi biliyorsun
durumumuzu. Sizin evde
ekmek elden su gölden yaşıyoruz.
M: e n güzel işte.
T: öyle değil ben bir katkım
olsun istiyorum. Yani bana
iş lazım. Paramı size harcarım.
Birikince de ayrı eve çıkar daha
fazla yük olmayız size.
M: hee bak erkek adam
çaluşmali. Onu doğru dedun da
siz bize yük değil gardaş oldunuz.
Bir daha duymim.
T: peki. Bildiğin bir iş felan
varsa. Bana göre felan.
M: bizum kumluğa gel?
T: Nası yani?
M: yani şöyle diyrım. Bizum
kaptana ihtiyacımız var. Sende
1-2 seneye alışırsın. Gel benle 
çalış dıyrım.
Y.M: ne Yani Tahir abi bizumle
gemiye mi çıkacak.
Y.F: he yarum akulli ikizum.
Öyle olacak.
T: e o zaman kabul. Teşekkür
ederim abi.
Dedim. Elini öpecektim ki
öptürmedi. Ben uzandım o
indirdi.
M: daha o kadar yaşlanmaduk
aslanım.
Dedi ve sarıldı.

Gerçekten aile denilen şey bu
olsa gerek. Ben hiç böyle bir
yuva görmedim.
Nefes ve Asiye abla yemekleri
getirmişlerdi. Yemeğe oturduk.
Sohbet ederek yedik yemekleri.
Sonra televizyondan bir dizi açtık.
Gece muhabbeti olsun felan diye.
Filmin sonlarına doğru bizimkiler
ağlamaya başladılar. Bizimkiler
dediğim Nefes ve Asiye abla.
Nefes bana sarıldı. Asiye abla
da Mustafa abime.
T: noldu?
N: görmüyor musun
kavuşamadılar. Aaaaağğğğğğğ
T: bunun için ağlanır mı?
N: taş kalplisin sen ne anlarsın.
T: ben? Taş kalpli?
N: kavuşamadılağrrrrrr!
Diyip daha sıkı sarıldı. Asiye abla
da aynı şekilde.
Y.M: ohooo olan var olmayan var.
Y.F: yine yıkık biz olduk iyi mi?
Yürü ikizum yürü. Yatalım biz.
Mustafa bi bir tane enselerine
vurdu.
M: abisi hıyar. Zıbarın lan.
Gülerek gittiler. Bizde iyi geceler
diyip odalara dağıldık.
Sabah
Deli gibi kapı çalıyordu. Kimse
uyanmadığı için açmamışlardı.
Saçlarım dağınık, hala
uyanamamış halde kapıyı açtım.
Karşımda bir kadın sürüsü vardı.
M(mercan): aaaaa size kimsiniz?

EVETTTT YENİ BÖLÜM GELDİİİ KEYİFLİ OKUMALAR. TAHİRCİM KALELİM ŞİMDİ YEDUN FIŞKİYİ YALNIZ O PİJAMALAR EFSANEYDİ AĞAĞAAĞAĞAĞ BÖLÜM HAKKINDA YORUMLARINIZI BEKLİYORUM ( HAFTA İÇİ SAAT 1:34 DE HİKAYE YAZAN BİR MAMDİN İLE SAYGILAR)

Değişmek zor değil Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin