Değişmek zor değil

22.Bölüm

Biraz sonra Asiye
ablanın telefonu çaldı. O
lavaboda olduğu için ben
açtım.
X: alo Asiye hanım mı?
N: ben tanıdığı buyrun?
X: Kaleli Kum gemilerinden
biri batmış
N: ne?
X: evet. Lütfen hastaneye gelin.
N: p-peki.
Telefonu kapattığım gibi
ağlamaya başladım. Sesime
Asiye abla geldi.
A: Nefes noldi? Niye ağlaysun
kuzum?
N: Asiye abla gemi?
A: ne gemisi?
N: Sizin gemilerden biri
batmış. Hastaneye çağırdılar.
Birden gözleri doldu.
A: mıstafam?
N: bilmiyorum abla ne
olduğunu bilmiyorum.
A: yok canum yok. Onlara
bişi olmaz. Aslan gibi adam
onlar. Ölü , yaralı bişi
dediler mi?
N: hayır
A: o zaman umut var
demektir. Kalk bakayum.
Montumuzu giyip direk
hastaneye gittik.
Tahir
Gemiye çıkacaktık.
Birazcık olsun bilgim vardı.
Mustafa abi biraz bişiler
anlattı. Yangazlarla beraber
gemiye çıktık. Kum çektik
felan. Biraz acemi olduğum
için bazı şeyleri unuttum
ama sağsalim limana vardık.
M: ooooo Tahir Nası geçti
bakayum?
T: İyi geçti iyi.
Y.M: bizden daha iyi yapay.
Y.F: he valla bir ara şey
diyecektuk.
Yangazlar: Babanda
mı kumcuydu beeahh!
T: Ulaaa!
Hepimiz güldük.
M: e hayde da eve gidelum
acuktum.
Mustafa abi tam kalkıyordu
ki Mercan geldi.
M: hayurdur Mercan?
Me: Anam dedi ki. Git
bu çayı Mustafagillere götür,
geçenlerde sözüm vardi
unuttuydum dedi.
M: hatırlayamadum ama
madem yapmış içip öyle
kalkaruz he?
T: sen Nası istersen abi.
Çayı içtik. Eve gidiyorduk
biraz kafam dağılmaya
başladı. Yola
odaklanamıyordum.
Y.F: Tahir abi iyi misun?
T: biraz başım dönüyor. Sen
kullansana arabayı.
Ben kalktım ve Fatih kullandı.
O sırada Nefes mesaj attı.
N: yayla evine gel.
T: orası neresi?
N: konum atıyorum.
T: tamam.
Fatih'e sordum oda bildiğini
söyledi. Beni yayla taraflarında
bir eve bıraktı. Kafam iyice
gidip gelmeye başladı. Böyle
bilmiyorum. Sekiz çizmeye
başladım. Hafiften beynimin
uyuştuğunu hissettim. Zar zor
kapıya tıklattım.
T: neğfessss! Kapıyığ aççç!
M: hoş geldin.
T: Nefes? Sen niye böyle
duruyon? Kilo mu aldın sen?
M: Ben ondan daha zayıfım
bir kere .
T: neğ?
M: sanırım. Hadi içeri gel.
Gülümsedim ve içeri geçtim.
Nefes
Hastaneye gittiğimizde öyle
bir ihbar vermediklerini
söylediler. Biri bizimle fena
halde maytap geçiyor galiba.
Sinirle eve döndük. Kapıyı
açtığımızda Mustafa abi
serhoş, yangazlar başında ona
kahve içiriyorlardı.
A: Mıstafa bu halin ne?
M: Asiyem?
A: yok Asiye'm felan ödüm
kopti bu gün. Birileri dedu
Galeli Gum gemuleri batti.
Nasi korktum bili misın?
M: oyy Asiye'm oyyy.
A: ney Mıstafam ney.
N: Tahir? O nerde?
Y.F: Nefes abla sen Tahir
abimi yaylaya çağırdın ya?
N: yayla mı orası neresi?
Y.F: haydaaa. E mesaj atan
kimdi?
N: bu gün biri bize büyük
bir oyun oynuyo ama.
Yürü çabuk beni oraya götür.
Hemen arabaya bindik.
15-20 dakika sonra eve geldik.
Tahir
Koltuğa oturdum. Sürekli
gözlerimi kısıp açıyordum.
Çünkü gözlerim bulanıyordu.
T: Nefesssss
M: efendim?
T: baya yemek koğsağa
M: ne yemeği ya?
Yaklaştı ve yanıma oturdu.
M: hem benim başka
planlarım var.
T: hiç kusuğa bakma
Nefes. Bu saatte dışarı
çıkamayız.
M: ne dışarısı?
T: plağnından bahseyiyom.
M: benim planım o değil ki
T: her neyseğğ. Bana yemek
yap. ( ADAMMMMM
serhoşken bile aldatmaz
ağağağğa)
M: tamam ama
sıcaklamışsındır üzerini
çıkar istersen.
Başımla onayladım.
Hakkatende sıcak basmıştı.
Üzerimi çıkardım ve başımı
koltuğa yasladım.
Uyuyakalmışım.
M: heh sonunda bee.
Şimdi görsün bakalım
Nefes Hanım biricik
Tahirciğinin ne haltlar
karıştırdığını........

AĞAĞAĞAAĞAAĞAĞAĞAĞ TAHİRRRRRR YANDIN OĞLUM SEN YANDINNNN VERİLEN HER BİTKİ ÇAYI İÇİLİR MİĞ LAĞNNN! HELE DE MERCAN VERİYORSA. CAHILLLLLL NAPAYSINNNNN MERCANI DÖVMEK SERVEST KÜFRETMEK DE SERBEST ĞAĞAĞAAĞAAĞAĞĞAĞAAĞAĞAĞAĞAAĞAĞĞAAĞAĞAĞAĞAĞĞAĞĞA