Değişmek zor değil

25.Bölüm

Aslında ilk
planı Nefesle Tahiri
ayırmaktır. Böylece Tahir
daha çabuk pes edecektir.
Bunu yapmak için de
köyden tanınan bir kız
gerekiyordur. Oda Mercanı
seçer. Mercan başarısız
olunca iş Kartala düşer. Kaleli
konağa kadar gelir. Kapıda
adamları vardır ve kapıyı çalar.
Kapıyı Asiye açar. Açtığı gibi kapatır.
M: Noldu Asiye?
A: o gelmiş.
M: ula çatlatma da kim gelmiş?
A: K-Kartal.
Hepsi: Ne?!
K: Hadi ama Asiye Hanım açın kapıyı!
Tahir camdan dışarı bakar. Adamları görür.
T: Kapıda adamları var.
N: Şerefsiz toplanıp gelmiş.
K: kırın!
Kapı tekmelenmeye başlar.
M: Asiye çekil ordan.
Asiye hemen Mustafa'nın yanına gider.
Mustafa silah çıkartıp Tahir'e uzatır.
T: Abi saçmalama ben adam felan
vuramam.
M: vur diye değil zaten kendini koru
diye veriyrum koçum.
Başını sallar ve alır silahı. Kapıya doğru
doğrultur. Birde bire kapı kırılır.
Adamları hemen silahlarla içeri dalarlar.
Çok kişi oldukları için birşey yapamazlar.
K: Kadınlarla işim yok. Erkekleri alın
yeterli.
T: Nefes! Gelicem güzelim. Bırakmam
seni.
N: Bırak lan onu! Adi herif!
A: Mıstafa! Bırakun ula kocami.
2 adam kadınları tutar. Hareket etmesinler
diye. İkiside çırpınıyordur. Ama ellerinden
birşey gelmiyordur.
Adamlar Tahir ve Mustafa'yı alıp arabaya
bindirirler.
K: Kendinize iyi bakın hanımlar. Aaaa
hayır. Onları beklemeyin biraz geç
kalacaklar.
Kapıdan çıkar. Adamlar Nefes
ve Asiye'yi bırakır. İkiside arabanın
arkasından koşar ama yetişemezler.
Tahir
Ellerimizi bağladılar. Bir türlü
kurtulamadık.
K: Ahh! Ahh! İki kardeş dayanışması
görmek ne kadar da hoş.
Garipsedim. Kardeş dayanışması?
Daha doğrusu kardeş? Mustafa Abiye
garip bir bakış attım.
K: ne o Mustafa? Yoksa Tahir'e onun
abisi olduğunu hala söylemedin mi?
T: ne abisi? Ne diyorsun açık konuş
lan it!
K: Sormam hataydı zaten. Acı gerçek
şu. Mustafa senin abin Tahir.
T: Mustafa abi ne diyor bu?
Ses vermedi.
T: Mustafa abi cevap ver!!
Başını eğdi.
T: Susma konuş birşey de!
M: Doğru diyor Tahir.
T: Ne demek doğru diyor? Benim
yıllardır bir abim var ve ben bunu
yeni öğreniyorum öyle mi?!! Nasıl
söylemezsin bana ya?
K: Ahh Tahir yeter! Seni mi çekicem
sus.
Vurmak için çırpındım ama birşey
yapamadım. Bir yere geldik. İçerisi
karanlıktı. Bu yüzden nerede
olduğumuzu bilmiyorduk. Sinirlerim
bozulmuştu. Aklımdan binbir türlü
şey geçmişti. Bizi sandalyelere
oturtup bağladılar. Kartal geldi elinde
kırbaç vardı.
T: Yine mi? Hahahahahaha
K: Bu sefer seni kurtaracak o dövüşçü
kız arkadaşın da yok. Onun yerine
abin var ama oda yaşlııı. Seni
kurtaramaaaz.
T: Dünyadaki en şerefsiz insansın
biliyorsun değil mi?
K: Huyum kurusun.
Güldü. Sinirlerimi bozmaya çalışıyordu
ve başardı da. Elindeki kırbacı havaya
kaldırdı tam vuracakti ki içeri telaşla
bir adam girdi. Nefes nefeseydi.
X: Efendim.
K: Beni rahatsız etme demiştim.
X: Karı-nız...... Doğum sancıları tuttu.
Sanırım doğuracak.
K: Tam zamanıydı zaten! Lanet olsun.
( KARTALIN KARISININ HAMİLE
OLDUĞUNU BİLMEYENLER İLK
BÖLÜMLERE GİDEBİLİRLER)
Hemen ordan çıktı.
T: şansımız varken kurtulmalıyız.
M: Aynen.
Sandalyelerin arkasını dönüp birbirimize
doğru geldik. İlk o elimi çözdü sonra
ben elini çözdüm. Birden kapıdaki
adam kapıyı açtı.
X: çabuk çıkın burdan!
T: sen kimsin?
X: iyi kalpli bir arkadaşız diyeyim.
Hadi hadi.
Bizi sağolsun ordan çıkardı. Asıl
Bombayı eve giderken patlatıcaktım.
Zaten artık orda kalmayacağız.
Bir yalancıyla aynı evde durmam ben.

BAKTIM KEŞFETE SAÇMA VE KISA OLAN HER HİKAYE 400-600 BEĞENİ ALMIŞ. SONRA DÖNDÜM PROFİLİME BAKTIM 180-240 E O ZAMAN KISA VE SAÇMA YAZMAYA ÇALIŞMALIYIM. DÜŞÜNDÜRDÜ 🤔............