Ona bir şeyler yazmak istiyordum fakat aklıma onu güldürebilecek bir şey gelmiyordu. Kütüphanedeydi bende oradaydım fakat uzakta oturuyordum. Benim yazdığım mesajlara ne tepki veriyor merak ediyordum. Bu yüzden onu izleyecektim.Evet,sapığım.
İneffable:Sevgilin var mı?
Kafasını kitaptan kaldırıp titreyen telefonuna çevirmişti. Telefonu eline aldı ve ne yazacağını bekledim. Bir süre yazmadı parmakları tuşlara değiyordu ama bir an duraksıyor tekrar yazıyordu.
EgeYaman:Var.
İşte bu kalbimi kırdı aşka inanmadığını biliyorum ve o bana yalan söylüyordu.
İneffable:Sen aşka inanmazsın çocuk!
İneffable:Seni kendimden bile iyi tanıyorum.
Bu doğruydu on yedi yıldır kendimi tanıyamamıştım. Bir öyle bir böyle davranıyordum. Fakat onu çabuk tanımıştım.
EgeYaman:Madem biliyorsun neden soruyorsun?
İneffable:Seninle konuşmaya çalışıyoruuum:,(
İşte o sırada yüzünde küçükte olsa bir tebessüm yakalamıştım ve elbette bu anın resmini çektim. Ve hızlıca kütüphaneden çıktım.
İneffable:Etrafına , insanlara karşı körsün.
İneffable:Az önce yanındaydım kütüphanede.
EgeYaman:Ne! Bu kadar dibime gelmişken seni göremediğime inanamıyorum!
İneffable:Sen zaten hiçbir şeyi göremiyorsun.
Nooolurr burası çabucak büyüsün❤️
Pes etmek yok!
Düzenlemeye aldığım bu bölüme ne kadar çok yazım hatası varmış.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arkadaşk | Yarı texting
Short StoryBenim değer verdiğim var ama karşılığını alamıyorum. Karşılığını almam imkansız. Onu çok seviyorum ve kelimeler kifayetsiz kalıyor. Ama ingilizler bunu bir kelimeyle anlatmış. *İnaffable* • • • • • • • • • • • • • (Kitabı daha küçükken yazdım yazım...
