S2 Ep9 part2 (ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ၾကင္နာမႈ)
(မနက္မိုးလင္းၿပီး 6:30 ခ်ိန္မွာTin က Can အတြက္အဝတ္ေတြသြားဝယ္ခ့ဲသည္ Tin အခန္းထဲထြက္တာမၾကာခင္ Can ႏိုးလာၿပီး မ်က္လုံးေလးကို ျဖည္းျဖည္းဖြင့္ေနသည္ Can ကသိတဲ့အတိုင္းပဲ ကိုးယို ့ကားယား လုပ္တဲ့သူဆိုေတာ့အကၽႌဝတ္ထားတာမဝတ္ထားတာ ကိုသတိမထားမိပဲအိပ္ယာေပၚကေျခေထာက္ကိုေအာက္ခ်ရင္းမ်က္ႏွာသြားသစ္မလ္လုပ္တုန္းသူ႔ခႏၵာကိုယ္ျပန္ငုံ့ၾကည့္ၿပီး အက်ႌေတြမပါေတာ့ မ်က္လုံးျပဴးျပီးေအာ္လိုက္လိုက္သည္ 'အေပၚအကၽႌတည္းပါေအာက္ကေဘာင္းဘီဝတ္ထားပါတယ္)
Can:ေဟြ႔..Aik Can မင္းဘယ္လိုျဖစ္သလဲ..ေဟြ႔... (Canေအာ္ၿပီးအိပ္ယာေပၚျမန္ျမန္တက္ၿပီးေစာင္ျပန္ျခဳံထားလိုက္သည္ေစာင္ျခဳံၿပီးသူအခန္းေဘးပတ္လည္ေတြအကုန္လွည့္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ေျပာလိုက္သည္ )
Can:ေဟြ႔...ငါဘယ္ေရာက္ေနလဲ ဒါကငါ့အိမ္မဟုတ္ဘူးေလ (Can ကမေန႔ညျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းေလးကိုခနေမ့ေနေတာ့)
ငါဘယ္လိုလုပ္ဒီေရာက္ေနလဲငါ့အကၽႌေတြေကာ္ဘယ္ေရာက္ေနလဲငါဝတ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီလဲငါ့ဟာမဟုတ္ဘူး... ငါ့အက်ႌကို ဘယ္လိုေတြ႔ေအာင္ျပန္႐ွာရမလဲ ေအြး.... (Can ေျပာေနရင္း Tin အခန္းထဲဝင္လာၿပီး Can အသံကိုၾကားေတာ့ သူဝယ္လာတဲ့အဝတ္စားကိုကိုင္ရင္း Can ဆီကိုလာလိုက္ သည္ Can ကေျပာေနရင္း Tin ကိုေတြ႔ေတာ့ခ်က္ခ်င္း ေအာ္ေျပာလိုက္သည္ )
Can:ေဟြ႔..Aik Tin ငါဘယ္လိုလုပ္ၿပီးဒီေရာက္ေနလဲ မဟုတ္မွလြဲ၍မင္းငါ့ကိုျပန္ေပးဆြဲသလား ေဟြ႔.... ငါစိတ္မပါပဲနဲ႔မင္းငါ့ကိုမုဒိန္းက်င့္သလား ဟာ.... (Tin အ့ဲစကားကိုၾကားၿပီးရီေနေတာ့သည္)
Can:ေဟြ႔....မင္းရီႏိုင္ေသးသလားဒါကမတရားဘူးေလ ဒီလိုလုပ္တာက...
Tin:Can...မင္းကေတာ္ေတာ္တုံးတာပဲ တုံးတာထက္ကို ပိုပိုတုံးတလ္ ငါလဲမင္းစိတ္မပါရင္ငါလဲမလုပ္ခ်င္ပါဘူး... (Tin အ့ဲလိုေျပာေတာ့ Can က႐ွက္သြားၿပီး အိပ္ယာေပၚဆင္းမလ္ဆိုၿပီးျပန္ေတြးရင္းအက်ႌမပါေတာ့ အသံေပ်ာ့သြားသည္ )
Can:ငါ့အက်ႌေတြေကာ္ ဘယ္မွာထားလဲ..
(Tinဝယ္လာတဲ့အဝတ္အိတ္ေလးကိုအိပ္ယာေပၚခ်ေပးရင္းေျပာလိုက္သည္)
Tin:ေရာ့...ဒါေတြဝတ္လိုက္ငါစားပြဲခုံမွာသြားထိုင္ေစာင့္မလ္ (Tin ေျပာၿပီးစားပြဲခုံမွာသြားထိုင္လိုက္သည္ Can လဲအဝတ္ေတြယူၿပီးToilet ထဲဝင္သြားသည္ ခနအျကာ Can အဝတ္ေတြဝတ္ၿပီး Toilet ထဲထြက္လာသည္ Tin နားေလးေရာက္ခံနီးမွာ Can မ်က္ႏွာကသနားစရာေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔Tinကိုၾကည့္ရင္းေျပာလိုက္သည္)
Can:Tin....မေန႔ကအေၾကာင္း... (Can ေျပာတာမဆုံး Tin ကသူထိုင္တဲ့ေနရာထၿပီး Can ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုဝင္နမ္း လိုက္သည္ နမ္းတာ 15 sec ၾကာၿပီး Tin က Can မ်က္ႏွာကိုကိုင္ရင္းနဲ႔ေျပာသည္)
Tin:Can...မင္းျမင္တဲ့ဟာေတြမင္းၾကားတဲ့ဟာေတြအကုန္ ငါ့ႏႈတ္ကေနမထြက္ရင္မင္းမယုံပါနဲ႔ ငါေတာင္းဆိုပါတယ္ မေန႔ကျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းေတြအပါအဝင္မယုံပါနဲ႔... (Can လဲ Tin မ်က္ႏွာကိုခနတာၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္သည္ )
Can:အင္း...ငါမင္းကိုယုံၾကည္တလ္ အခုကစၿပီး မင္းဆီကေနမျမင္မၾကားပဲနဲ႔ငါမယံုေတာ့ဘူး...
Tin:အ့ဆို ငါနဲ့ကတိေပးလို႔ရလား...
Can:အင္း... (Can က အင္း ဆိုၿပီးသူ႔လက္သူႂကြယ္ေလး ကိုTinရ႕ဲလက္သူႂကြယ္နဲ႔ခ်ိတ္မလ္ဆိုၿပီးလက္သူႂကြယ္ေထာင္ျပတဲ့ခ်ိန္မွာ Tin ေျပာလိုက္သည္ )
Tin:ငါနဲ႔ကတိလုပ္ရင္အ့ဲလိုမဟုတ္ဘူး...
Can:ဒီလိုမလုပ္ရင္ဘယ္လိုမ်ိဳးလုပ္သလဲ..ကတိလုပ္ရင္...သူမ်ားေတြကဒီလိုလက္ေလးနဲ႔ပဲခ်ိတ္တာ (Tin လဲ Can ကိုၾကည့္ရင္းသူ႔လက္ကိုCanႏႈတ္ခမ္းကိုင္လိုက္သည္ Tin ကိဳင္ၿပီး Can ေျပာသည္)
Can:ထပ္နမ္းျပန္ၿပီလား ခုနေလးပဲနမ္းၿပီးသြားတာကို
Tin:ခုနကဒီတိုင္းပဲနမ္းတာ ခုကကတိအေနနဲ႔နမ္းတာ
(Can လဲ ၿငိမ္သြားၿပီး ခနတာေတြးေနလိုက္သည္ ေတြးၿပီး မ်က္လုံးမွိတ္ရင္းနဲ႔သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုစူေပးလိုက္သည္
Can:အင္း အ့ဆိုလဲ..(Can ႏႈတ္ခမ္းစူေပးေတာ့ Tin ေျပာလိုက္သည္)
Tin:ငါတစ္ဘက္သတ္မနမ္းခ်င္ဘူး...မေကာင္းဘူး..မင္းပါဝင္မွအရသာ႐ွိတလ္... (Can မ်က္လုံးဖြင့္ၿပီး)
Can:တကယ္ယူမလား...အ့ဲလို...
Tin:အင္း.... (Tinလက္၂ဘက္ကို Canရ႕ဲပါးေလးကို ကိုင္လိုက္သည္ (Tinအၾကည့္ကသူမ်ားကိုကုန္ေအာင္ စားပစ္ေတာ့မလ့္တိုင္းပဲ) ေတ်ာက္နဲ႔ေတ်ာက္ၾကည့္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးတျဖည္းျဖည္းနီးကပ္ၿပီးခ်ိဳၿမိန္စြာနဲ႔စုပ္ ဲ႔ႈနမ္းခ့ဲသည္ႏႈတ္ခမ္းေလးစထိေတြ႕ခ်ိန္မွာ ၂ေယာက္လုံးမ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး ႏူးညံ့ ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ၾကင္နာစြာနမ္းေနေတာ့သည္ 1 min ၾကာၿပီးခ်ိဳၿမိန္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုခြာၿပီး ေတ်ာက္နဲ႔ေတ်ာက္ၾကည့္ရင္းျပဳံးေနေတာ့သည္ Tin အရင္စေျပာလိုက္သည္)
Tin:ထိုင္ခုံေပၚမွာသြားထိုင္လိုက္ငါမနက္စာအတြက္ လုပ္ေပးမလ္...
Can:မင္းလိုသူေ႒းသားကလုပ္တတ္လို႔လား...
Tin:မသိဘူး...စမ္းၾကည့္တာေပါ့...ကဲ..သြားထိုင္ေတာ့
Can:အင္း...ေကာင္းေကာင္းေလးလုပ္ေကြၽးေနာ္
Tin:အင္း.... (Tin ေျပာၿပီးမနက္စာအတြက္ သြားလုပ္လိုက္သည္ Tin ဟင္းလုပ္တဲ့ေနရာနဲ႔ Can ထ္ိုင္တဲ့ေနရာကနီးနီးေလးပါ Can ထိုင္ခုံေပၚထိုင္ၿပီးTinဟင္းလုပ္နေတာကိုၾကည့္ရင္း Can ေျပာလိုက္သည္)
Can:ေအာ္ ငါမင္းကိုေမးဖို႔ေမ့ေတာ့မို႔ပဲ
Tin:ဘာေမးမို႔လဲ..
Can:ဒါကမင္းတိုက္ခန္းလား ဒါမွမဟုတ္ ငါနဲ႔အတူမ႐ွိတဲ့ခ်ိန္ မင္းတျခားေတ်ာက္ကိုေခၚၿပီးအတူလာေနသလား...
Tin:Can ဘယ္လိုေျပာ... (TinေျပာမဆံုးCanေျပာသည္)
Can:(ရီရင္းနဲ႔)ငါစတာ....ဒါေပမ့ဲ မင္းငါ့ကိုတခါမွမေခၚလာဖူးဘူး ဒီတိုက္ခန္းက
Tin:ငါဝယ္ထားတာမၾကာေသးပါဘူး..ဒီတိုက္ခန္းက ငါကလြဲလို႔ဘယ္သူမသိဘူး အခုေတာ့ ငါတို႔၂ေယာက္ေပါ့ အင္း..အတူလာေနမလား..
Can:႐ူးေနလား ငါကဘာလို႔လာေနရမလဲ
Tin:ေအာဝ္း မင္းငါနဲ႔အတူ႐ွိမွငါ့ကိုအျမဲသဝန္တိုေနတာေတြ ေပ်ာက္မွာေလ...
Can:ငါကမင္းေျပာတဲ့ထိမဟုတ္ပါဘူး
Tin:ok (Tin ကျပဳံးရင္းမနက္စာလုပ္ေနသည္ Can ေမွးေလးေထာက္ၿပီးTinလုပ္ေနတာကိုၾကည့္ေနေတာ့သည္)#Loveinamist