Ghost night

Hoofdstuk 12.

Ik weet niet wat er met me gebeurt. Mijn buik lijkt veel te snel te groeien, en het valt sommigen ook op. Vandaag moet ik het aan mama vertellen. Maar ik heb echt geen idee hoe. Ik zit nu op school, naast Jamaia. Samen moeten we wat bedenken. Maar dit is echt lastig...

Als je nou samen met Stan thuis komt, hem aan haar voorstelt en vanavond vertel je haar dat je zwanger bent.

Ja, maar hoe moet ik dat dan vertellen? En zonder dat ze me om mijn hals vliegt en me op mijn wangen zoent?

Ehm... Wacht...

Ja! Je maakt een maskertje van chocolade ofzo, en je doet een sjaaltje om. Ook je mooie handschoentjes. *knipoog*

Hmm. Zou kunnen. Maar ik vraag me af ze het niet voor elkaar krijgt om me toch nog aan te raken. Oh, en ze wil natuurlijk mijn buik voelen.

Ja ehm... Misschien heb ik thuis nog wat van die handschoentjes liggen, en dan knip je die en maak je daar een band van voor om je buik.

Zou kunnen, denk ik. Maar hoe maak je een band voor om je buik? Haha.

Caty! Lauren! Stil! Het is hier niet een theekransje. Ga maar weer snel aan bet werk voordat ik je naar de congiërge stuur voor kauwgom krabben.

We blijven stil zitten en lachen een beetje naar elkaar. Uiteindelijk gaan we toch weer aan het werk. Ik haat kauwgom krabben.

Ik kom thuis en mijn moeder is er gelukkig nog niet. Ze kan wel elk moment thuis zijn, dus ik loop snel naar boven. Denkend aan het verhaal wat ik met Jamaia heb bedacht. Ik maak een maskertje, zet een muziekje op, en ga op mijn bed liggen. Net als ik lig hoor ik mijn moeder thuis komen. Aangezien ik haar de laatste paar dagen nog niet zo vaak heb gezien zal ze straks wel boven komen om te vragen hoe alles met me gaat. "Joehoe! Ik ben thuis! Zal ik thee zetten?" roept ze naar boven. Ik schreeuw ja, en ga weer rustig liggen. Als ze even later boven komt heeft ze ook nog koekjes bij zich. Jes, een moeder dochter uurtje.

Heb je het leuk gehad op school?

Ja hoor. Het was heel gezellig.

Goh, wat ben je verandert! ImHet lijkt alsof ik je een jaar niet heb gezien! Alsof ik nooit naar je kijk.

Haha. Nouja, ik heb een maskertje op he.

Nee, dat bedoel ik niet. Je bent gewoon verandert kwa houding. Snap je wat ik bedoel?

Ja, ik denk het wel... Maar eigenlijk moet ik je wat vertellen... *ik ga recht op zitten.*

Oh, wattan? Is het leuk nieuws?

Ja, ehm nee. Eh ja, ik denk het.

Ga door.

Nou ik heb al een tijdje een vriendje; Stan.

Ooh! Wat leuk! Wanneer kan ik hem ontmoeten?

Nou, dat is niet het enige...

Oh wattan?

Ik ben zwanger.

*Stilte*

Oh... Hoelang al?

Dat weet ik eerlijk gezegd niet.

Maar dat is niet erg joh! Je kan natuurlijk altijd nog het kind weg doen!

Maar dat wil ik niet!

*Stilte*

Oh... Dus je wilt er zelf voor zorgen? Terwijl je nog op school zit?

Ja. Ik wil er zelf verantwoordelijk voor worden, en ik denk dat ik dat wel kan. Als jij me helpt. Als je dat ook wilt.

Natuurlijk wil ik dat!

Dankje mam!

Als mama weg is sms ik meteen met Jamaia dat alles goed is gegaan. Ook stuur ik een sms naar Stan. Heey schatje. Ik heb het mijn moeder verteld. Als je eens kennis met haar wilt maken? Xx Ik haal het maskertje van mijn gezocht af, en maak nog wat huiswerk. Dan krijg ik weer een bericht. Maar niet van Stan of Jamaia. Ik weet wie je bent. Ik ken je vloeken. Verberg je niet. Ontloop het niet. Ik schrik me rot, en bel meteen Jamaia om haar dit te vertellen. Dit kan geen toevallige grap zijn.