Ghost night

Hoofdstuk 11.

Ik loop naar mijn kamer en maak het doosje open. Ik heb net de test gekocht en ik ben best wel bang. Mijn moeder is gelukkig niet thuis, maar ik heb ook geen idee wat ik moet doen als ik de uitslag van de test weet.

Ik doe de deur open en loop weet mijn kamer binnen. Rustig blijf ik wachten tot er een plusje of minnetje op het schermpje komt te staan. Mijn handen beginnen te trillen. Huh? Er staat een minnetje op? Met opluchting gooi ik de test in de prullenbak. Gelukkig maar. Ik ben dus wel gewoon ziek. Terwijl ik op mijn bed ga liggen pak ik mijn telefoon. Heey Jamaia. De test is negatief! Ik ben echt wel opgelucht... Ik huppel naar beneden en pak een reepje chocolade. Daar heb ik echt even zin in. Ik geloof dat je wel geluk hebt hoor, gezien die vloek zou het zomaar gekund hebben. Ja, ik ben het met je eens. Maar ik hoef nu ook niks aan mama uit te leggen. *Bonk* Ik voel iets hards in mijn buik. Het schopt me van binnen. Wat is dat? Au! Het schopt me keihard! Shit. Misschien was die test verkeerd? Nee, nee. Dat kan niet! Trrr! Ik ren naar mijn telefoon en neem op.

Wauw! Ik ben zo blij dat er niks is! Je hebt echt geluk geloof ik! Ik maakte me echt zorgen hoor... Wat ben je nu aan het doen? Voel je je nog erg ziek?

Jamaia! Jamaia! Stil. Ik voelde net iets in me heel hard trappen. Mijn buik voelt dikker aan en minimaal een keer in de vijf minuten beweegt er iets. Ik... Ik denk dat de test niet klopt...

WAT? Waarom zei je dat nirt meteen? Kom op zeg. Ik dacht dat er niks meer was!

Jamaia rustig nou, ik stuurde de sms meteen nadat ik de test had gedaan. Er zit alweer een kwartier tussen de sms en je telefoontje he?

Sorry. Gaat het?

Nee het gaat niet Jamaia. Ik voel me kut en ik weet niet wat ik moet doen. Ik was zo opgelucht na de uitslag van die test, maar daarna begon er wat te schoppen en toen ik in de spiegel keek was mijn buik duidelijk dikker.

Jeetje. Het is best erg he?

Ja. Best wel.

Ik heb zo weer les, sorry. Ik moet gaan. Red je het alleen daar in Lonely-Town?

Ja hoor.

Lachend hang ik op. Ik loop naar beneden en maak een pot thee. Terwijl ik naar boven loop, kom ik langs een foto van mij en mama. Er loopt een traan over mijn wang. Hoe kan ik dit ooit aan haar vertellen? Ze kent Stan niet eens. Ik loop verder naar boven. Zielig ga ik op mijn bed zitten en eet mijn chocolade verder op. De tranen blijven stromen dus zet ik keiharde muziek op. Ik hoop dat de buren niet thuis zijn.

-

Ik word wakker, maar als ik op mijn wekker kijk is het nog maar vier uur. *Bonk* "Au!" gil ik. Snel sla ik een hand voor mijn mond. Au... Dat deed echt pijn! Ik voel aan mijn buik, en het voelt heel erg anders. Het voelt vreemd. Niet zoals mijn buik normaal voelt. Mijn moeder komt binnen. "Is er wat?" vraagt ze. "Huh? Wat?" ik knipper met mijn ogen, en doe alsof ik wakker word van haar. "Droomde je vervelend hé?" vraagt ze lief. "Nee hoor. Er is niks aan de hand." zeg ik schor. Ze knikt en wenst me een goede nacht. Dan loopt ze weer naar haar eigen kamer. Ik loop naar mijn spiegel en trek mijn shirt omhoog. SHIT! Mijn buik is echt zichtbaar dikker geworden! Zo snel?!

_______________________________

Heey lieve trouwe lezers!

Ik heb al 2,1K readers! Echt heel erg bedankt dat jullie dit allemaal lezen! Dat had ik niet verwacht hoor! Ik ben nog niet zo inspiratievol, dus elk hoofdstukje kan wel lang duren. Ik hoop dat jullie hier begrip voor hebben. Elk ideetje is welkom natuurlijk.

Xx Niesjen