Bölüm 17- Süpriz Karar

35 2 0
                                    

Gözlerinin altında halkalar oluşmuştu ve yüzü çökmüştü. Saçları dağılmış, gömleği yırtılarak açılmıştı. Yanında poşetin içinde iki boş bira şişesi ve bir de boş matara vardı. Poşetin içinde yarısı boşalmış sigara paketi de ağzı açık duruyordu.

-Doruk?İyi misin?" kayanın düzlüğünden faydalanıp dizlerimin üzerine oturdum. Ben oturunca konuşmadan bana sarıldı. İçkileri de sigarayı da tek başına içtiği belli oluyordu. Ben de sarılarak onun ayrılmasını bekledim. Ayrılmaya niyeti olmayınca ben geri çekildim.

-Özür dilerim.

-Geldin ya önemli değil." sesi bile değişmişti.

-Ama yarım paket sigaradan ve içkilerden önce gelemedim." poşeti kapatıp öbür tarafa fırlattı.

-Sigara içtiğini bile bilmiyordum. 

-İçmiyordum zaten. Ve bir daha içmemeye de kararlıyım.

-Bunu yarım pakete varmadan önce anlayamazmıydın." yüzünde hüzünlü bir gülümseme belirince geciktirdiğim soruyu sordum.

-Ne oldu?" onun da geciktirmek istediği belliydi.

-Annem evleniyormuş." onu bu kadar etkileyen bu değildi.

-Doruk bu normal bir şey.

-Dün aile yemeğinde babam yerine David vardı. Ve bir de oğlu" kayalığa bastırıp yumruk yaptığı eline uzandım.

-Buna bu kadar üzülmemelisin. Annenin önceden söylememesi veya aile yemeği olarak çağırması onun hatası ama senin bu hale gelmemen gerekiyordu." sanki beni duymamış gibi devam etti.

-Bütün bir yemek tanışma faslından sonra görünmezdim. Annem kendin eyeni ailesini kurmuştu bile. İşin komiği ablam ve babam bile bu durumu normal karşılıyor.

-David'in oğlu kaç yaşında?

-On beş.

-Annen onunla nasıl konuşuyordu."

 -Benden daha yakın. Dedim ya kendine yakışan aileyi bulmuş gibi davranıyordu." neden anlaşılmıştı daha fazla konuşmasına izin vermeden bu sefer ben ona sarıldım.

-Doruk? Böyle yapmamalısın. Sen güçlüsün. Aldırmamayı öğrenmişsin. Ve onu öyle kabullenmişsin.

-Kabullenmiştim. Annemle babamın ayrı olmasını ve annemle ablamın Amerika'da yaşamalarını..

.-Ama orada kendilerine yeni bir aile kurmalarını değil." kafasını iki yana sallayıp başını eğdi.

-Hey! Bak sen bu değilsin. Ona nasıl alıştıysan bu duruma da alışabilirsin.Zaten ayrı ülkelerde, ayrı kıtalardasınız. Ne kadar zor olacağını düşünüyorsun.

-Haklısın. Ama bu sefer.. Bilmiyorum.

-Bilmeyecek bir şey yok...belki bu seferki biraz zaman alacak ama alışacaksın. 

-Beni düğünlerine çağırdı annem

.-Tamam gidersin,kendini gösterir gelirsin

.-Gitmeyeceğim.

-Doruk o senin annen.

-Ben de onun oğluyum ama bunu bana hissettrimiyor.-

-Hissttirmesi gerekmez. Yapma böyle.

-O zaman sen de beimle gel.

-Gelemeyeceğimi biliyorsun.

-Ben de gitmiyorum.

-Doruk! Sen gitmelisin. Ben izin alamam. Yanında olmak istiyorum ama gelemem.

-Ben gitmek istemiyorum.

aşk-arkadaşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin