Olmayan Birine Mektuplar

Tez

Bugün nasılsın ?
Dün nasıldın ?
Aklım bu iki soru üzerine yaşıyor. Adeta mücadele ediyor. Beni değiştiriyorsun. Tıpkı bir kukla gibi beni oynatıyorsun. Tez yanıma ulaş. Tez yanıma var. Bana kendinden bir parça armağan et. Onu hazine sandığıma koymama müsade et. Ne yaptığımı bilmiyorum. Neyin doğru hissettiriyor anlayamıyorum. Bu his doğru hissettiriyor. Sen doğru hissettiriyorsun. Yalnız olmak istiyorum. Seninle yalnız olmak. Bu sana bir anlam ifade ediyor mu ?

Bugün ne yaptın ?
Yarın ne yapacaksın ?
Düşlerim bu iki soru üzerine paramparça olmuş durumda. Kıyametin beni hipnotize ediyor. Bundan şikayetçi değilim. Gülüşün beni mutlu ediyor. Sesin beni huzurlandırıyor. Tıpkı deliymişim gibi. Tez yetiş. Tez yaslan omuzuma. İçime yaktığın ateş eşliğinde görmeliyim seni. Ve hayır, isteklerimin o kadar da yüksekte olduğunu düşünmüyorum. Bana bir tepki ver. Gözlerimi kapattığımda orada hep sen varsın. Var olacaksın. Sen gittiğinde ben iyi olmuyorum. Senin beni önemsemediğini düşünüyorum. Kanamayı durdurmak için derimi yüzebilirsin. Ama sonra sen hep gidersin.

İyi misin ?
Yoksa kötü mü ?
Bu soruların hiçbir önemi yok. Umurumda değil. Ben seni istiyorum ve bu imkansız. Bunun için kendimi nasıl hırpalandığımı bilemezsin. Konuşuyorum, hep senin hakkında düşünüyorum. Beni gülümsetiyorsun. Beni iyileştiriyorsun. Keşke çizim yeteneğim olsa da yüzünü resmedebilsem. Çünkü yavaş yavaş gidiyorsun. Biliyorum, Dünya küçük bir yer ama ya seni bulamazsam ?
Tez gel, tez otur yanıma. Üstün yara bere, kalbin kambur vaziyette. İzin ver yardım edeyim sana. Ama bu imkansız. Bunu biliyorum. Eğer ben olmadan iyiysen, ve sana sorun çıkartıyorsam söyle bana. Hiç gözükmem hayatında. Bu aşk, değil mi ? Seninle ilgili her şeyi öğrenmek istiyorum. Aileni, yaşadığın yeri, sevdiğin kişiyi. Neleri sevip neleri sevmediğini...