A/N: Hi babes! Please support Jua and thaja. ❤️❤️❤️
"Baby~~ i like your style.." he sing it sexily so it gain a loud scream from the crowd. Most of them, girls. Lalo na yung mga millennial gustong gusto sya.
My jaw clenched and i rolled my eyes bitterly. Hindi ko alam kung dapat ba akong maging masaya o hindi sa napapanuod.
I don't know and I'm sorry for this feeling. Hindi ko talaga mapigilan hindi magreacts sa mga videos at pictures niya.
He had a concert right now. Mayroon din na live stream sa facebook. This is a charity Concert para sa nasalanta ng bagyong Goyong nung nakaraang buwan. Kaya marami ang nanuod dahil bukod sa makikita mo sya ay nakatulong ka pa. He extend his kindness dahil nagpalibre pa sya ng facebook live para sa mga hindi nakaabot sa ticket at sa view na ibibigay non mapupunta parin ang halaga non sa charity. Ganon sya kabait.
And he is super famous now.
Lalo pa sa ginawa niyang ito. Mas marami ang hahanga sa kanya.
Iniwas ko ang mata ko sa aking cellphone at ibinaba ito. Hindi ko kayang panuorin ng buo. Sumisikip ang dibdib ko hindi ko kayang dibdibin lahat ng ito.
Madalas ko tong gawin. Crazy right? It's like torturing myself in over and ovee again.
Muli akong tumingin. I swallow very hard before i focus my eyes on him. Malayo ang kuha pero dahil malikot sya sa stage nakikita ko ang bawat galaw niya. Multiple of love emoji flooded his live stream at kung ano anong comments ang nababasa ko.
'Baby ko!'
'Omg! That voice! Naka auto tuned ba sya? Super dope kasi!'
'Grabe, future husband ko talaga sya!'
'So ideal for my next boyfriend!'
'Babe!'
'Anakan mo ako!'
I swallow my hardtime. Kahit yung ganito nahihirapan parin ako. Well.. anong karapatan ko?
Matagal na akong walang karapatan.
Ayos lang yung ganito. I guess? He used to it for sure. This is nothing to him. Yung mga ganitong komento ay walang wala na sa kanya. Sanay na sya.
Ako lang ata ang hindi pa sanay sa mga nangyayari. Nakakafrustrated parin.
Don't get me wrong. I like whatever he doing, lalo na para ito sa charity.. i like it so much... kailan ba ako hindi naging masaya para sa kanya? Kailan ba?
Lagi ko naman pinipiling maging masaya para sa kanya. Kaya lang hindi ko maiwasan na hindi parin maapektuhan. Ang sakit parin kasi.
But at the end of the day, I'm so proud of him. Kahit ganito ako na sumpungin tuwing nakikita sya, super proud ako sa kanya. I'll be his forever cheer leader.
Gustong gusto niya itong mangyari. At ito na nga, nangyayari na. His passion is on fire. Mararamdaman mo iyon tuwing umaawit sya. He loves whatever he doing.
"Thara, Let's go! Nag-aaya na si Cai."
Mabilis kong inexit ang aking facebook. Ayokong malaman niya na nakikibalita ako. She know everything.
Nagtaas sya ng kilay. It's too late. Nakita na niya. "Akala ko ba na wala ka nang pakielam?"
Yes, i said that before. Ang hirap pala magbitaw ng salita lalo na kapag hindi mo naman talaga gustong sabihin. You just need it to save yourself.
