The Unwanted Daughter

Chapter

Nova's pov

Im now a grade 9 student section 5 im the president  yeahhh im the  "PRESIDENT"
But that doesnt mean theu respect me fully
I gain friends already sila yung nag elect sakin bilang president nung una akala ko kaya nila ako inelect kaso nakita nilang deserving ako yun pala
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
They just want me to protect them and save them

Its sting a little bit but i dont care anymore im just used to it already its the first day of class were going to introduce ourselves infront and roght now im the one whos going to introducw myself

" Hi!  Im Coleen Loisette
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Montecarlo"

Gaya ng inaasahan ko may nag bulungan nong narinig ang pangalan ko . I know what they mean Matunog ang pangalan nga pamilya ko..... pamilya lang pala nila kasi hindi naman ako kabilang dun sa bussiness world alam ko kung bakit sila nag bubulungan hindi lang dahil sa matunog ang apelyido namin sa industriyang ginagalawan nito marahil narin dahil hindi nila alam na may anak pa sila mama

Iyon ay dahil hindi ako madalas sumasama sa mga event or rather hindi nila ako pinapasama
Umalis si papa for two years pumunta syang saudi may inayos syang bussiness blventure doon dati close kami ni papa at mama when im just 1-5 years old they will cuddle with me bit noong bumalik si papa galing saudi everything went wrong lagi na ako netong napagsasabihan ng kung ano anong mga salita even mama

Minsan nga nung mga grade 3-4 ako noon tinuturuan ako ni mama nung hindi ko makuha ang tinuturo nya hinawakan nya yung buhok ko sa likod tas hinampas nya sa lames tas nginudngud ako doon pagkatapos noon pumasok ako ng kwarto ko sinundan naman ako ni mama the nagsorry sya ako naman pinatawad ko sya

Even papa hurt me  nung tinuruan nya ako sa math eh sa likas na hindi ako magaling doon
Nagalit si papa kaya hinampas nya yung mukha ko edi namaga naman yung nguso ko nagsorry rin naman si papa noon...

*kringggg~~~~~

Naramdaman ko na nabasa nanaman yung kamay ko pag tingin ko doon nabasa na pala ng luha ko napangiti na lang ako ng mapait hindi konanaman namalayan naumiiyak nako

Napatawa ako ng walang buhay hanggang kailan ko ba babalikan ang mga alaalang iyon?
Angsakit lang isipin na habang tumatanda ako lalong palala ng palala yung trato nila sakin

If their change in their attitude worsen

I dont know
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
I might lose myself on the process of accepting their change

~~~~~~~~~~~~

Heyyyowwww wahahhaha guysssss eto lang nakayanan ko sowy naaa