Hiro And Mich Forever <3

The Day

HIRO

August 19 10:43 am

Sabi ni Michelle may pupuntahan daw sila. Part daw yun sa course nilang Tourism at kinailangan daw itour yung local sites as an experience chuva chuva. Nagtext pa nga siya sakin. Sabi niya,

"Mahal ko kakaunli ko lang humingi ako kay papa. Nakapag bihis na ko leggings"

"Miss you :("

"Ano ba gawa mo :("

"Pupunta na kami sa walang signal eh? :("

"Mamaya nalang tyo mkkpag usap pag pauwi na kami sige ka :("

Di ko kayang magreply ngayon. Delikado dun eh, nagtatampo ako. Ba't ba kailangan talaga niyang sumama? Andami na niyang texts sakin. Pero wala naman akong magawa kundi suportahan siya diba? Pupunta daw kasi sila sa isang river dun sa San Miguel. Related daw kasi sa studies niya kaya dapat siyang sumama. Sana mag-ingat siya. Di pa naman ako pwedeng sumama. Kung pwede nga lang, ginawa ko na. Hayts. Di talaga sa lahat ng panahon pwede ko siyang mabantayan. Ano ba yan. Nag-eemote na ako dito. Eh sa miss ko na agad love ko eh -.-

Magdamag kong kasama yung barkada ko. Di ko naman makakatext si Michelle. Wala nga raw signal dun. Nakaupo ako sa sala. Walang magawa. Biglang umulan, mauulanan yung mahal ko. Di sana magkasakit yun. Hayts -.-

Bandang alas onse ng hapon nang nabalitaang may nalunod na mga estudyante sa Madlum River. Agad akong kinabahan. Wag sanang... Si Michelle agad naisip ko. Sana ligtas siya. Sana. Lord, tulungan mo siya ilagay sa ligtas. Please, wag sana. Hindi ako mapakali. Mga taga-BSU yun eh! Mga kasama ni Michelle. Nakita ko sa news ang mga natagpuang bangkay.. Walang nabanggit na Michelle. Wala. Wala. Sinubaybayan ko yung news, kinontak yung lola ni Michelle. Tinanong kung nakauwi na ba siya.. Pero sabi nila hindi pa daw. Gusto kong umiyak sa kaba... Michelle, be safe. Please? 

Mga alas singko ng hapon..

gumuho ang mundo ko..

may pinakitang text sakin..

wala na raw siya,,

wala na si Michelle..

wala na yung taong pinakamamahal ko..

kasali siya sa mga nalunod..

ang pinakamasakit..

wala akong magawa..

tapos na..

sana pala..

hindi ko na siya pinatuloy..

hindi sana nagkaganito..

Pero, parang panaginip lang. Parang hindi naman makatotohanan yung sinabi sa text. Wala na siya?  Hindi pwedeee. Babalik pa siya eh. Mag-uusap pa kami. Yayakapin ko pa siya. Agad akong sumugod sa lugar kung saan idinala nila si Michelle.

Gusto kong makita siyang buhay. Buhay naman siya diba? Buhay siya. Ligtas siya.. Pagkarating ko.. Nakita ko agad yung lola niya. Umiiyak. Sa harap ng isang.. bangkay.

MICHELLE! (T.T)

Agad tumulo ang mga luha ko. Diba pinalangin ko sa Diyos na iligtas siya? Na ipalayo siya sa pahamak? Ba't ganito? Michelle..

Kasalanan ko ba? Kasalanan ko bang sumuporta sa mga gusto niya? Kasalanan ko bang hindi ko siya pinigilan kaya siya nalunod kasama yung iba? Hindi ko naman inexpect na magkakaganito.. Hindi ko naman alam na uulan. Hindi ko naman alam ba babaha pala dun sa river.. Hindi ko naman alam na tatawid sila dun kahit binalaan na sila. Hindi ko naman alam na... mamamatay pala siya.

 Michelle, I'm sorry kung hindi ko alam. Sabi mo sakin mag-uusap tayo pagbalik mo? Mahal ko naman ehh. Hindi ko naman alam na ang sinabi mong pupunta ka na sa walang signal eh sa taas pala. Wala ngang signal doon. Paano na yan? Di na kita matetext, matatawag? Baby babe bae naman. Bumalik ka na please?