-iyi misin Aras?-dedi Pelin.
-iyiyim. -dedi Aras cevap beklercesine bana bakarak.
-Hayır hocam gitmeyeceğim-dedim.Göz ucuyla Arasa baktığımda gülüyordu.
Yemeklerimizi yedikten sonra yeniden okul otobüsüne bindik.Gezi sonlanmıştı.Kimisi konuşuyor, kimisi gülüyordu.Kısaca her kes kendi halindeydi. Kulaklıklarımı taktım kafamı cama yaslayarak dışarıyı izledim. Aras gitmeyecek olmama sevinmişti.Yoksa niye gülümsesin ki? Of ne diyorum ben?
-Lara?
Arkamda oturan Gamzeye bakarak gülümsedim
-Efendim?-dediğimde bana bakıp gülümsedi ve gözleriyle Pelinle oturan Arası işaret etti. Sonrada önüne döndü. Ne konuşuyor ki bunlar?
Sanane Lara?
-Lara yanıma gelsene - mesaj sesiyle telefonuma baktım.Caner atmıştı.Arkaya bakıp gülümsedim.Tamam :) diye yollayıp ayağa kalktım. Ben önde o ise en arkada oturuyordu.Yerimden kalkıp gidiyordum ki Gamze durdurdu.
-Nereye?
-Canerin yanına
-İyi-diyip cilveli şekilde gülümsedi.
Son hatırladığım şeyse bağırış sesleriydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Laras
Novela JuvenilTAMAMLANDI Loş ışıkların altında görebildiğim tek şey Arasın elinde gitarla sahneye çıktığıydı. Bir dakika 'Aras mı' dedim az önce ben? Şarkı söylediğini bilmiyordum, tabi gitar çaldığını da. Bak sen bizim öküze. Neler de biliyormuş öyle. Bir de büt...
