Part.8

1.4K 68 0
                                    

"ခတၱာ....ခတၱာ....ထေတာ့....''

"M😳  မဥၨဴ....''

"အိပ္ပုပ္....ထ..ေနဖင္ထိုးေနၿပီသိရဲ႕လား......''

"အာ😳omm omm..... ''

"Ommဆိုခုအဲ့အိပ္ယာေပၚကထ လာမ်က္ႏွာသြားသစ္မယ္😌''

မနက္ခတၱာကိုတစ္ေယာက္ေယာက္ႏႈိးေနလိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မဥၨဴေသြး

မေန႔ကသူမဟုတ္တဲ့အတိုင္းမ်က္ႏွာသစ္ဖို႔လာေခၚေနသတဲ့ ဘယ္လိုေတာင္လား သူ႔ေၾကာင့္ညကကိုယ္စိတ္ဆိုးတာေတာင္ဘယ္ဆီေရာက္မွန္းမသိ

"လာေလ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ျပင္အံုးမွာနဲ႔ဆိုေက်ာင္းမမွီပဲေနလိမ့္မယ္😑''

"Omm...😳''

"ေတာ္က်ဳပ္ကိုအဲ့ommတစ္လံုးပဲေျပာတတ္တာလား
အျမင္ကိုကပ္တယ္ ဟြန္း...😒''

အျမင္ကပ္ပုဒ္မနဲ႔မ်က္ေစာင္းေလးထိုးသြားေတာ့က်န္ခဲ့တဲ့ဒီခတၱာမႀကီးကဟက္ေကာ့ႀကီးေပါ့

ၾကာေနလို႔မျဖစ္ ေတာ္ျကာဆရာမႀကီးမဥၨဴ ေသြးရဲ႕ေလာ္စပီကာအသံစူးစူးကိုထပ္ၾကားေနရအံုးမည္။

"႐ွင္ႀကီးကေလ ဘာလုပ္လုပ္ၾကာလိုက္တာ ဒီမွာေစာင့္ေနတာကို 😤😤''

"လာပါၿပီဟာ နင္ကလဲ စိတ္ႀကီးပဲ...😩''

"ဘာ😡...ေတာ္ထလာတဲ့အခ်ိန္ကိုၾကည့္ပါအံုးေတာ္ေရ ၈နာရီထိုးေနၿပီေတာ့...ေနာက္နာရီဝက္ဆိုေက်ာင္းတက္ၿပီေလေတာ္ရဲ႕''

ေန႔ခ်င္းညခ်င္းစကားအေျပာအဆိုကအစေျပာင္းလဲသြားေသာမဥၨဴကိုခတၱာနားမလည္ႏိုင္

သို႔ေပမယ့္ ဒီေျပာင္းလဲျခင္းကခတၱာအတြက္ေတာ့နိဗၺာန္တမ်ွပင္

မေန႔ညကသူ႔ကိုအထင္လြဲသြားၿပီထင္ေနခဲ့သမ်ွ မနက္ေရာက္ေတာ့သူ႔ရဲ႕အျပဳအမူတို႔ေၾကာင့္ပင္ က်ိတ္က်ိတ္ပီးျပံဳးမိေနသည္ကအႀကိမ္ႀကိမ္

ေပၚတင္လဲမျပံဳးရဲ.....ဟုတ္သည္ေလ ခုေတာင္ဒီေလာက္ဆူေနတာ ျပံဳးေနတာသာသိရင္သူ႔ကိုေလွာင္ပါသည္ဆိုပီး ေျပာေနတာနဲ႔တင္ေက်ာင္းတက္ရေတာ့မည္မဟုတ္😥....

ႏွစ္ေယာက္သားအကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးသည့္တိုင္ေသာ္ကေပၚမလာေသး ဖုန္းလဲဆက္မရ....

Memories |completed|Where stories live. Discover now