𝐌𝐈𝐃𝐍𝐈𝐆𝐇𝐓 𝐌𝐄𝐒𝐒𝐀𝐆𝐄𝐒

12 •✉

"Γεια σου Χάνα"

Ο Μπράις χαμογέλασε ευγενικά καθώς είχε ακόμα ακουμπισμένο το χέρι του στον ώμο μου.

"Σε πειράζει να καθίσω;" Του εγνεψα καταφατικά και εκείνος κάθισε ήρεμα δίπλα μου.

"Τι-τι κανείς εδώ;" Ρώτησα μέσα στα αναφηλιτα μου.

"Έτρεχα"

"Έτρεχες;"

"Αχα! Με βοηθάει να ξεδινω" είπε χαμογελαστός.

"Εγώ πάντως αν έτρεχα θα λαχάνιαζα από το πρώτο λεπτό" είπα και εκείνος γέλασε σπάζοντας κάπως το στενάχωρο κλίμα.

Ύστερα πήρε το σοβαρό του ύφος και με κοίταξε στα μάτια.

"Τι συνέβη Χάνα;"

"Άμα σου έλεγα θα με περνούσες για ανόητη" απάντησα γελώντας με τον εαυτό μου.

"Εάν σου έλεγα πως δεν είσαι ανόητη;" Ρώτησε και τον κοίταξα με περιέργεια.

"Ακόμα όμως δεν μου είπες πως βρέθηκες να τρέχεις σε αυτό εδώ το άχαρο παρκάκι ενώ δίπλα στο σπίτι σου υπάρχει ένα τεράστιο πανέμορφο." Είπα σε μια προσπάθεια να αλλάξω θέμα συζήτησης.

"Μένω για λίγο με τον ξάδερφο μου, κάπου εδώ κοντά"

"Τον Τομας"

Γουρλωσα τα μάτια μου στο άκουσμα του ονόματός του και ξέσπασα πάλι σε κλάματα.

"Άκου Χάνα, πες το μοίρα, σύμπτωση ή δεν ξέρω και γω τι άλλο αλλά τυχαίνει να είμαι ξάδερφος του Τόμας Ταρλς και τυχαίνει επίσης να ξέρω πως δεν είχε καμία απολύτως πρόθεση να σε κοροϊδέψει"

Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Τι είχε συμβεί μόλις τώρα; Η ζωή μου έπαιζε κάποιου είδος παιχνίδι; Σε τι είχα φταίξει για να τα ζω όλα αυτά; Φταίει τότε που είπα ψέματα στην γιαγιά μου ότι έφαγα το κοτόπουλο μου ενώ το είχα δώσει στον συγχωρεμενο τον γάτο μας;

Γιατί ζωή;

ΓΙΑΤΙΙΙ;;;

Το μόνο που κατάφερα να πω ήταν:
"Π-πως;"

"Επισκέφτηκα εχθές τον Τόμας, ο οποίος είναι ξάδερφος μου και μου είπε όλη την ιστορία με τα μηνύματα. Ξεκίνησε ως μια αθώα φάρσα, που δεν είχε σκοπό να την συνεχίσει και κατέληξε να σε ερωτευτεί και να σε πληγώσει άθελά του."  Εξήγησε ο Μπράις τόσο φυσιολογικά σαν μου εξηγούσε το Πυθαγόρειο θεώρημα.

Δεν μου έβγαινε λέξη. Δεν ήξερα τι να πω.

"Είναι και αυτό κάποιου ειδος πλάκα;" Κατάφερα να πω τελικά.

"Όχι Χάνα. Αυτή είναι η αλήθεια. Ο Τόμας θα σου εξηγούσε και θα σου ζητούσε συγγνώμη. Είχε μετανιώσει πραγματικά."

"Τι να κάνω τώρα Μπράις;" Ρώτησα μπερδεμένη ενώ είχα αρχίσει να ξανά βουρκωνω.

"Να τον συγχωρέσεις! Όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία, σωστά;" Είπε με τον πιο γλυκό τόνο της φωνής του και μου έδειξε τον εαυτό του.

Και τότε κατάλαβα. Ο Μπράις μιλούσε εκ πείρας.

"Γι' αυτό απισκεφτηκες τον Τόμας; Για να πάρεις μια δεύτερη ευκαιρία;"

"Ακριβώς!  Μέσα από την ψυχολογική θεραπεία κατάλαβα πως δεν αξίζει για καμιά γκόμενα να είμαι τσακωμενος με τον ξάδερφο μου. Γιατί εκτός από δεσμούς αίματος, μας ενώνει η αγάπη και η αγάπη είναι ένα συναίσθημα, τόσο δυνατό που κανένας δεν μπορεί να το σπάσει!"

Είχα συγκινηθεί. Ο Μπράις είχε δίκιο!

Θα τον συγχωρούσα.

Τον κοίταξα με ευγνωμοσύνη.

"Σε ευχαριστώ Μπράις!"

Ο Μπράις άνοιξε την αγκαλιά του και έπεσα μέσα αφήνοντας πίσω μου κάθε είδους θυμό.

"Πες μου μόνο πως και σένα σου αρέσει" είπε ψιθυριστά καθώς έβγαινα από την αγκαλιά του.

Για μια στιγμή έμεινα ακίνητη, στην συνέχεια του εγνεψα καταφατικά και εκείνος χαμογέλασε μέχρι τα αυτιά.

"Τότε είμαι σίγουρος πως αυτή η ιστορία θα έχει καλό τέλος!"

[...]

Όταν γύρισα σπίτι, η γιαγιά μου είχε αποκοιμηθεί. Πατώντας στα νύχια των ποδιών μου πήγα στο δωμάτιο μου και κάθισα στο κρεβάτι.

Άρχισα να συλλογίζομαι όλα αυτά που είχα συζητήσει με τον Μπράις.

Μου φαινόταν σχεδόν απίστευτο το πώς αυτή η ιστορία είχε καταλήξει έτσι. Τα πράγματα είχαν πάρει μία εντελώς διαφορετική τροπή απ' ό,τι περίμενα.

Πήρα στα χέρια μου το κινητό, με σκοπό να στείλω μήνυμα στον Τόμας και να του εξηγήσω.

Άρχισα να πληκτρολογώ αλλά σταμάτησα μόλις συνειδητοποίησα ότι το μήνυμα που θα του έστελνα ήταν όσο μία ολόκληρη έκθεση.

Καλύτερα να του μιλήσω αύριο στο σχολείο από κοντά. Σκέφτηκα από μέσα μου.

Θα του μιλούσα αύριο και αν μπορούσα να παρομοιασω το άγχος μου με κάτι, σίγουρα θα το παρομοιζα σαν τον Τιτανικό.

•••

Hellooo αναγνώστες!
Σχετικά μικρό κεφάλαιο, αλλά εμένα μου αρέσει! Ελπίζω να αρέσει και σε εσάς!

(Το τραγούδι άκυρο με την ιστορία, όχι από τα καλύτερα τραγούδια για μένα αλλά ταυτόχρονα τοοοσο πιασαρικο και κολλητικο! Αισθάνεται κανένας άλλος έτσι ή μόνη μου; 😂)

Κισιζ, σι γιου σουν!

🐷