𝐌𝐈𝐃𝐍𝐈𝐆𝐇𝐓 𝐌𝐄𝐒𝐒𝐀𝐆𝐄𝐒

19 •✉

Εφτασα στην πορτα της Βαλερι και χτυπησα το κουδουνι. Αμεσως μου ανοιξε την πορτα ο διμετρος ξανθος φιλος της που εμοιαζε καθε φορα σαν να βγηκε απο την θαλασσα αφου εκανε σερφινγκ. Ακομη δεν μπορουσα να συνηθισω το γεγονος οτι οι δυο τους ειχαν ταιριαξει τοσο και τα ειχαν περιπου εναν χρονο!Τα μακρυα, σγουρα χρυσαφενια μαλλια του επεφταν στους ωμους του και το βλεμμα του ηταν ακομη καπως αγουροξυπνημενο. Μολις με ειδε ενα χαμογελο σχηματιστηκε στο προσωπο του. Δεν θα ξεχασω ποτε τη μερα που τον γνωρισαμε.

Πριν περιπου εναν χρονο...

"Δεν επρεπε να ειχα ερθει μαζι σας στο γηπεδο. Νιωθω σαν να κραταω το φαναρι" διαμαρτυρηθηκε η Βαλερι και εχωσε ενα ποπ-κορν στο στωμα της απο το κοκκινο κουβαδακι που κρατουσε.

"Εννοειται πως θα ερχοσουν! Δεν θα σε αφηναμε σπιτι να βλεπεις την ομαδαρα να παιζει ποδοσφαιρο απο την τηλεοραση" της ειπα και πηρα μια χουφτα απο τα ποπ-κορν της.

Αρχισα να αναζητω με τη ματια μου τον Τομας, ο οποιος ειχε παει να βρει τις θεσεις μας οσο εμεις περιμεναμε στην καντινα για αναψυκτικα και χοτ-ντογκ. Οι κερκιδες ηταν γεματες κοσμο. Οπαδοι και φιλοι των δυο αμαδων που θα επαιζαν ειχαν κατακλυσει τον χωρο και γεμιζαν το μεγαλο γηπεδο με τις ενθουσιωδεις φωνες τους. Αλλοι φωναζαν συνθηματα, ενω αλλοι μιλουσαν μεταξυ τους. Ημουν πολυ χαρουμενη που ειχα ερθει στο γηπεδο μαζι με τον Τομας και την Βαλερι! Δεν κρατιομουν να ξεκινησει ο αγωνας. 

Οταν καταφερα να βρω τον Τομας μεσα στο πληθος, εκεινος μας ειχε ηδη πλησιασει. 

"Αγαπη μου, υπαρχει ενα προβληματακι με τις θεσεις μας" ειπε με ανησυχια στο βλεμμα του.

"Τι εννοεις;" ρωτησα με αγωνια. 

"Εχει καθησει ενας τυπος, ο οποιος επιμενει πως οι θεσεις μας ειναι οι θεσεις του." 

"Τι εγινε;" ρωτησε η Βαλερι. 

"Εχουμε θεμα με τις θεσεις." απαντησε ο Τομας. "Παμε προς τα εκει."

Αρχισαμε να προχωραμε με δυσκολια μεσα στον κοσμο για να φτασουμε στις θεσεις μας. Οταν καταφεραμε να παμε εκει, αντικρυσαμε ενα νεο, ψηλο, γεροδεμενο αγορι να εχει πιασει με τον πισινο του και τα πραγματα του και τα τρια καθισματα μας. Ξανακοιταξα το εισητηριο για να επιβεβαιωσω οτι οντως ειχαμε αυτες τις θεσεις. Δεν ειχε γινει καποιο λαθος. 

Ο νεαρος μας κοιταξε περιεργα. 

"Ρε αδελφε σου εξηγησα οτι εδω καθομαι εγω και η παρεα μου. Ε-δ-ω." ξεκινησε να φωναζει κοιτωντας τον Τομας και κρατησε την καρεκλα σε στυλ "my precious".