𝐌𝐈𝐃𝐍𝐈𝐆𝐇𝐓 𝐌𝐄𝐒𝐒𝐀𝐆𝐄𝐒

11 •✉

Τομας'ς POV

Δάγκωσα νευρικά το κάτω χείλος μου ενώ ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή.
Ήμουν έτοιμος να της αποκαλύψω την αλήθεια!
Ήμουν έτοιμος να της πω τα συναισθήματα μου!

Όμως...ήμουν;

Περίμενα αγωνιοδως την απάντηση της αλλά δεν ερχόταν τίποτα.

Ούτε καν φαινόταν να πληκτρολογεί.

Μήπως λιποθύμησε μπροστά στην οθόνη του κινητού της;

Είχε αρχίσει να με λούζει κρύος ιδρώτας.

ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟΣΗ ΩΡΑΑΑ;;;

Χαννα'ς POV

"Τζένη; Τι κάνεις εδώ;"

"Ξέρω τα πάντα για σένα και τον Τόμας"

"Π-πως;" Ψελισα μπερδεμένη.

Τι ακριβώς ξέρει η Τζένη για μένα και τον Τόμας που δεν ξέρω εγώ;

"Ξέρω πως κάνετε μαθήματα μαθηματικών και...και νομίζω πως του αρέσεις. Δηλαδή είμαι σίγουρη γι' αυτό" είπε και την κοίταξα ακόμα ποιο μπερδεμένη.

"Τι;" Προφερα προσπαθώντας να καταλάβω τι γινόταν.

"Έλα τώρα, και σένα σου αρέσει! Τα ψευδώνυμα στην συνομιλία σας τα λένε ολα.

"Ποια ψευδώνυμα;" Ρώτησα σαν χαμένη.

"Το "σέξυ φυτό" δεν σου λέει τίποτα;" Είπε και σταύρωσε τα χέρια της στο στήθος της.

Μα το φαλαφελ, πως ήξερε για τα μηνύματα με τον άγνωστο τύπο;;;;

"Μα...μα πώς ξέρεις για τα ψευδώνυμα;"

"Τα είδα καταλάθος από το κινητό του Τόμας όταν είχα πάει σπίτι του...πάντως πιστεύω πως του αρέσεις και νομίζω πως θα είστε πολύ γλυκουλιδες μαζί" είπε καθώς έπαιζε με μια ξανθιά τούφα από τα μαλλιά της ενώ εγώ την κοιτούσα σαν χάνος.

"Έτσι κι αλλιώς" συνέχισε "η καρδιά μου ανήκει σε κάποιον άλλον...δηλαδή ετσι νομίζω"
Είπε και χαμογέλασε στο ταβάνι.

"Δη-δηλαδη ο Τόμας είναι...είναι ο άγνωστος τύπος;" Είπα ξαφνιασμένη και κάθησα αργά στον καναπέ πίσω μου σαν να πάθαινα κάποιου είδος σοκ.

Ή μήπως πάθαινα;

"Όπα...όπα...δηλαδή δεν ήξερες ότι μιλούσες με τον Τόμας;" Είπε γουρλωνοντας τα γαλανά μάτια της.

"Ε;" Ρώτησα χαμένη στις σκέψεις μου και την κοίταξα κατάματα.

"Καημενουλα! Μάλλον θα σοκαριστικές που σου είπα ότι μάλλον αρέσεις στον Τόμας"