BİZ Masum Muyuz?

Bölüm 1

Rüzgarın esareti mi beni bu kadar tedirgin eden, yoksa esaretinin gücünü yüzüme nasıl estiğinde anlamış olamam mı?

Uğultu;
Şuan sadece rüzgarın uğultusunu duyuyor, hatta hissediyorum. İçimdeki ufaklık çok korkuyor, bunu biliyorum!!!

Bende rüzgarda savrulan bir yaprak gibi korkuyor hatta aciz bir kul gibi boyun eğiyorum.

Bomboş bir sokaktayım, veya bir o kadar da dopdolu bir sokak. Dipsiz kuyulara sığamayan bir sessizlik hakim olmuş ortama. Sağ arka çaprazda çöp kovası, yanı başında hüküm yemeyi bekleyen bir mahkum, bir sokak lambası.

Şuan vaveylalarımla bu sokağın sessizliğini bozmak bir o kadar da arkama bakmadan kaçmak istiyorum. Kaçarak korkak mı oluyorum ?...

Ben şuan da neredeyim?
Hangi bilinmezin peşindeyim?
Şimdi sözde bomboş olan bu sokağa, ruhu çekilmiş bir çift buzul aynayla, fani dünyaya mı bakıyorum? Ben masumum diye, bu fani dünya da yeri göğü inletmek istiyorum! bana birinin söylemesi lazım, RUHUM ne zaman acı çekmeyi bırakacak, ne zaman mutlu olacak? bu azap acısı ne zaman son bulacak?.....

Ben Efil Algın...

Merhaba. Herkese iyi geceler. Sizce başlangıç olarak nasıldı?

Lütfen benimle fikirlerinizi paylaşın.

Daha çok yeniyim kusurum varsa lütfen bana yorum olarak yazın :)

:) devamı gelecek şimdilik kısa yazıyorum çünkü yorumlarınızı çooooook merak ediyorum ;) görüşmek üzere hoşçakalın.