Sesleniyorum sana, kalbine...
Üzgünüm deli gibi seviyorum.
Korkuyorum kaybetmemekten
Kaybetmek anlamaktır çünkü ya anlayamazsam seni....
Kahvemi alıyorum ilk baş " bugün boş saatlerime bak sorularını o zaman getirirsin" dediğimde "eyvallah" dediğini silik bir tebessümle karşıladım.
Ufaktan küçük, sade, modern odama yol almaya başladığımda elimin yanışına karşı hissettiğim ne diye kendime sormaya utandım, kaçtım .
Yüzümü saçlarımla bir güzel kendime karşı sakladım saklamaya çalıştım.
Saymaya başladım aynı her insanın kendi kıyametine geri sayım ile yakalaması gibi bende merdiven basamaklarını saymaya başladım.
1 2 3 4 ... 99 100
Odamın 5.kat ta olmasının gerçekten güzel yanları vardı ama bu merdivenler işi bitiriyordu. Klostrofobi ve bu hastalık sadece hayat kurtarmakta önüme engel değildi çok şükür. Bunuda ben değil arkadaşım Peri fark etmişti.
Ondan hiç behsetmemiştim size morumsu lilaya yakın renginde ki saçları ile gerçekten havalıydı. Aslında aşırı sert biri hatta ketum biri diyebilirim.
Kendine odun diye seslenen birinden bahsediyorum. Onunla yetimhanenin ....
"Doktor hanım " seslenen hemşireye doğru döndüğümde sesindeki o acıyı çok net solumuştum.
"Söyle " dediğimde tereddüt etti bu beni korkuttu ve dudaklarımdan sadece tek bir şey, cılız sesimle bir araya gelip çıktı " Ali " .....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİZ Masum Muyuz?
General FictionAcı kalbini inim inim inlete inlete sana canhiraşlarini artırırken, akıl yerinde durur mu? Peki akıl olmazsa... binlerce kez sorarsın da cevapsızlik akar her yerden. Canın acıya acıya bilir, elin kolun bağlı çaresiz bir bebek gibi beklersin... Kalp...
