Eşcinsel konulu bir hikayedir. Rönesansını yaşamak isteyen homofobikler gelebilir.
Hikaye; gerçek kişiler ve olaylar esas alınarak kurgulanmıştır.
***Küfür ve argo içerir.
Attığım shotla etraftan alkışlar yükselmişti. Yanıma yanaşan kız boynumdan öperken uyuşmuş gibi hareketsizdim. Katlanamıyordum. Ondan ayrı geçirdiğim günlere de her seferinde bana yanaşan şehvet dolu bedenlere de katlanamıyordum. Gecenin sonunda her seferinde kovmaktan beter ettiğim iğrenç bedenler bana tekrarı yaşatıyordu. Sanki o dokunduktan sonra tüm bedenlerin dokunuşu iğrençleşmişti. Aşkın böyle garip yan etkileri vardı. Bu yüzden alkole sığınmıştım. Ona gitmemenin tek yolu kafayı bulmamdı.
"Neyzen!"
Yanımdaki kızın itilmesiyle kolumdan sertçe çekilmem bir oldu. Barmenin ücreti çığırmasına eş suratına atılan parayla ne olduğunu idrak edemeden bardan çıkarılmıştım. İçmek için bu mekanı seçme sebebim olan deniz kenarına sürüklenirken gördüğüm sarımsı saçlar cenazemin bu gece kalkacağının göstergesiydi.
"Ne yapıyorsun?"
"Telefonunu ve cüzdanını ver."
Anlamazca çıkarıp verdiğim eşyaların akabinde denize itilmem bir oldu. Debelenerek verdiğim mücadele sonunda karaya ulaşmışken üzerime fırlatılan battaniye ve gözü kararmış bir Gülru ile gidişatın iyi olmadığını anladım.
"Ayıldın mı?"
"Ayıldım."
"Ayılmamışsın belli. Ayılsan burada böyle duramazdın."
"Gülru!"
"Bana Gülru falan deyip sessizce uyarma Neyzen. Sen bana söz vermiştin. Bunu nasıl yaparsın?"
"Onunla konuştum sadece. Bu sözümü çiğnemek değil."
"Bu tam olarak sözünü çiğnemek. Sen söz verdin diye kaldım. Bulduğun ilk fırsatta bunu yapacağını bilseydim giderdim."
Söylediği ile hayal kırıklığı ve öfkeyi aynı anda hissederken bundan sonrasında söyleyeceğim her şeyin bize zarar vereceğinden emindim.
"Sen sadece bencilsin. Burada kalmayı istemesen verdiğim söz seni burada tutmazdı. Burada kalmayı Giray'ın sana olan ilgisini görünce istedin. O sana şimdiye kadar istediğin şeyi verdi. Biri tarafından önemsenmenin, sevilmenin nasıl olduğunu merak ettin hep. Bunun için Giray'ı harcadın. Söylesene Gülru bir insanın sana olan sevgisini kullanıp göz göre göre ona acı çektirmekten nasıl bir haz aldın? Emi-"
Yanağımda hissettiğim acıyla yarattığım şahesere bakakaldım. Ne yaptığımın idrakına vardığım o an köpek gibi pişman olsam da dönüşü yoktu. Gözlerinden süzülen yaşlar her koşulda yanımda olan bir insanı nasıl paramparça ettiğimin göstergesiydi.
"Söylediklerini hâlâ ayılmayışına veriyorum. Özgür seni bekliyor Neyzen. Seni gerçekten seviyor. Biliyorum önünü göremiyorsun. Kafandaki kargaşayı çözümleyemiyorsun. Bunu yapabilecek tek insan Özgür. Sevdiğin insanın seni sevdiğini bildiğin hâlde ondan ayrı kalmak ne kadar kargaşa veya çözümsüzlük olsa da acıdır. Bu yüzden ona geri dönüp bu durumu onunla halletmelisin."
"Yaşamış gibi konuşma."
Gözlerindeki yaşlara eş gülümsedi.
"Belki yaşamışımdır."
"Na-nasıl?"
"Öylece yaşayamaz mı insan?
"Ama."
"Git Neyzen. Biletini aldım. Otobüs bir saate kalkacak. Ona gitmek için biraz iteklenmeye ihtiyacın vardı ve ben bunu son kez senin için yapacağım."
"Gülru ben."
"Önemli değil. Lütfen git ve mutlu ol."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Temsili Neyzen.
Bu kadar geciktirdiğim ve yetersiz gördüğüm bir bölüm yayımladığım için çok üzgünüm.
