BÖLÜM •30•

765 51 70
                                    

Utanmalı bölüm uyarısı!!

Keyifli okumalar🌙

PAZAR 21.21

•Özgür•

Kucakladığımız son çöple dolu koliyi de kapı dışarı ettiğimizde genişçe sırıttım.

"Sonunda bitti ha?"

Elleriyle yanaklarımı sarıp kahkaha attı.

"Bitti Özgürlüğüm."

Yanlış anlamayın. Güle oynaya benden ayrılmıyordu. Hayatımızın bir başka evresine geçiş yaptığımız dönemdeydik. Boyanmış duvarlar, değişmiş birkaç eşya ve bir adet kedi. Beraber yaşamaya karar verdiğimiz gün içerisinde bütün eşyalarımı toplayıp buraya yerleşmeye başlamıştım. Beş gün süren yerleşme-yenileme süreci bitince rahat bir nefes alıp koltuğa atılmıştım.

"Neyzen, Giray depresyona sokmadan gidip kediyi alsak ya?"

"Özgür o kedi beni hiç sevmiyor. Hep Giray'la kalsa ya?"

"Saçmalama. Bizim kedimiz o. Giray'la bırakalım ne demek?"

"Ben senin kedin olurum. O Giray'ın olsun."

"Sen biraz haşinleşmeye mi başladın, bana mı öyle geldi karpuz çekirdeğim?"

"Haşinleştim. Ne yapacan?"

"Severim bak!"

"Sev beni seni aptal."

Tüm yorgunluğum uçup giderken üzerine atlayıp Neyzen'i gıdıklamaya başladım. Dev gibi bir herifi gıdıklayıp gülüşüne öpücükler dizmekti şimdiki rutinim.

Hiç beklemediğim bir hamleyle yerlerimizi değiştirip beni öpmeye başlamıştı. Ellerim anında ensesini buldu. İçimdeki ateş beni git gide kavururken bu defa ucundan döndüğümüz o golü atacağımızı hissettim. Elimden tutup beni kaldırmaya çalışınca yanan devrelerimden adeta ateş püskürdü.

"Nereye sürüklüyorsun yarpuz çekirdeği?"

"Seninle kısıtlı bir koltukta sevişecek değilim Özgür. Kalk yatağımıza gidiyoruz."

"Ulan bir romantiklik yapıp kucağına alsaydın ya beni! Sürüklemeye çalışmak nedir?"

"Biz de böylesi bir delikanlıyız aslanım ne yaparsın?"

"Öperim."

"Yakalarsan öpersin."

Peşinden çocuklar gibi koştururken bu adamın beklenmedikliğine ne kadar çok aşık olduğuma bir kez daha tanıklık ettim.

Odaya girmemle beni duvara yaslanıp kıyafetlerimi soyması bir oldu.

"Az yavaş da dondum."

Kendi kıyafetlerini dökünürken sırıttı.

"Yedi kocalı Hürmüz misali her seferinde kaçarsan olacağı bu Özgürlüğüm."

Karşı karşıya kaldığım çıbıldak haliyle titredim. Daha fazla konuşmadan onu kendime çekip yarım kalan öpüşmelerimize devam ettim. Ellerim yeni bir ülkeyi keşfediyormuşçasına üzerinde dolanıyordu. O ise benim aksime belime sımsıkı doladığı kollarıyla gittikçe alevlenen öpüşmemize yön veriyordu.

Dudaklarından ayrılan dudaklarım çenesini bulmuştu. Ben çenesini ısırıp emiklerken o beni yatağa itip üzerime kurulmuştu. İleri geri hareketlerle bana sürtünen sevgilimle inlemelerimiz birbirine karışırken çığrımdan çıktığımı hissettim. Üzerimden itip neticeye varmak pahasına hazırlığa başlamıştım. Az sonra bir olacak olmanın heyecanıyla ne yapacağımı şaşırmışken daha fazla dayanamayan Neyzen beni iyice kendine çekmişti.

"Yeter artık. Oyalanma."

Sözlerine eş ondaki boşluğu bulurken acıyla karışık inlemesini bıraktı. Ulaştığım her yere kondurduğum öpücükler teninde kayboluyordu. Öpücüklerime eş kurduğum cümlelerle git gide sakinleşiyordu.

"Sen bu dünyada gördüğüm en güzel şeysin. Bu an benim sana aidiyetimin açık beyanıdır. Eğer bundan öncesinde dünya üzerinde hayatlar sürmüşsem başka zamanlarda, hepsinde seni aramışımdır Neyzen. Hepsini seninle geçireceğim bu hayat için harcamışımdır. Seni öyle çok seviyorum ki sevgimi dile getirmek bile yetersiz kalıyor. Binlerce kez söylesem bile karşılamayacak bendekini. Seni seviyorum."

Hafif hareketlerle beni kabul eden sevdiğim ellerini enseme dolayıp daha da bütünleşmişti benimle. Gökyüzüne ulaşınca durmayıp bu defa ben onu çekmiştim kollarıma.

"Emin misin Özgürlüğüm?"

"Benim seninle tattığım hislerin tarifi yok. Bunu seninle paylaşmayacak kadar bencil bir adam değilim üstelik. Sence yeterince emin değil miyim?"

Gülümseyip dudaklarıma ilişti. Tenimin her noktasında kendinden izler bırakırken cehennem ve cenneti bir anda yaşıyordum. Elmacık kemiklerimi öperken bir oldu benimle. Hissettiğim acının yakıcılığıyla karışan o derin his öylesine korkutucu ve güzeldi ki ilk kez karşılaştığım bu durumda gözlerimde yaşlarla onun varlığına karıştım sanki. Biz bu gece defalarca yıldızları görüp okyanusun kucağına düştük. Ben bu gece delicesine korkarken hissettiğim güvenle onun kollarında uykuya daldım.

Gün ağırmaya başlayınca pencerenin önünden yağan karı gördük. Bizim hikayemiz bittiği noktada başladı.

"Aşk seninle yaşadığım bütünlükse sana aşığım Özgür."

"Aşk seninle yaşadığım evrense sana aşığım Neyzen."


Peçete ne kadar pahalı biliyor musunuz?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Peçete ne kadar pahalı biliyor musunuz?

SMUT YAZDIM. BEN YAZDIM. BEN SMUT YAZDIM. NASIL YAZDIM? SMUT YAZDIM ULAAAAAAN!

REENKARNEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin